Η διαδικασία δημοκρατικής νομιμοποίησης της πολιτικής εκπροσώπησης στη χώρα μας, παραβιάζει την αρχή της δεδηλωμένης δηλαδή της ελεύθερης βούλησης της λαϊκής κυριαρχίας με τρόπο ανεπίτρεπτο για μια ευνομούμενη κοινωνία.
Ο νόμος 3434/06 με το αρθ. 1, ακυρώνει την ισχύ της λευκής ψήφου ορίζοντας ότι προσμετρώνται ως άκυρα και καταχωρούνται ως στατιστικό στοιχείο με συνέπεια τη στέρηση του πολιτικού δικαιώματος μιας μερίδας του ελληνικού λαού.
Η λευκή ψήφος εκφράζει μια έμπρακτη πολιτική διαμαρτυρία η οποία επιτάσσει τρεις εντολές:
1. «Απορρίπτω με την ψήφο μου τον τρόπο λειτουργίας της δημοκρατίας 2. ζητώ μια πολιτική κάθαρση προκειμένου να συμμετέχω ενεργά και 3. Αποδέχομαι με κάθε επιφύλαξη την προσμέτρηση της ψήφου μου στην πλειοψηφία, η οποία οφείλει να τη λάβει σοβαρά υπ όψιν.
Τα ως άνω δύσκολα πολιτικά προβλήματα «καταργούνται» με την εν λόγω αντιδημοκρατική διάταξη του αρθ. 1 Ν. 3434/06 και παράλληλα επιτυγχάνονται δύο δολιότητες :
1. Απαλάσσεται το ένοχο πολιτικό σύστημα από το πρόβλημα της επίλυσης και διαχείρισης των τριών εντολών και 2. εξαναγκάζει τους έλληνες πολίτες να συμμετέχουν ενεργά στην σταυροδοσία και υπερψήφιση του ισχύοντος πολιτικού κατεστημένου.
Στην περίπτωση «ουτοπίας» που η λευκή ψήφος καταλάβει το 50% +1 του εκλογικού σώματος, ο πρόεδρος της ελληνικής δημοκρατίας, πρέπει να διαλύσει τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς, να ορίσει υπηρεσιακή κυβέρνηση και κατόπιν να δώσει εντολή σχηματισμού νέων πολιτικών σχηματισμών προκειμένου να εκφράσουν τη λαϊκή βούληση.
Ο πολίτης-εκλογεύς διά της ψήφου του εκφράζει, κατά πρώτο λόγο, την προσωπική του θέληση ενασκών το εκλογικό του δικαίωμα, τη θέληση όμως αυτή το ισχύον δίκαιο αναγνωρίζει ως κρατική θέληση και συνδέει προς αυτή με την άσκηση κρατικής λειτουργίας συναπτόμενες έννομες συνέπειες. Οι συνταγματικές αρχές που διέπουν την ψήφο και την ψηφοφορία είναι: 1. η αρχή της καθολικής ψηφοφορίας α. 51 παρ.3 του συντάγματος 2. η αρχή της ισότητας της ψήφου 3. η αρχή της άμεσης ψηφοφορίας 4. η αρχή της μυστικής ψηφοφορίας και 5. η αρχή της υποχρεωτικής ψηφοφορίας
Συνεπώς λοιπόν πρόκειται για μια σαφή και ευθεία παραβίαση του άρθρου 3 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της συμβάσεως περί προασπίσεως των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (κυρώθηκε στη χώρα μας με τα Ν2329/1953 ΦΕΚ Α’ 68, στη συνέχεια καταγγέλθηκε από τη δικτατορία και κυρώθηκε εκ νέου με το ΝΔ 53/1974 ΦΕΚ Α’ 256) αναφέρει το δικαίωμα για ελεύθερες εκλογές: «Τα υψηλά συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουσι την υποχρέωση όπως διενεργώσι, κατά λογικά διαστήματα, ελευθέρας μυστικάς εκλογάς, υπό συνθήκες επιτρέπουσας την ελευθέραν έκφρασιν της λαϊκής θελήσεως ως προς την εκλογήν του νομοθετικού σώματος».
Το εκλογικό σύστημα πρέπει να μελετηθεί με τη δέουσα προσοχή από ομάδες έργου εμπειρογνωμόνων και να κατοχυρωθεί συνταγματικά, ώστε να αποφευχθούν τα τραγελαφικά φαινόμενα που εκμηδενίζουν το κύρος της ελληνικής δημοκρατίας (π.χ. εκλογές 1990 όπου η Ν.Δ. με 46,19 έβγαλε μόλις 148 έδρες δίχως δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης κι ακόμη χειρότερα του 1956 όπου η πλειοψηφία του 48,15 % κέρδισε 132 έδρες και το 47,38% 165 της Ε.Ρ.Ε. του Κ. Καραμανλή κυβέρνησε με 165 (!)
Το ανώτατο ειδικό δικαστήριο της Ελλάδας με αφορμή τον έλεγχο της συνταγματικότητας των άρθρων 98 παρ. 4 και 99 παρ, 3 και 4 του π.δ. 351/2003 με την επίκληση των οποίων εκδόθηκε ο Ν. 3434/06, έκρινε ότι οι σχετικές διατάξεις θίγουν τον πυρήνα της λαϊκής κυριαρχίας και της ισότητας της ψήφου καθώς όλες οι έγκυροι ψήφοι, άρα και οι λευκές πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα, ανεξαρτήτως του περιεχομένου τους. Στην απόφαση υπήρξε και ισχυρή μειοψηφία, η οποία όμως δεν διαφώνησε ως προς την φύση της λευκής ψήφου ως έγκυρης ψήφου αλλά μόνον ως προς την δυνατότητα ρύθμισης των έννομων συνεπειών της από τον κοινό νομοθέτη «ο οποίος καθορίζει με ευρεία διακριτική εξουσία το περισσότερο πρόσφορο και ενδεδειγμένο εκλογικό σύστημα για την ανάδειξη εκάστοτε των εθνικών αντιπροσώπων και την συγκρότηση της βουλής».
Αποτελεί, λοιπόν, επιτακτική ανάγκη ο κατάπτυστος νόμος 3434/06, να αποσυρθεί από την ισχύουσα έννομη τάξη της ελληνικής επικράτειας και σκέφτομαι προσωπικά να προβώ σε ανάλογες ενδεδειγμένες ενέργειες καθώς διαστρεβλώνεται ο δημοκρατικός χαρακτήρας της χώρας και καταβαραθρώνεται ο πολιτειακός θεσμός λαϊκής κυριαρχίας με τον περιορισμό της ελεύθερης, αμερόληπτης και ανεξάρτητης βούλησης του ελληνικού λαού.