Δεν είμαι εγώ αυτός που θα υπαγορεύσει στον καθένα ή στην καθεμία από εσάς τι πρέπει να κάνει για να προφυλάσσεται από τον ιό όχι μόνο τωραδά, αλλά κάθε στιγμή της εφεξής ζωής μας.
Τον και την καλώ απλώς να βάλει το μυαλό του να δουλέψει σωστά και να μην παρασύρεται από όποιον κρύβει το ατομικό του συμφέρον πίσω από το μανδύα του ενδιαφέροντος ή της προστασίας των πολιτών.
Όλοι ίσως έχουμε σκεφτεί ποια θα μπορούσε να ήταν η λύση, αλλά οι οικονομικά και πολιτικά ισχυροί της παγκοσμιοποίησης προσπαθούν να μας την κρύψουν πίσω από ψευτοπροβληματα ή ψευτοδιλημματα του τώρα που δεν αφήνουν να δούμε το μέλλον και να χαράξουμε πανανθρώπινη μακροχρόνια πολιτική στα κοινά όλων προβλήματα…
Αρχίζεις πάλι συνωμοσιολογικές θεωρίες, θα μου πείτε! Αυτό που βλέπω και σας προσκαλώ να βγάλετε τις παρωπίδες είναι το ότι, με τον ιό, στις μέρες μας, ελάχιστοι παράγουν κοινωφελές έργο, οι πιο πολλοί κοιτούν πώς να επιβιώσουν οι ίδιοι και δε νοιάζονται για τους άλλους.
Επιβάλλεται, όμως, περισσότερο από άλλες προγενέστερες εποχές ή πιο πολύ από άλλα κοινωνικά προβλήματα του καιρού μας να σκέφτεται ο καθένας εξ ημών, σε στενό ή ευρύ κοινωνικό σύνολο, τι πραγματικά πρέπει να κάνει με τους συνανθρώπους του για να βγούμε από το αδιέξοδο και να μην τα περιμένει όλα από τους δήθεν ηνιόχους του οι οποίοι κοιτούν μονάχα το συμφέρον τους, από τους συμβιβασμένους και υποταγμένους στην αγορά και την ακίνδυνη για τους ίδιους σιωπή πνευματικούς ανθρώπους, από τους οικονομικά δυνατούς που κινούν τα νήματα της παγκοσμιοποίησης κατά το πώς τους συμφέρει, από όσους λένε ότι υπηρετούν το Θεό και σέβονται τις διδασκαλίες του αλλά στην πραγματικότητα έχουν βλέψεις μονάχα προς τα εφήμερα και τα εγκόσμια…
Αλήθεια, εσείς για όλα τούτα τι λέτε;
