Της ΜΑΡΙΑΣ ΠΛΟΥΤΙΝΑΚΗ
Απίστευτα σκληρό το φετινό καλοκαίρι, δοκιμάζει τις αντοχές μας, ψυχικές και σωματικές, στο έπακρο. Από τη μια ο νταής γείτονας που καταπατεί την ιδιοκτησία μας επιβάλλοντας τον νόμο του ισχυρού, ενώ οι «φίλοι» και «σύμμαχοι» μας γυρίζουν διακριτικά την πλάτη, γιατί απλά το συμφέρον τους μπαίνει πάνω από το σωστό και το δίκαιο. Συμπεριφορά προβλεπόμενη απ’ όλους όσους δεν φορούν παρωπίδες.
Από την άλλη ο κορωνοϊός φέρεται ύπουλα κι αυτός σαν τον κακό συνοράτορα, υποχρεώνοντάς μας να κλειστούμε σπίτια μας και να φορέσουμε μάσκες.
Έτσι λοιπόν αυτό το καλοκαίρι, άλλες μάσκες ανεβαίνουν κι άλλες πέφτουν…προκαλώντας όμως εκκωφαντικό θόρυβο.
Είναι αλήθεια πως προσωπικά δεν ενοχλήθηκα από την απομόνωση μια που την έχω επιλέξει συνειδητά τα τελευταία χρόνια κι όχι φυσικά λόγω κάποιου ιού. Το κάνω γιατί κουράστηκα να ζω σ’ ένα κόσμο που δεν μ’ αρέσει και δεν με εκφράζει, που κάθε μέρα γίνεται χειρότερος, σ’ ένα κόσμο γεμάτο υποκρισία, άδικο, αδιάκριτο, απολίτιστο, αδηφάγο, άνευ αξιών και ιδανικών, σ’ ένα κόσμο που δε φοράει μάσκα στο πρόσωπο, αλλά στην ψυχή.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν αληθινοί άνθρωποι με διάφανο βλέμμα και καθαρές συνειδήσεις. Άνθρωποι έντιμοι, που αντιστέκονται, πολεμούν τη διαφθορά, στηρίζουν με πάθος τις αναλλοίωτες αιώνιες ηθικές αξίες και κρατούν ψηλά τον πολιτισμό και τις παραδόσεις μας παλεύοντας με όλες τους τις δυνάμεις ν’ αλλάξουν αυτόν τον άσχημο κόσμο.
Σε τοπικό επίπεδο, φωτεινό παράδειγμα αποτελεί ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σταυρωμένου, ο οποίος με σκληρή δουλειά και ποικίλες δραστηριότητες, αντιμετωπίζοντας πολλά εμπόδια, κυρίως οικονομικής φύσεως, προχωρεί μπροστά, κάνοντας το αδύνατο, εφικτό.
Στις πρόσφατες εκλογές μάλιστα, αναδείχτηκε νέο Δ.Σ. με πρόεδρο μια γυναίκα με σπάνιο ήθος και αγωνιστικότητα την φαρμακοποιό Βαγγελιώ Τσιομπίκα, συνεπικουρούμενη από την προηγούμενη επίσης αξιόλογη πρόεδρο Κατερίνα Μιχελιουδάκη και τους Σπύρο Πολιουδάκη αντιπρόεδρο, Ρηγούσα Πολιουδάκη ταμία, Άννα Ζαχαράκη, Γιώργο Χατζηκωνσταντίνου και Μάρκο Ζαχαράκη.
Με αποδεδειγμένο τον δυναμισμό που την διακρίνει, η νέα πρόεδρος φαίνεται αποφασισμένη να παράξει πολιτισμό, αυξάνοντας τις δράσεις του Συλλόγου και σε άλλα επίπεδα.
Τον φετινό Αύγουστο, η θεατρική ομάδα του Συλλόγου ανέβασε τη «Φαύστα» του Μπoστ, στο Δημοτικό Σχολείο Σταυρωμένου και στο θέατρο «Ερωφίλη», με μεγάλη επιτυχία.
Εξαιρετική η επιλογή του συγκεκριμένου σατιρικού έργου, που διακωμωδεί τη χρήση της καθαρεύουσας, η οποία υφίσταται άγρια κακοποίηση στα χείλη φαντασμένων νεόπλουτων.
Οι ήρωες, στην προσπάθειά τους να καλύψουν την…. ταπεινή τους καταγωγή-αλλά κυρίως το πνευματικό τους κενό-υποδύονται ρόλους ανθρώπων που ανήκουν σε ανώτατη κοινωνική τάξη, επιδιώκοντας έτσι να δώσουν στη μίζερη ζωή τους μια ψεύτικη αίγλη και μια λάμψη που δεν τους ταιριάζει.
Ως εκ τούτου χρησιμοποιούν την καθαρεύουσα στις συνομιλίες τους, προκαλώντας σπαρταριστό γέλιο.
Αστείος είναι και ο τρόπος που αντιλαμβάνονται την λειτουργία και εφαρμογή του πολιτικοοικονομικού συστήματος, αλλά και τις αληθινές αξίες της ζωής.
Μπερδεμένοι και χαμένοι στην πλάνη τους, μέσα σ’ αυτό το φανταστικό αστραφτερό περιτύλιγμα που έχουν απλώσει γύρω τους, εμπλέκονται σε απίστευτες κωμικοτραγικές καταστάσεις, προς τέρψιν των τηλεθεατών.
Έκπληξη αποτέλεσε το γεγονός ότι ο ταλαντούχος σκηνοθέτης Βαγγέλης Λιοδάκης, είχε προσθέσει στοιχεία της επικαιρότητας, όπως μάσκες και απολυμαντικά, μέτρημα των αποστάσεων κ.λ.π. που εμπλούτιζαν και αναδείκνυαν περισσότερο τη σάτιρα.
Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί που συμμετείχαν στην παράσταση ήταν όλοι τους υπέροχοι και δεν υστερούσαν στο παραμικρό από επαγγελματίες ηθοποιούς.
Ήταν οι: Σούλα Χατζηκωνσταντίνου, Πόπη Σακελλαρίδου, Αγγελική Κουβέλη, Γιώτα Σισμανίδου, Αντώνης Βαμιεδάκης, Ιωάννα Καψή, Ιάκωβος Σπυριδάκης, Ελευθερία Χατζηλαμπή και ο Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου για τον οποίο πιστεύω απόλυτα ότι με το ταλέντο που διαθέτει θα μπορούσε να διαπρέψει ως κωμικός στον ελληνικό κινηματογράφο και το θέατρο.
Φυσικά η επιτυχία της παράστασης οφείλεται κατά κύριο λόγο, στον χαρισματικό σκηνοθέτη και ηθοποιό Βαγγέλη Λιοδάκη, που σήκωσε στους ώμους του όλο το βάρος της επίπονης προετοιμασίας, για να υπάρξει αυτό το άψογο αποτέλεσμα.
Σημαντική ήταν και η συμβολή του Μανώλη Ανδρέου στην πρωτότυπη μουσική διδασκαλία, της Κάλλης Καραδάκη στη σκηνογραφική επιμέλεια, της Γεωργίας Κασσαπάκη για τα υπέροχα κοστούμια και της Ιωάννας Τσιομπίκα για το τέλειο μακιγιάζ, καθώς και πολλών άλλων που συνέβαλαν και στήριξαν την εξαιρετική αυτή προσπάθεια.
Τελειώνοντας παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα, από το σημείωμα του σκηνοθέτη στο πρόγραμμα: «Δε θυμάμαι να έχω ζήσει πιο δύσκολη κατάσταση σε κοινωνικό επίπεδο! Μια μακρινή ανάμνηση από τα παιδικά μου χρόνια, τα χρόνια της δικτατορίας ίσως, αλλά και αυτά μέσα από την ανεμελιά της παιδικής ηλικίας.
Άραγε τα σημερινά παιδιά, έτσι θα θυμούνται τις μέρες που ζούμε; Σα μια προσωρινά δύσκολη στιγμή; Ή μήπως ο κόσμος μας όπως τον ξέραμε άλλαξε για πάντα»;
Το ίδιο ακριβώς αναρωτιόμαστε κι εμείς…
