Οι αρχικοί κυβερνητικοί πανηγυρισμοί για το έκτακτο Eurogroup της 9ης Μαΐου έχουν σιγά-σιγά καταλαγιάσει και τη θέση τους παίρνει η συγκρατημένη αισιοδοξία. Και τούτο γιατί τα μηνύματα από τις διαβουλεύσεις των τεχνικών κλιμακίων (που δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή) δεν είναι ενθαρρυντικά. Η «γραμμή» Λαγκάρντ-Σόιμπλε φαίνεται πιο ισχυρή από τη γραμμή Μαζινό, με τους «συμμάχους» Ευρωπαίους να δυσκολεύονται να τη σπάσουν.
Ο χρόνος κυλά βασανιστικά εις βάρος μας, η κυβερνητική πολιτική έχει φτάσει στα όρια της, όπως και η ελληνική οικονομία με την επανάληψη του «θεραπευτικού» κύκλου λιτότητας-ύφεσης-υστέρησης.
Με τέτοια παρατεταμένη οικονομική στασιμότητα, για να λέμε την αλήθεια, η οποιαδήποτε κυβέρνηση (αριστερά ή δεξιά) είναι καταδικασμένη να σέρνεται από τη «μύτη», πολιτικά ευτελιζόμενη.
Απ’ ότι φαίνεται η διαρροή του WikiLeaks απλά επιβεβαίωσε τα μελλούμενα χωρίς να είναι σε θέση η κυβέρνηση να αλλάξει το «πεπρωμένο» της, παρά τις πρώτες φιλικές αντιδράσεις ευρωπαίων αξιωματούχων. Η επιχειρούμενη προσπάθεια, εκ μέρους του Τσίπρα, ανεύρεσης νόμιμου μηχανισμού αυτόματης εφαρμογής συμπληρωματικών μέτρων για να σιγουρευτεί ο (ανέφικτος και κατά το ΔΝΤ) μνημονιακός στόχος του 3,5%, ενεργοποιώντας νέα μέτρα λιτότητας με πολιτικο-οικονομικό αντάλλαγμα την έναρξη συζητήσεων για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους παραλληλίσθηκε εύστοχα από τον Βαρουφάκη σαν τον ψαρά που προσπαθεί να διώξει επιτιθέμενο καρχαρία, ρίχνοντας αίμα στο νερό.
Συνεχίζοντας ο Βαρουφάκης σε πρόσφατη συνέντευξη του στην εφημ. των Συντακτών (29-04-2016) ανέφερε και πρότεινε επίσης:
«Ο όποιος αυτοματισμός μελλοντικών μέτρων (σε περίπτωση υστέρησης εσόδων) είναι χρήσιμος μόνο στον βαθμό που αίρει τη λιτότητα -δηλαδή μας δίνει τη δυνατότητα, με άμεση μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1,5%, να ακυρώσουμε τη νέα εμβάθυνση του φαύλου κύκλου λιτότητας-ύφεσης-υστέρησης. Δυστυχώς, η κυβέρνηση συμφώνησε εκ προοιμίου να δώσει άμεσα μεγάλη ώθηση στη λιτότητα, δεσμευόμενη μάλιστα να φέρει κι άλλη, όταν ο φαύλος κύκλος πράγματι επιταχυνθεί!
Αν η τρόικα θέλει αυτοματοποιημένο κανόνα, να της προσφέρει η κυβέρνηση… δύο!
• Αυτοματοποιημένο κανόνα που εισάγει (μέσω του Δημοσιονομικού Συμβουλίου) νέα «διορθωτικά» μέτρα στο μέλλον: (α) εφόσον γίνει αποδεκτή η άμεση άρση της λιτότητας (με νέο στόχο πρωτογενούς 1,5%) και (β) εφόσον τα δημόσια έσοδα δεν ανακάμψουν εντός διετίας.
• Αυτοματοποιημένες αποπληρωμές τοκοχρεολυσίων που θα συνδέονται με τον ρυθμό μεγέθυνσης του ΑΕΠ και που θα ακυρώνονται τις χρονιές που το ονομαστικό ΑΕΠ έπεσε κάτω από προσυμφωνημένο ελάχιστο επίπεδο (έτσι ώστε ο στόχος πρωτογενούς 1,5% να συνάδει με τη βιωσιμότητα του χρέους)».
Η παραπάνω πρόταση Βαρουφάκη είναι η μόνη που θα μπορούσε να διασώσει την διαπραγματευτική πολιτική τιμή της κυβέρνησης. Σε διαφορετική περίπτωση έχουμε το πολιτικό παράδοξο, μια λάθος κυβέρνηση να εφαρμόζει ένα λάθος πρόγραμμα κατ’ εξακολούθηση.
Πολύ φοβάμαι ότι βρισκόμαστε κοντά σε αδιέξοδο, ανεξάρτητα από το όνομα της οποιασδήποτε ελληνικής κυβέρνησης ήθελε διαχειρισθεί τη σημερινή κατάσταση.
Η «Θυσία» μιας ελληνικής γενιάς φαίνεται αναπόφευκτη, είτε με λύση εντός της ευρωζώνης, είτε εκτός. Και θεωρώ πιο πατριωτικό και «ηθικό», εάν έτσι πρέπει να γίνει, η «Θυσία» να μετατραπεί σε «αυτοθυσία» κυρίως της γενιάς μου (60+) που έφταιξε ενεργητικά ή παθητικά, μήπως και σωθούν οι επόμενες γενιές έστω και τραυματισμένες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως ισχυρίζονται έγκυροι οικονομικοί αναλυτές, η ωρίμανση μιας ανάπτυξης κρατά 10-15 χρόνια..κι εμείς σήμερα βρισκόμαστε στο σημείον 0, ελπίζοντας να βηματίσουμε από τον επόμενο χρόνο.
