Ακούσετέ με να σας πω κάλαντα από ‘μένα
που δε θα τ’ απαντήξετε αλλού ποθές γραμμένα.
Και δα απού ‘ρχουντ’ οι γιορτές χρόνια πολλά σε ούλους
πολιτικούς και άρχοντες, αφεντικά και δούλους.
Να τση ‘χει ο Θεός καλά ζωή μην αφαιρέσει
μα να ‘ρθουν οι πολιτικοί εις του φτωχού τη θέση.
Να τση ‘χει ο Θεός καλά αρρώστιες μη τση βλάψουν
όμως στα πόδια του λαού να πέσουν και να κλάψουν.
Ξυπόλητος ο Σαμαράς να ‘ναι και να κρυγιώνει
να δούμε το Χαρδούβελη με δίχως παντελόνι.
Και το Βενζέλο νηστικό με άδεια την γ-κοιλιά ντου
να δούμε ανέ νταγιαντά τη μ-πείνα η αφεδιά ντου.
Τον Άκη εις τη φυλακή φιλέτο και χαβιάρι
γιατί τον έχ’ η μάνα ντου ένα και κανακάρη.
Το Σμπώκο μη μαλώνετε μη τον εβλαστημάτε
γιατί δεν έφαε πολλά και θα στεναχωράται.
Γερόντους θέλω να τση δω φάρμακα να μην έχουν
και να ‘ναι δίχως θέρμανση να δούμε πως αντέχουν.
Την εφορία απλέρωτη να ‘χουν και το Χαράτσι
και για φαΐ στο σπίτι τους αμοναχό αλάτσι.
Να ‘χουν ωζά ν’ αρμέγουνε και να τυροκομούνε
και να μη βρίχνουν το τυρί το κρέας να πουλούνε.
Και να μαζώνουνε ελές απ’ το πρωί ως το βράδυ
και να πουλιέτια πιρ-μπαρά στην αγορά το λάδι.
Ετούτανά συμβαίνουνε εις την Ελλάδα όλη
να δούμε ήντα γίνεται και στη μικρή μας πόλη.
Να ‘χει ο Δήμος μας λεφτά κόσμο μην απολύσει
γιατί το μαγαζάκι μου ως το θωρώ θα κλείσει.
Ο χρόνος τούτος που θα ‘ρθεί το μπόνο μας να γιάνει
και να γκαράβι να ‘χομε να μπαίνει στο λιμάνι.
Να φέρ’ η νέα η χρονιά ευνοϊκό αέρα
γιατί θα πιάσει σάικα πάτο στη Φαλκονέρα.
Και όσοι λεν πως νοιάζονται για τούτηνε τη μπόλη
δεν είν’ οι μόνοι εραστές την αγαπάμε όλοι.
Και πρέπει τσ’ αποδέλοιπους λιγάκι να γροικούνε
πριν μάθουνε να περπατούν θέλουνε να γλακούνε.
Κι ό,τι παθαίν’ ο κάθε εις τα φταίει η κεφαλή ντου
δε χύνει όξω το νερό οντέ διψά η αυλή ντου.
Τσ’ αστυνομίας η σχολή θέλουμε να γυρίσει
γιατί με γράμματα χρυσά έχ’ ιστορία αφήσει.
Εις το νοσοκομείο μας γιατρούς και νοσοκόμους
για να γιατροπορεύουνε να διώχνουνε τσι πόνους.
Και το πανεπιστήμιο θέλει πολύ αγώνα
να μη το δούμε σύντομα κι αυτό περιστερώνα.
Τα ήθη και τα έθιμα που ‘χουμε μη ξεχνούμε
α-θέμενε περήφανοι σαν Έλληνες να ζούμε.
Πολλά τα έτη άρχοντες καλά και ευτυχισμένα
αυτά ‘ναι τα μελούμενα τση μοίρας τα γραμμένα.
Να ‘ναι το Ρέθεμνος καλά κι οι Ρεθεμνιώτες όλοι
την ευλογία του Θεού καθημερνή και σκόλη.
Ό,τι σας είπα εύχομαι μην το παραξηγείτε
και με υγεία και χαρά το χρόνο να δεχτείτε.
Κωστής Κοντογιάννης