Της ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ*
Από την Μυκηναϊκή εποχή (1600-1100 π.Χ.), οι Άνθρωποι στην Ελλάδα είχαν πολύ ζωντανή την συνείδηση ότι ήσαν Έλληνες (αναφέρομαι και στα δυο φύλα, δηλ. και στις Ελληνίδες). Αυτό μπορεί εύκολα να πιστοποιηθεί διαβάζοντας την Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Ομήρου. Η δε Μυκηναϊκή γραμμική γραφή Β (1450 π.Χ.), πιστοποιεί όχι μόνο την πνευματική τους Ανάπτυξη, αλλά και την Ελληνικότητά τους.
Οι αρχαϊκοί αιώνες (7ος και 6ος αιώνας π.Χ.), συνέχισαν τις Ελληνικές παραδόσεις με την εξέλιξη της Ελληνικής γλώσσας, τέχνης, φιλοσοφίας και φιλολογίας. Η δε κλασική εποχή (5ος και 4ος αιώνας), έφτασε στο κατακόρυφο της ανάπτυξης του Ελληνικού πνεύματος και γλώσσας.
Αυτά βέβαια είναι γνωστά στους περισσότερους, ιδίως ώριμους Έλληνες. Οι λόγοι για τους οποίους αναφέρομαι σ’ αυτά, είναι οι εξής:
Οι Έλληνες, όλους εκείνους τους περασμένους αιώνες και μετά, κατά τη διάρκεια των συνεχών καταλήψεων της Ελλάδας από τους πολλούς και διάφορους κατακτητές, με την πίστη και αφοσίωση στην Ελληνικότητά τους, και παρ’ όλους τους εμφύλιους πολέμους τους, κατάφεραν να διατηρήσουν τα «θεμέλια» που τους έδεναν και που ήταν βαθιά ριζωμένα στην ψυχή, σκέψη και γνώσεις τους.
Αυτά τα «θεμέλια» ήσαν και είναι:
Η συνείδηση της καταγωγής τους, το ότι δηλ. ήσαν Έλληνες από πολλές παλιές γενναίες Ελλήνων με Ελληνικό αίμα στις φλέβες τους.
Τα Ελληνικά ήθη και έθιμα.
Η Ελληνική γλώσσα.
Η ορθόδοξη θρησκεία τους.
Αυτά τα τέσσερα σημαντικά στοιχεία ένωναν τους Έλληνες και άντεξαν τις βάρβαρες εισβολές των ξένων γειτόνων συμπεριλαμβανομένης της τετρακοσίων χρόνων σκλαβιάς υπό των Τούρκων. Ήταν οι ηρωικοί παπάδες με το σταυρό στο ένα χέρι και το βιβλίο στο άλλο που θυσιάστηκαν για τη συνέχιση της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και της θρησκείας, Ενώ οι ήρωες και ηρωίδες της Ελληνικής επανάστασης θυσιαζόντουσαν εις το όνομα της ελευθερίας και του Ελληνισμού.
Ας σκαφθούμε λοιπόν την πολλών αιώνων καταγωγή μας και τη διαφώτιση του υπόλοιπου κόσμου από τον πολιτισμό μας. Να φυλάξουμε και να Εξαπλώσουμε την ιστορία μας, την αρχαία γλώσσα μας, την θρησκεία μας που κατάφερε να υπερνίκηση όλες τις κατακτήσεις. Να συνεχίσουμε τα ήθη και έθιμά μας, που είναι ριζωμένα στην κλασική Ελλάδα. Πάνω απ’ όλα, να δυναμώσουμε την εθνική μας συνείδηση. Συνείδηση την οποία η δυτική Ευρώπη, όπως η Γαλλία, η Αγγλία και η Γερμανία, έχουν τόσο αναπτύξει και σέβονται χωρίς να έχουν όλα αυτά τα σημαντικά στοιχεία που έχει ο ελληνικός πολιτισμός.
Η Ελληνικότητά μας πρέπει να διατηρηθεί και να διδάσκεται στα παιδιά και στα εγγόνια μας, να υπερηφανεύονται για τη χώρα που γέννησε τους μεγάλους φιλοσόφους όπως τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και πολλούς άλλους, των οποίων όλος ο δυτικός και νέος κόσμος ακόμα προσπαθεί να καταλάβει τα νοήματά τους. Να μάθουν για την Μπουμπουλίνα, τον Κολοκοτρώνη και όλους τους άλλους ήρωες και ηρωίδες στους οποίους χρωστάμε την ελευθερία μας, τη ζωή μας, την Πατρίδα και Ιθαγένειά μας.
Ας συγκεντρωθούμε στα σημαντικά αυτά στοιχεία του Έλληνα, διότι Έλληνες δεν είναι αυτοί που απλώς γεννήθηκαν στην Ελλάδα, αλλά εκείνοι που διατήρησαν και συνεχίζουν να μεταδίδουν τα υπεράνω σημαντικά στοιχεία.
* Η Δρ. Αφροδίτη Αλεξανδράκη είναι ομότιμος καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι-Φλόριντα, ΗΠΑ
