Και γι’ αυτό το όνειρο…
Το 2013 θνήσκει. Τα δεινά του όμως όπως φαίνεται τα κληρονομεί το 2014, που σε λίγο θα ανατείλει και παρά τις καθιερωμένες ευχές δεν θα είανι για τους περισσότερους Έλληνες αίσιον και ευτυχές έτος. Ας είναι, παρά το ότι ένα νέο έτος μνημονίου δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας η ευχή και η ελπίδα είναι των ημερών συναισθηματικές απαντοχές.
Με τη σειρά μου λοιπόν, και κατά τα ειωθότα εύχομαι στους πανέλληνες κουράγιο και καλή χρονιά.
Στο Ρέθυμνο, την πόλη που η γοητεία του ως ανάμνηση πλέον για την ταπεινότητά μου, μένει, καθετί που θα βελτιώσει ακόμα περισσότερο τη γοητεία και την αίγλη του, και βέβαια τα υλικά αγαθά που απορρέουν από αυτά.
Στην εφημερίδα μας χρόνια και χρόνια ζωής και φύλλα που καταξιώνουν την ιστορική του παράδοση και διαδρομή.
Στη Διεύθυνση και το προσωπικό της εφημερίδας, που συνεχώς βελτιώνουν την ποιότητά της και την αξιοπιστία προσωπική και οικογενειακή ευτυχία.
Στους συνεργάτες επίσης τις καλύτερες ευχές και στις οικογένειές των.
Η ιστορία της εφημερίδας, με τον ιδρυτή και πρωτομάστορα Ιωάννη Χαλκιαδάκη που την καταξίωσε και την κράτησε στο ύψος της αξιοπιστίας και της δημοκρατικής συνέπειας, όπως φαίνεται συνεχίζεται χωρίς να υποστέλλει τη σημαία των ιδανικών του ιδρυτή της και την ποιότητα.
Κάθε μέρα που παίρνω με το ταχυδρομείο το νέο φύλλο αισθάνομαι βαθιά ικανοποίηση για τη δουλειά όσων δουλεύουν καθημερινά με ρότα την αξιοπιστία της εφημερίδας μας και την ποιότητα, σύμφωνα με τη σύγχρονη απαίτηση των καιρών και τη δημοκρατική αξία που η ιστορία της έχει κληρονομήσει στη νέα γενιά των ανθρώπων της.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και άσχετα με τις καθιερωμένες ευχές το «φως στο τούνελ» είναι ακόμα αναμενόμενο κατά τη γνώμη πολλών εκ των πολιτών που έχουν πληγεί από την κρίση.
Ας είναι η ελπίδα είναι θετικό συναίσθημα και στα πιο δύσκολα χρόνια έπαιξε θετικό ρόλο. Ελπίδα όμως και αγώνας.
Ελπίδα και αγώνας ήταν πάντα και στα πιο δύσκολα χρόνια, που ο λαός μας σε τούτη την ευλογημένη γωνιά του κόσμου πέρασε η βάση της ιστορικής του διαδρομής. Μιας διαδρομής με αιώνες και αιώνες δύσκολους, που έλεγες πως θα χαθεί το γένος των Ελλήνων κάτω από τα ερέβη τα πολιτιστικά και τη βία που τους πλάκωνε. Τους πλάκωνε η σκλαβιά, όπως και ο εθνικός μας ποιητής έγραφε.
Δυστυχώς και για πολλούς, αν όχι όλους τους λαούς, τα περιοδικά φαινόμενα των πολέμων και των κρίσεων δεν βρέθηκε ακόμα διέξοδος πειστική για την εξάλειψή τους.
Ή μάλλον βρέθηκε θεωρητικά, αλλά πρακτικά, ιστορικά είναι ακόμα του μέλλοντος όνειρο.
Ευχές λοιπόν και γι’ αυτό το όνειρο.