Από το απίθανο, χατ-τρικ της Μαρίας Κελαϊδή στα τρία νικηφόρα γκολ του μεγάλου τελικού και από το «έχω αστέρια, αστέρια στην καρδιά» του γνωστού συνθήματός τους, στους ξέφρενους πανηγυρισμούς στην παραλία του Ρεθύμνου, μέχρι μεταμεσονύκτιων ωρών.
Για εκείνες ίσως μοιάζει με παραμύθι, που είχε και τις… «Δρακάκη» του σε οικογενειακή έκδοση των δύο, είχε την Βασίλισσά του, εκείνη που εδρεύει στον ένα άκρο της μεγαλονήσου, την Ιεράπετρα, και είχε και τον γνωστό επίλογο του «έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα».
Για όσους την παρακολούθησαν στις παντός καιρού φετινές υποχρεώσεις τους ήταν η πιο ακριβοδίκαιη αποζημίωση των κόπων τους. Και για όσους έχουν μία παραπάνω εμπειρία από την φετινή, ήταν απλά η χρονιά τους σε όλα τα επίπεδα. Η γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου του Αστέρα Ρεθύμνου, ή όπως συνηθίζεται πλέον να απαντάται ως οι «κυρίες του Αστέρα», ήταν ό,τι πιο πετυχημένο είχε να παρουσιάσει το «παντέρμο» Ρέθυμνο σε επίπεδο Εθνικών πρωταθλημάτων την φετινή χρονιά. Και αυτό γιατί τα κορίτσια με τα μπλε, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς τεράστια διαφήμιση με μηδαμινό, έως και ανύπαρκτο μπάτζετ για τα δεδομένα που απαιτεί αυτή η κατηγορία, έφτασαν με αξιοζήλευτη στατιστική στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και στην άνοδό τους στην Β’ Εθνική κατηγορία, μέσα από μια πορεία που δεν είχε πολλά λόγια, δεν είχε υπερφίαλες δηλώσεις, είχε όμως στοιχεία υπέρμετρης μετριοπάθειας και πρωταθλητισμού ψυχής.
Η καλή μέρα… ήταν το ήμισυ του παντός
Ήταν σχεδόν τα μέσα του Οκτώβρη του περασμένου έτους, όταν τα κορίτσια του Παναγιώτη Αντωνιάδη, κλήθηκαν να αποδώσουν τα πρώτα δείγματα της καλοκαιρινής προετοιμασίας τους στην μεγαλόπολη του Ηρακλείου και κόντρα στο ταλαντούχο νεανικό συγκρότημα των Νέων Εργοτέλη, στο Μαρτινέγκο. Κάτι η ενίσχυση στο δυναμικό του Αστέρα, κάτι το γεγονός ότι ένα μέρος του ρόστερ κουβαλούσε πάνω του, τις εμπειρίες αλλά και την κληρονομιά μιας ομάδας που μεσουράνησε στο Ελληνικό ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, τις Κρήσσες, κάτι η μεγάλη «δίψα» για διάκριση αλλά και για «εξόφληση» σε ό,τι αποδεδειγμένα τους χρωστούσε η προηγούμενη αγωνιστική περίοδος, βάσει αγωνιστικής εικόνας και το πρώτο 1-5 δεν άργησε να έρθει. Μάλιστα το διστακτικό «στόχος μας είναι το πρωτάθλημα» που ανέφερε μεταξύ άλλων στις δηλώσεις της μετά το τέλος του αγώνα, η αρχηγός αυτής της φιλόδοξης παρέας Ελευθερία Δαφέρμου, πρόδιδε στους βαθιά σκεπτόμενους, ότι είχε έρθει η ώρα οι «κυρίες» να φορέσουν «ψηλά τακούνια» ανόδου, χωρίς όμως να τα επιδεικνύουν στην πρώτη γνωστή ή φίλη που θα συναντούσαν στο διάβα τους. Το μόνο στοιχείο εντυπωσιασμού, για τους λάτρεις των «εφέ», ήταν τα καρπερά αποτελέσματά τους. Όχι γιατί αποτελούσαν αυτοσκοπό, αλλά γιατί δίχως άλλο, ήταν δύσκολη η προσπάθεια μετριασμού της ανωτερότητας που είχαν σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες του Κρητικού 8ου ομίλου. Ακόμη και η Βασίλισσα του Νότου, μέχρι την προηγούμενη σεζόν Ιεράπετρα, δημιουργούσε στόχους και φιλοδοξίες, μέχρι να παραλάβει το φύλλο αγώνα της αναμέτρησης στο «Kido», που ανέγραφε σαν τελικό σκορ το δεύτερο νικηφόρο 5-1 των γυναικών του Αστέρα στην σεζόν. Και όμως οι «κυρίες» και ο κύριος (Παναγιώτης Αντωνιάδης), «τρέλαναν κόσμο», όταν υποστήριζαν, ότι «δεν έχουμε φτάσει στο σημείο ομοιογένειας που θέλουμε σαν ομάδα». Οι πρώτες εντυπώσεις έχουν δημιουργηθεί, οι πρώτες βάσεις έχουν μπει και το ταξίδι συνεχίζεται…
Στις Μουρνιές η μοναδική άκαρπη παρένθεση
Η ολοκλήρωση του α’ γύρου που βάσει του προγράμματος περιλάμβανε την συνάντηση στις Μουρνιές με την τοπική ομάδα των Χανίων, αποτέλεσε την μοναδική συνάντηση στην οποία οι κοπέλες του Αστέρα δεν βρήκαν τον δρόμο προς τα δίχτυα. Όχι γιατί δεν ήταν δημιουργικές, αλλά γιατί βρήκαν απέναντί τους την επίσης δημιουργική σε αποκρούσεις τερματοφύλακα των Χανίων Στέλλα Χαραλαμπάκη, που κράτησε με «νύχια και με δόντια» την πιο παραγωγική επιθετική διάταξη του ομίλου και μια από τις πιο «καρπερές» της κατηγορίας. Από εκεί και πέρα, με την είσοδο του νέου έτους, τα «αστέρια» μπήκαν ξανά δυναμικά στο πρωτάθλημα, σαν να μην είχαν χάσει τον ρυθμό τους. Ακόμη πέντε τέρματα κόντρα στους Νέους Εργοτέλη, ακόμη δύο στο «όσα παίρνει ο άνεμος» της Ιεράπετρας και επειδή συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες, και μια ήττα έτσι για να έχουμε από όλα στην φετινή περίοδο. Ακόμη και όταν έπιναν τον καφέ τους λίγο μετά το 3-4 της Σοχώρας με τα Χανιά, της πρώτης απρόσμενης, αλλά και μοναδικής ήττας τους στην σεζόν, δεν έψαχναν να βρουν αφορμές και δικαιολογίες. Δεν αναζήτησαν το τι έφταιξε.
Και αυτό διότι ήξεραν ότι δεν ήταν το ματς όπου οι ηττημένοι «ρίχνουν την λευκή πετσέτα». Δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα στο 0-3, αλλά ούτε και στο 2-4, έτσι όπως διαμορφώθηκε αυτό. Όταν «ταμπουρώνεις» τον αντίπαλο ακόμη και με κόντρα άνεμο στην περιοχή του, σημαίνει ότι το θέλεις. Απλά ο χρόνος είναι αμείλικτος και εκείνες δεν είχαν το χρόνο για κάτι καλύτερο από το τελικό 3-4.
Στην τελική φάση ως «οικοδέσποινες»
Έστω και με το «ήταν για να γίνει» της ήττας από τα Χανιά στην αυλαία της κανονικής περιόδου, οι «κυανοκίτρινες» είχαν το αβαντάζ που τις έδινε η συνολική προσπάθειά τους και η κατάληψη της 1ης θέσης στην βαθμολογία κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου. Το «έπαθλο» ήταν να φιλοξενήσουν ημιτελικό και στην συνέχεια τελικό αν τα κατάφερναν, μπροστά στον πάντα πιστό κόσμο τους. Και τα κατάφεραν. «Κουβάλησαν» για 180 και κάτι λεπτά ακόμη όσους και όσες πίστεψαν στην προσπάθειά τους και όλοι πανηγύρισαν το συνολικό 14-4 κόντρα στους Νέους Εργοτέλη που απέφυγαν έστω και στο τέλος την… τελευταία θέση αλλά και την μοναδική φετινή νίκη κόντρα στα Χανιά, που όμως ήρθε με τρόπο που απέδειξε το μέγεθος της θέλησης που είχαν οι κοπέλες του Παναγιώτη Αντωνιάδη για την πραγματοποίηση των ονείρων τους. Στον μεγάλο τελικό το γρήγορο γκολ της Μαρίας Κελαϊδή, βρήκε απάντηση από ένα γρήγορο γκολ στο β’ ημίχρονο της Κονταράκη. Όμως η ομάδα του Αστέρα, είχε πάντα μια άμεση αντίδραση. Και στις δυο περιπτώσεις που ισοφαρίστηκε, είχε το «καθαρό μυαλό» αλλά και τον σωστό τρόπο διαχείρισης της κατάστασης. Απλά γιατί είχε από την αρχή της περιόδου την διαφορετικότητα.
Όλα ήταν θέμα σωστών κινήσεων
Από την ενίσχυση της ομάδας, μέχρι και την σωστή προετοιμασία και από την αντιμετώπιση των παντός είδους προβλημάτων στο τελικό αποτέλεσμα που θα τις έφερνε βήμα-βήμα στην πραγματοποίηση του ονείρου τους. Οι παίκτριες του Αστέρα δεν είχαν στρωμένα κόκκινα χαλιά στο διάβα τους. Φρόντισαν να περπατήσουν στο «κόκκινο χαλί» της ανόδου γιατί το πίστεψαν από την αρχή.
Με τις Σουζάνα Ζντράβκοβιτς, που έχει φορέσει ήδη και την φανέλα με το εθνόσημο, Μαρία Νάνου, Στεφανία Μαραγκουδάκη, που μέσα στην σεζόν έγινε και εκείνη διεθνής με την Ενόπλων δυνάμεων, Μαρία Φακιδάρη, Ελένη Ανδρεδάκη, Άννα Ορφάνου και Άρτεμη Καρανδινάκη να προστίθενται στο ήδη υπάρχον υλικό, ο Αστέρας έδειχνε εκτός από ενισχυμένος και φιλόδοξος. Έστω και αν μόνο οι πρώτες τρεις πήραν χρόνο συμμετοχής, ήταν αρκετό για να δώσουν το κάτι παραπάνω στην προσπάθεια όλων των κοριτσιών. Με την σωστή προετοιμασία, αλλά και την πίστη που είχαν, οι «κυρίες του Αστέρα» αθόρυβα έφτασαν στον τίτλο και μόνο μόλις το κατάφεραν δημιούργησαν, όπως το συνηθίζουν άλλωστε και οι εκπρόσωποι του γυναικείου φύλλου την σχετική «βαβούρα». Την πανηγυρική.
Παναγιώτης Αντωνιάδης: «Πήραν αυτό που τους άξιζε»
Σαν πρωταθλητές και με την προσπάθειά τους να ανταμείβεται με τον πιο προσδοκώμενο τρόπο δυο πρόσωπα που είχαν την δική τους σημαντική συμβολή στον τίτλο. Αρχή από τον άνθρωπο που έχει συνδέσει όσο κανείς άλλος το όνομά του με το γυναικείο ποδόσφαιρο στο Ρέθυμνο. Τον προπονητή Παναγιώτη Αντωνιάδη.
«Θέλω δημόσια να συγχαρώ και να πω ένα μεγάλο «μπράβο» στις αθλήτριές μου για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μέσα από μία χρονιά που σημαδεύτηκε από πολλές δυσκολίες τελικά πήραν αυτό που τους άξιζε. Κοπέλες με εμπειρία, μαζί με κοπέλες πολύ νέες στο άθλημα, δημιούργησαν ένα σύνολο που πρόσφερε συγκίνηση και χαρά σε πολλούς Ρεθεμνιώτες που γέμισαν την κερκίδα της Σοχωρας. Με την ευκαιρία να εκφράσω και σε αυτούς τις ευχαριστίες μου για την δυναμική τους στήριξη».
Τι όμως μπορούν να περιμένουν για την νέα σεζόν από τις «κυρίες του Αστέρα» όχι μόνο όσοι στήριξαν την προσπάθειά τους φέτος, αλλά και όλοι όσοι τις γνωρίζουν πλέον από την επιτυχία τους; Ποια θα είναι η επόμενη μέρα;
«Δεν θα είναι υπερβολή να πω πως οι συγκεκριμένες κοπέλες ζούνε και αναπνέουν για το ποδόσφαιρο. Το αγαπάνε τόσο πολύ, κάνουν μεγάλες θυσίες, είμαι σίγουρος ότι θα δουλέψουν με ζήλο για βελτίωση και δίψα για διάκριση. Αυτό που χρειάζονται είναι απλό, ανθρώπους να τις στηρίξουν και να πιστέψουν μαζί τους, ότι και η Β’ Εθνική θα είναι μόνο ένας μικρός σταθμός».
Ζωή Δρακάκη «Πιστέψαμε ότι θα τα καταφέρουμε»
Όσο και αν για πολλούς φαίνεται ίσως παράξενο, η μια από τις δυο πρώτες σκόρερ της φετινής πολύ μεγάλης επιτυχίας του Αστέρα, μιλάει για πρώτη φορά. Η Ζωή Δρακάκη των 6 γκολ, αλλά και της πολύ μεγάλης συμβολής στην κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος, δεν είναι από εκείνες που εκμεταλλεύονται τα επιτεύγματά τους για να έχουν την ανάλογη προβολή. Συνεσταλμένη και παράλληλα μετρημένη, προτιμά να παραθέσει τα πιο ουσιώδη για την φετινή ιδιαίτερα επιτυχημένη πορεία των πρωταθλητριών. Με εμπειρία τεσσάρων χρόνων παρουσίας στην πάλαι ποτέ κραταιά στο στερέωμα του γυναικείου ποδοσφαίρου, ομάδα των Κρησσών, έχει μια σημαντική άποψη για την απόγονη ομάδα, που ακούει στο όνομα «Αστέρας Ρεθύμνου».
«Ενισχυθήκαμε σημαντικά και αυτό μας βοήθησε στην φετινή μας πορεία και επιτυχία» ξεκίνησε στις δηλώσεις της η 21χρονη επιθετικός, και συνέχισε «Έστω και αν δεν είχαμε την απαραίτητη ομοιογένεια και «δέσιμο» σαν ομάδα στους πρώτους αγώνες μας, λόγω του γεγονότος ότι κάποιες παίκτριές μας μένουν στο Ηράκλειο και δεν είχαν την δυνατότητα να μετέχουν σε όλες τις προπονήσεις, πετύχαμε τα αποτελέσματα που μας έδωσαν μια δυναμική για την συνέχεια. Οι παίκτριες που είχαν την εμπειρία από τις Κρήσσες βοήθησαν ψυχολογικά με την παρουσία τους και αυτό συνέβαλλε ώστε να πιστέψουμε στον στόχο μας. Η ήττα από τα Χανιά στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος δεν μας άγχωσε. Στον τελικό μπήκαμε δυνατά, γνωρίζαμε τι θέλαμε από τον αγώνα και η αντίδραση που είχαμε μας βοήθησε να φτάσουμε στην νίκη. Όπως εγώ έτσι και οι υπόλοιπες παίκτριες της ομάδας έχουμε εμπιστοσύνη η μία στην άλλη και αυτό ήταν το πιο σημαντικό για να μας οδηγήσει στο πρωτάθλημα».
Ποια είναι όμως η επόμενη σελίδα για την ίδια, αλλά και τις «κυρίες» του Αστέρα, που θα πρέπει να περιμένουν όσοι τις παρακολουθούν ανελλιπώς, αλλά και όσοι πλέον τις έμαθαν μέσα από αυτό τον τίτλο;
«Από εδώ και πέρα, θα προετοιμαστούμε ώστε να είμαστε πιο δυνατές και ανταγωνιστικές. Στόχος είναι να ανεβούμε στην Α’ Εθνική κατηγορία. Όμως αν και μπορούμε να τα καταφέρουμε ακόμη και την επόμενη περίοδο, είναι προτιμότερο να αποκτήσουμε τουλάχιστον για μια χρονιά τις απαραίτητες εμπειρίες και στην συνέχεια να το πραγματοποιήσουμε. Η Ζωή Δρακάκη πρέπει να προσπαθήσει ακόμη περισσότερο και θα το κάνει. Φυσικά σε απόλυτη συνεργασία πάντα με τις υπόλοιπες συμπαίκτριές της. Γιατί σαν ομάδα που είμαστε, αν δεν είναι και εκείνες δεν τα καταφέρνω και εγώ. Όμως όλες μαζί θα προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο αποτέλεσμα, και για την πραγματοποίηση των στόχων μας», κατέληξε η ταλαντούχος επιθετικός.
Οι πρωταθλήτριες σε αριθμούς
Συνολικά 24 παίκτριες φόρεσαν την φανέλα του Αστέρα την φετινή σεζόν. Είτε με μικρή, είτε με μεγαλύτερη σε χρονική διάρκεια παρουσία, είναι δίχως άλλο οι φετινές πρωταθλήτριες του 8ου ομίλου της Γ’ Εθνικής. Πάμε να δούμε την «ακτινογραφία τους με την «ξύλινη γλώσσα» των αριθμών στους 8 αγώνες που έδωσαν:
Ονοματεπώνυμο Συμμετοχές Λεπτά συμμετοχών Τέρματα
Μπεμπή Βαρβάρα 7 534′ –
Δρακάκη Ειρήνη 8 683′ –
Μαραγκουδάκη Στεφανία 7 620′ –
Νάνου Μαρία 8 715′ –
Σιώη Ελευθερία 7 709′ –
Δαφέρμου Ελευθερία 8 677′ 6
Ζντράβκοβιτς Σουζάνα 4 341′ 1
Καρανδινάκη Άρτεμις 1 19′ –
Τούνα Ευγενία 8 714′ 3
Τριαλώνη Βασιλεία 2 10′ –
Δρακάκη Ζωή 8 613′ 6
Μαγγανά Ιωάννα 6 99′ –
Νικηφόρου Μαρία 8 698′ 5
Κελαϊδή Μαρία 7 617′ 5
Μινασίδου Χριστίνα 1 6′ –
Σταυρουλάκη Ειρήνη 1 13′ –
Ζάχου Χρυσάνθη 7 450′ –
Σταυρουλάκη Ναυσικά 4 222′ –
Τσουτσουδάκη Ελένη 4 66′ –
Καρπουζάκη Μαριάννα 2 12′ –
Μιχελάκη Εμμανουέλα 2 69′ –
Παπαδάκη Μαρία 1 45′ –
Πολυκανδριώτη Κατερίνα 3 143′ 1
Ανδρεδάκη Ελένη 1 6′ –
