Ποτέ δεν κατάφερα να παραμείνω αδιάφορη και απαθής στη σκέψη της μαζικής γενοκτονίας αμνοεριφίων που τελείται κάθε χρόνο τέτοιες «Άγιες Ημέρες» στον τόπο μας. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν παρέμεινα αδιάφορη για την κάθε είδους βιαιοπραγία και σκληρότητα απέναντι σε όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου για τον απλούστατο λόγο ότι τα θεωρώ τόσο αθώα όσο και ανυποψίαστα. Η αίσθησή μου είναι ότι έχουν έρθει στον Πλανήτη αυτό για να μας στηρίξουν με κάθε τρόπο. Κι εμείς ανέκαθεν τα θεωρούσαμε άψυχα αντικείμενα, τα υποτιμούσαμε και τους φερόμαστε ως τέτοια, εμείς το «ανώτερο είδος», αφού έτυχε να έχουμε το χάρισμα του λόγου και της σκέψης. Κι εκείνα δε μιλούν… και μας ανέχονται… και ακολουθούν το σύντομο μονοπάτι της ζωής τους αγόγγυστα και μακάρια. Ειδικά τα αθώα πρόβατα που θεωρούνται τα πιο άκακα ζώα στον Πλανήτη. Τι κι αν αντιδρούσε κατά καιρούς το καημένο «Μαύρο Πρόβατο» της στάνης…. Η μοίρα όλων ήταν προδιαγεγραμμένη.
Υπάρχουν δυο θεωρίες σε ό,τι αφορά την κρεατοφαγία. (Δυστυχώς ακόμη ανήκω σε εκείνους που τρώνε και μάλιστα απολαμβάνουν το τρυφερό κρέας των πλασμάτων αυτών).
Η μια θεωρία λέει ότι όλα αυτά τα πλάσματα που εμείς σφαγιάζουμε και τρώμε, ήρθαν γι’ αυτό το σκοπό στη Γη και εάν κάποιος τα άφηνε ελεύθερα, δε θα μπορούσαν να συντηρηθούν. Έχουν μάθει να τα φροντίζουν οι άνθρωποι.
Η άλλη θεωρία ισχυρίζεται ότι ο άνθρωπος δεν είναι από τη φύση του κρεατοφάγος, αφού ούτε η ίδια η οδοντοστοιχία του έχει κατασκευαστεί για κάτι τέτοιο. Όσο για τις πρωτεΐνες, έχει πια αποδειχθεί ότι υπάρχουν άλλες χορτοφαγικές πηγές που δίνουν πολύ περισσότερες από ό,τι το κρέας.
Προσωπικά είχα ανακουφιστεί με την πρώτη θεωρία. Όμως κάτι μέσα μου αντιδρούσε και αντιδράει. Η διαίσθησή μου, λέει ότι όσο καιρό η Γη βρισκόταν σε πολύ χαμηλές -βαριές δονήσεις οι ανάγκες του πληθυσμού της ήταν να τρέφεται με κάθε δυνατό τρόπο και φυσικά και με κρέας, προκειμένου να επιβιώσει σε δύσκολες και σκληρές συνθήκες ζωής. Όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους επιτρέπει και ίσως επιβάλλει έναν άλλο τρόπο διατροφής. Είναι εξ άλλου και ζήτημα υγείας για τους περισσότερους. Παραδέχομαι ότι μια καλοψημένη μπριζόλα θα χορτάσει πολύ πιο εύκολα κάποιον που δουλεύει σκληρά παρά το ατμομαγειρεμένο και απίστευτα υγιεινό μπρόκολο. Όμως υπάρχουν και άλλα είδη διατροφής διαθέσιμα που μπορούν να ικανοποιήσουν και έναν σκληρά εργαζόμενο. Η αναφορά σε αυτά, δεν είναι το ζητούμενο του παρόντος κειμένου.
Το μήνυμα που εν κατακλείδι θα ήθελα να στείλω σε όλους μας είναι το εξής: «Επιτέλους: Υπάρχει άμεση Ανάγκη για περισσότερο σεβασμό σε κάθε μορφή ζωής στον Πλανήτη αυτό!»
Πιο κάτω παραθέτω απόσπασμα κειμένου από γνωστή εφημερίδα: Παρουσιάζει την εικόνα έτσι ακριβώς όπως είναι. Σίγουρα δεν είναι άγνωστη για πολλούς από εμάς. Εξ άλλου το διαδίκτυο είναι γεμάτο από βιντεάκια ντροπής όπου βίαιοι κτηνοτρόφοι ποδοπατούν, αρπάζουν και τυραννούν μέχρι να σφαγιάσουν τα «υποψιασμένα» πλέον θύματα, αφού κι αυτά έχουν αντίληψη ή διαίσθηση και γνωρίζουν από πριν τι τα περιμένει.
«Πολλά από τα αρνιά προς σφαγή στοιβάζονται κατά εκατοντάδες σε φορτηγά, για να ταξιδέψουν από τον ένα τόπο στον άλλο, μέσα σε συνθήκες ασφυκτικού συνωστισμού, χωρίς νερό και φαγητό επί ώρες. Αυτό τους προκαλεί στρες και πανικό, ενώ πολλά από αυτά πεθαίνουν πριν φτάσουν στον προορισμό τους. Τα υπόλοιπα οδηγούνται με κλοτσιές και σπρωξιές στον τόπο του θανάτου τους. Περιμένουν στη μακριά ουρά τρομοκρατημένα και πανικοβλημένα, οσμιζόμενα τον θάνατο. Η κορτιζόλη (χημική ουσία που προκαλεί καρκίνο στον ανθρώπινο οργανισμό) εκτοξεύεται στα ύψη. Ένα-ένα κρεμιούνται με δεμένα τα πίσω τους πόδια, μέχρι ο σφαγέας να τους αφαιρέσει τη ζωή. Οι κτηνοτρόφοι απαιτούν να γίνει η σφαγή των ζώων τους εκτός οργανωμένων σφαγείων, για να γλιτώσουν το κόστος. Έτσι, τα περισσότερα αρνιά σφάζονται έχοντας πλήρως τις αισθήσεις τους.
Σύμφωνα με τη Διεύθυνση Κτηνιατρικής και την Πανελλήνια Ένωση Κτηνιάτρων Δημοσίων Υπαλλήλων, η σφαγή των αμνοεριφίων σε υπαίθριους χώρους αποτελεί παράβαση των κείμενων διατάξεων περί υγειονομικού κτηνιατρικού ελέγχου των σφαγίων ζώων και περί προστασίας ζώων και περιβάλλοντος, αλλά και του Π.Δ. 327/1996 (ΦΕΚ 221 Α΄) που αναφέρεται ρητά σε αναισθητοποίηση πριν από τη σφαγή, όπως αναφέρθηκε. Λεπτομέρειες για τον χριστιανικό πληθυσμό που συνηθίζει να κάνει τον σταυρό του πάνω από μια σούβλα.
Το 1789 ο ωφελιμιστής φιλόσοφος Τζέρεμι Μπένθαμ έγραφε: «Θα έρθει μια μέρα που θα παραχωρήσουμε και στα άλλα πλάσματα τα δικαιώματα που τους αφαιρέσαμε επιβάλλοντας την τυραννία μας. Οι Γάλλοι ανακάλυψαν προσφάτως ότι το σκούρο δέρμα δεν είναι λόγος για να εγκαταλείπεται το ανθρώπινο ον στις διαθέσεις ενός δημίου. Μια μέρα θα καταλάβουμε ότι ο αριθμός των ποδιών, η τριχοφυΐα του δέρματος ή ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώνεται το ιερό οστό δεν είναι επαρκείς λόγοι για να εγκαταλείπουμε τα όντα στη μοίρα τους. Ποιο άλλο χαρακτηριστικό θα μπορούσε να αποτελέσει αδιαπέραστη διαχωριστική γραμμή; Η δυνατότητα να σκέφτεται κανείς και να συνδιαλέγεται με τους άλλους; Ένα άλογο ή ένα ενήλικο σκυλί είναι ζώα πιο λογικά και επικοινωνιακά από τα βρέφη. Αλλά ακόμα κι αν δεν ήταν, τι θα άλλαζε; Το ερώτημα δεν είναι αν μπορούν τα ζώα να κάνουν λογικές σκέψεις ή αν μπορούν να μιλούν. Το ερώτημα είναι: Μπορούν να υποφέρουν;».
Δυστυχώς το κρέας για αρκετό καιρό ακόμη όπως αντιλαμβάνομαι θα έχει μεγάλη ζήτηση. Κάποτε ίσως όλος ο πληθυσμός θα τρέφεται διαφορετικά εκτιμώντας τη διατροφική αξία άλλων χορτοφαγικών πηγών.
Όμως έως τότε, αυτό που ο καθένας από εμάς έχει να κάνει (ιδιαίτερα όσοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία στην ύπαιθρο ή σε μικρές – μεγάλες βιομηχανίες κρέατος) είναι να προβληματιστεί προκειμένου να αλλάξει η έως τώρα αναχρονιστική αντίληψη. Είναι απαραίτητο όλοι μας να δείχνουμε τον απαραίτητο Σεβασμό στις αθώες αυτές ψυχές που αιώνες τώρα μας στηρίζουν και να το μεταφέρουμε στις επόμενες γενιές.
Εκτίμηση και Σεβασμός είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για τα πλάσματα αυτά.
Κι εμείς οι καταναλωτές ας μάθουμε να ερευνούμε και να υποστηρίζουμε τους σωστούς επαγγελματίες κτηνοτρόφους. Εκείνους που πάνω απ’ όλα είναι Άνθρωποι και σέβονται και εκτιμάνε τη δουλειά τους, παρέχοντας όλα τα απαραίτητα εχέγγυα για να μεγαλώνουν τα πλάσματα αυτά στις πιο κατάλληλες συνθήκες αλλά και δίνοντας βάρος ιδιαίτερα στον τρόπο θανάτωσής τους.
Καλή Ανάσταση στις ψυχές όλων μας!
