Ποια καλή νεράιδα …ποιο αγαθό πνεύμα περιφερόταν εκείνο το πρωινό στο κατάστημα τροφίμων της γειτονιάς μου που νυσταγμένα σύρθηκα να ψωνίσω έπειτα από ένα μικρό ξενύχτι από γαμήλιο γλέντι; Πόσες πιθανότητες υπάρχουν για να βρεθεί μια πεταλούδα μέσα στο πολυσύχναστο σουπερ μάρκετ, να κάνει κύκλους γύρω σου και να προσγειωθεί απαλά επάνω στον αντίχειρά σου; […]
Γυρνώντας στα περασμένα κάποιες φορές και προσπαθώντας να ψηλαφήσεις καταστάσεις που σε σημάδεψαν ή όχι, δε μπορεί παρά να διακρίνεις μικρά ή μεγάλα γεγονότα στα οποία τότε μπορεί να μην έδωσες σημασία, εκ των υστέρων όμως κατάλαβες ότι δεν ήταν τυχαία… κάτι ήθελαν να σου επικοινωνήσουν, να σε διδάξουν, να σε τονώσουν ή να σε […]
Μια βόλτα στην πόλη μου ήταν αρκετή για να μου θυμίσει για πόσα πράγματα εμείς οι Έλληνες έχουμε χίλιους λόγους να είμαστε υπερήφανοι και άλλους τόσους να είμαστε «τραγικοί». Προσωπικά μου αρέσει να εστιάζω μόνο στα θετικά του κόσμου ετούτου, γιατί έτσι τα «θρέφω» επικοινωνώντας τα …και αυτό θα κάνω και τώρα. Σκαρφαλωμένος επάνω σε […]
Μεγάλη Παρασκευή ώρα πρωινή. Έχω βάλει δεύτερο πρόγραμμα και απολαμβάνω το ρεφρέν «Και προχωράω …μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα…». Εντελώς αυθόρμητα λες και τον είχα απέναντί μου, δίπλα μου φιλαράκι από τα χθες… μονολόγησα: «Τ’ ακούς Μίκη;» Δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί το τραγούδι αυτό και σχεδόν ταυτόχρονα ακούγεται από την πολυκατοικία μου η […]
«Όχι δεν γίνεται..δεν μπορώ». «Έλα προσπάθησε… θα δεις. Το πρώτο βήμα είναι δύσκολο. Έπειτα όλα παίρνουν το δρόμο τους». «Όχι σου λέω… είναι τρομακτικό… Φοβάμαι». «Τι φοβάσαι;». «Την αποτυχία… τη μοναξιά… την απώλεια… την ασθένεια… τον θάνατο». «Μα αφού δεν είμαστε μόνοι… το γνωρίζεις καλά μέσα σου αυτό… Πάντα υπάρχει βοήθεια». «Δεν ξέρω… Ναι το […]
«Πρέπει να βρεθούμε. Θέλω να μιλήσουμε». Αυτά ήταν τα λόγια «προσταγή» της αγαπημένης φίλης. Έκλεισα το τηλέφωνο ξαφνιασμένη. Η φωνή της ήταν γλυκιά όπως πάντα, λίγο αγχωμένη αλλά και πολύ «στακάτη». Νομίζω δεν την είχα ακούσει ποτέ τόσο σίγουρη… Συναντηθήκαμε το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Καθίσαμε σε ένα απόμερο παγκάκι αγναντεύοντας το πέλαγος. Διαισθανόμουν ότι κάτι πολύ […]
Χωριστά μαζί… Το ζήσαμε και το ζούμε κάθε μέρα. Σε πείσμα των καιρών που μας θέλει απομονωμένους και φοβισμένους, εμείς αντιδράσαμε. Με σύνεση ναι, αλλά προπαντός με ενσυναίσθηση… Με λογική αλλά κυρίως με συναίσθημα. Αυτό που μας χαρακτηρίζει σαν λαό. Και τολμώ να πω ότι τα καταφέραμε… Σε λίγο καιρό θα κληθούμε να ξεπεράσουμε και […]
Και ξαφνικά όλα σιώπησαν… πολυσύχναστοι δρόμοι σίγησαν… σχολεία έκλεισαν… πάρκα άδειασαν… καταστήματα σφάλισαν… φρενήρεις ρυθμοί κόπασαν. Έτσι όπως πατάς το κουμπί ενός φωτοτυπικού που τίθεται κατόπιν στην παύση… στην αναμονή. Μια αναμονή που συνοδεύεται από χιλιάδες ανάμεικτα συναισθήματα… Κι έρχεται η πραγματικότητα κάποιες φορές σουρεαλιστική… να μας αρπάξει από τους ώμους και να μας ταρακουνήσει… […]
Ένα περιστατικό που έτυχε να αντιληφθώ πριν λίγες ημέρες στη γειτονιά μου, έγινε αφορμή για κάποιες αισιόδοξες σκέψεις σε σχέση με το που βαδίζουμε σαν άνθρωποι, ως προς τον τρόπο συμπεριφοράς στα αδέσποτα η τα ζώα γενικότερα. Είναι αλήθεια ότι έχουμε ακόμη πολύ δρόμο σαν κοινωνία να βαδίσουμε έως ότου αποκαταστήσουμε την αλόγιστη βία και […]
Αλήθεια πως είναι να συναντάς έναν αγαπημένο διδάσκαλο των εφηβικών σου χρόνων σαράντα επτά χρόνια μετά; Τι συναισθήματα εκλύονται… πόση συγκίνηση… πόση αγάπη… Σεμνή και ταπεινή η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου των «Ναυαγών της Ανδρομέδας» της περασμένης Δευτέρας στο Σπίτι του Πολιτισμού, όπως σεμνός και ταπεινός παραμένει ο αγαπημένος φιλόλογος, θεολόγος, συγγραφέας και διδάσκαλος των […]
