Δύο χρόνια νωρίτερα στις 20 Ιουνίου 1941 στην εκκλησία του Αγ. Φανουρίου Βαλσαμόνερου, κοντά στα Βορίζα συγκεντρώθηκαν 20 άντρες της Αντιστασιακής ομάδας του Πετρακογιώργη και ορκίστηκαν:
«Διαθέτουμε στον αγώνα κατά των Γερμανών όλα τα υπάρχοντά μας κι όλες τις δυνάμεις μας για την πατρίδα μας: Ελευθερία ή Θάνατος».
Ανάμεσα στους 20 άντρες ήταν έξι από τη Λοχριά, που έλαβαν μέρος στη μάχη του Κουρουπητού. Αυτοί ήταν: Αντώνης Ηλ. Κρυοβρυσανάκης ή Ηλιαντώνης, Γεώργιος Ηλ. Κρυοβρυσανάκης, Χαράλαμπος Κατσούγκρης, Γιάννης Μανουσάκης ή Μανουσογιάννης, Χαρίδημος Χαριτάκης και Φραγκιάς Κατσούγκρης.
17-7-1943
Η ομάδα του Πετρακογιώργη με 17 άνδρες στις 16 Ιουλίου 1943, διανυκτέρευσε στη θέση Απιδάκι ή Χοντράδας του Κουρουπητού, απέναντι από τη βρύση. Το πρωί της 17ης Ιουλίου ανήμερα της Αγίας Μαρίνας ειδοποιήθηκε από το Μανουσογιάννη ότι έρχονται Γερμανοί με το σύνθημα «ελάτε να ξεχωρίσουμε τα έγκαλα από τα στειρα!», ενώ για να έρθει προς το μέρος των ανταρτών κρατούσε ένα ξύλινο ζυγό, δήθεν ότι πήγαινε για αλώνισμα.
Όταν πήρε το μήνυμα ο Πετρακογιώργης έστειλε μια ομάδα από 10 αντάρτες να το επιβεβαιώσουν, όμως έπεσαν στην ενέδρα 200 περίπου Γερμανών και άρχισε σκληρή μάχη στις 17 Ιουλίου που κράτησε αρκετή ώρα.
Οι Γερμανοί πίστεψαν ότι είχαν κυκλωθεί από αρκετούς αντάρτες, αφού γινόταν χαλασμός από τα πολυβόλα και άρχισαν να υποχωρούν.
Δεν υπήρξαν απώλειες από πλευράς ανταρτών, όμως το άσχημο της ιστορίας το πλήρωσαν όσοι βοσκοί βρέθηκαν στον κλοιό, αφού οι Γερμανοί τους συνέλαβαν.
Συνολικά συνελήφθησαν 14 άτομα (εννιά από Αδρακτο και Λοχριά):
1) Δέσποινα Μανουσάκη -Καρπουζή, 2) Μανόλης Β. Βρέτζος, 3) Γιάννης Β. Βρέντζος, 4) Γιώργης Β. Βρέντζος, 5) Μιχάλης Ζ. Μανουσάκης, 6) Μιχάλης Κ. Μανουσάκης, 7) Κώστας Γ. Καρπούζης, 8) Γιώργης Στ. Καρπούζης, 9) Βασίλης Αλεξανδράκης.
Επίσης συνέλαβαν τους Γιάννη Μυρ. Βρέντζο, Μιχάλη Κωνσταντάκη και Μιχάλη Ζαχαριουδάκη από τον Πλάτανο και όλους του έφεραν στο Ρέθυμνο.
Το Μανουσάκη Μιχάλη από το πολύ ξύλο αναγκαστήκανε και τον πήγαν στο νοσοκομείο. Μετά από δύο μήνες άφησαν ελεύθερους τους δύο μικρούς Μανόλη Β. Βρεντζο και Γιάννη Μυρ. Βρέντζο ενώ τους υπόλοιπους τους πήγαν στα Χανιά και τους έστειλαν στα στρατόπεδα της Γερμανίας χωρίς να γυρίσουν ποτέ.
Ο 27χρονος Μιχάλης Μανουσάκης δραπέτευσε από το νοσοκομείο και γύρισε στη Λοχριά, εντοπίστηκε όμως από τους Γερμανούς το Δεκέμβριο του 1943, τότε προσπάθησε να διαφύγει και εκτελέστηκε από το Χανς ή Κακογιαννιό.
Στο μέρος που έγινε η μάχη στο Κουρουπητό πριν λίγα χρόνια χτίστηκε το εξωκλήσι της Αγ. Μαρίνας, στο οποίο κάθε χρόνο έρχονται προσκυνητές από τα γύρω χωριά, αλλά και για να αποτίσουν φόρο τιμής σ’ αυτούς που θυσιάστηκαν για την πατρίδα μας.
