Τώρα και στη χώρα μας ζούμε όπως την εποχή του Τσαουσέσκου ή των άλλων κομμουνιστών στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, σε κλίμα αμοιβαίας καχυποψίας. Ας θέλουμε τουλάχιστον να είμαστε φίλοι.
Είπα σε κάποιον φίλο μου πως πιστεύω πως είναι καλύτερα να έχεις φίλους παρά χρήματα και μου απάντησε πως δίχως χρήματα ούτε φίλους έχεις. Ο φίλος μου εννοούσε την ψευτοφιλία. Οπωσδήποτε δεν πίστευε ότι οι αληθινοί φίλοι προσβλέπουν στα χρήματα. Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γινώσκεις, πίστευαν οι αρχαίοι. Όταν είσαι στην ανάγκη θα φανούν οι αληθινοί φίλοι.
Το κακό είναι ότι ο υπαρκτός καπιταλισμός, όπως ονομάζει την παρούσα κατάσταση ο κωμικός Χάρυ Κλυνν, δεν κλέβει μόνο τα χρήματα από τους φτωχούς, κλέβει και την πίστη και τη σοφία και κάθε αρετή. Όπως έκαναν οι αποικιοκράτες στους φτωχούς λαούς της Αφρικής και της Ασίας, που δεν τους έπαιρναν μόνο τον φυσικό πλούτο της χώρας τους, αλλά διέλυαν και τις κοινωνίες τους.
Ο Απόστολος Παύλος δεν στενοχωριόταν που δεν είχε που να μείνει ή που ήταν στη φυλακή. Όλα αυτά που στενοχωρούν εμάς, δεν τα υπολόγιζε καν. Αν έχουμε, έλεγε, διατροφές και σκεπάσματα, να αρκούμαστε σ’ αυτά. Οι μόνες δυσκολίες που ήταν γι’ αυτόν αληθινές ήταν τα εμπόδια στο να κηρύσσει το λόγο του Θεού. Μια φορά την ώρα που κήρυττε τον χτύπησαν τόσο πολύ που νομίζοντας ότι πέθανε, τον πέταξαν έξω από τα τείχη της πόλης, στα σκουπίδια. Αυτός όμως πήγε πάλι εκεί όπου κήρυττε και συνέχισε το κήρυγμα!
Μπορούμε άραγε να έχουμε άλλα εξίσου σημαντικά ενδιαφέροντα εκτός από το ενδιαφέρον μας για την οικονομία; Θα ήθελα να μπορούσαμε. Αλλά σκέφτομαι πως οι βιοτικές ανάγκες μοιάζουν ανυπέρβλητες. Όταν το σπίτι σου στάζει κι είναι τόσο υγρό που δεν μπορείς να μείνεις χωρίς να κινδυνέψει η υγεία σου κι η ζωή σου, όταν δεν έχεις δουλειά, δεν έχεις χρήματα, όταν υπάρχουν παιδιά, πώς να έχεις άλλα ενδιαφέροντα, ώστε οι δυσκολίες αυτές να μην είναι αληθινές για σένα;
Πώς φτάνουμε σ’ αυτό το σημείο. Έχουμε πετάξει τη σαβούρα των ψευτοαναγκών; Γνωρίζουμε ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες. Και στον πόλεμο πολλές οικογένειες δεν είχαν ούτε σπίτι, ούτε διατροφές και σκεπάσματα και επέζησαν. Γιατί δεν μπορούμε σήμερα να κάνουμε το ίδιο, σαν να είμαστε σε πόλεμο; Είμαστε σε πόλεμο. Ο εχθρός είναι «εντός των τειχών».
Το ευαγγέλιο δεν γράφει για την οικονομία. Μήπως απευθύνεται στους πλούσιους; Το ευαγγέλιο είναι αυστηρό με τους πλούσιους. Η επιβίωση δεν εξαρτάται από την οικονομία. Ο άνθρωπος δε ζει μόνο με το ψωμί, αλλά με κάθε λόγο που εκπορεύεται από το στόμα του Θεού. Αξίζει να διαβάσει κανείς αυτόν τον καιρό τα έργα των συγγραφέων που επέζησαν στις απάνθρωπες συνθήκες του εγκλεισμού τους στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως στα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Όλοι τους αποδίδουν το ότι επέζησαν στο ενδιαφέρον τους να κρατήσουν το πνεύμα τους ελεύθερο και στο να πιστεύουν σε κάτι μεγαλύτερο από την βιολογική επιβίωση. Και βέβαια αξίζει να διαβάζει κανείς κάθε μέρα το Ευαγγέλιο. Το Ευαγγέλιο εξυμνεί τη φιλία! Ο Κύριος αποκαλούσε τους μαθητές Του φίλο.
Η μεγαλύτερη ελληνική παθογένεια
Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που είχε το προνόμιο να εισέλθει στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Κι όμως ποτέ δεν...