Μη σε νοιάξει σαν πικράνεις
κι άθελά σου αυτό εγίνει,
ζήτα μια «ζεστή» συγνώμη
πάλι θα ’σαστε δυο φίλοι!
Μη σε νοιάξει σαν προσβάλεις
κι έγινε πάνω στα «νεύρα»
ζήτα την-ε τη συγνώμη
«ν’ απαλύνεις» τα λεγμένα!
Άσε τον εγωισμό σου
παραδέξου τα, τα λάθη
κάθε μίσος και κακία,
πες συγνώμη, βρες την άκρη!
Όση πίκρα και αν δώσεις
στοn γονιό σου ή στο φίλο
μάθε να ζητάς συγνώμη,
πριν τους χάσεις και τους δύο!
Τη συγνώμη απ’ το παιδί σου,
κι αν μικρό! θα καταλάβει,
τη συγχώρεση να δίνει
όλοι πέφτουνε σε λάθη!
Μάθημα καλό θα είναι
λάθη να αναγνωρίζει
με εγκάρδια συγνώμη,
σαν τον «σπόγγο» να τα σβήνει!
Μα κι απ’ τον καθηγητή σου
στο σχολειό σου, αν πηγαίνεις
ζήτα μια «ζεστή» συγνώμη,
όποτε τον-ε πικραίνεις!
Μην αφήνεις να «φυτρώνει»
μίσος, πάθος και κακία
«ρίξε» τον εγωισμό σου,
πριν τη χάσεις τη φιλία!
Αναγνώρισε τα λάθη
και συγνώμη απ’ την καρδιά σου
ζήτα απ’ τον εαυτό σου
κι’ απ’ τα ίδια τα παιδιά σου!
Μια λεξούλα δεν στοιχίζει
να την πεις, να τη φωνάξεις,
μετανόησε στα λάθη
«τους ανθρώπους» σου, πριν χάσεις!
Με συγνώμη τη θερμαίνεις
την καρδιά την πικραμένη,
μετανόησε αν θέλεις
η κακία να διαβαίνει!
Μα…αλάνθαστος κανένας
αρκεί να το καταλάβεις
αν δεν πεις μία συγνώμη,
ό,τι έδωσες, θα λάβεις!!
