Ο Κώστας Λινοξυλάκης απεβίωσε την Τετάρτη 3/12 σε ηλικία 81 ετών, προκαλώντας μεγάλη θλίψη στην οικογένεια του Παναθηναϊκού και στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ανάμεσα στους Ρεθυμνιώτες ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στην Α’ Εθνική είναι και ο Ρεθυμνιώτης στην καταγωγή (Άνω Μέρος Αμαρίου) Κώστας Λινοξυλάκης.
Σίγουρα ήταν ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς της εποχής του και πραγματικός «ογκόλιθος» στην άμυνα σε Παναθηναϊκό και Εθνική Ελλάδας. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πέντε κορυφαία σέντερ μπακ και αποτέλεσε ίνδαλμα για χιλιάδες φιλάθλους. Ο «Λίνος» όπως τον αποκαλούσαν πίστευε στην αξία του ΠΑΟ και πορευόταν με τις αρχές του συλλόγου.
Αρχηγός για πολλά χρόνια κέρδισε την εκτίμηση των συμπαιχτών του και των παραγόντων της ομάδας.
Στην υπερομάδα του 1960
Υπήρξε μέλος της υπερομάδας του ’60 και αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό για 13 ολόκληρα χρόνια.
Η παρουσία του γίγαντα Λινοξυλάκη στην άμυνα, ενίσχυσε αφάνταστα το «τριφύλλι» και το οδήγησε σε εγχώριες και σημαντικές ευρωπαϊκές επιτυχίες. Πρωταθλήματα Ελλάδας, Κύπελλα, συμμετοχές σε ιστορικές αναμετρήσεις με τους «πράσινους» και την Εθνική Ομάδα της χώρας είναι μερικά από τα επιτεύγματά του στο τεράστιο διάβα της καταξιωμένης καριέρας του. Υπήρξε ο πιο δημοφιλής και ο πιο αγαπητός ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού της δεκαετίας του ’60. Οι οπαδοί της ομάδας συνήθιζαν να τον παίρνουν στους ώμους μετά το πέρας των σπουδαίων συναντήσεων και ο «Λίνος» ανταπέδιδε τη λατρεία με το πλατύ χαμόγελό του. Ήταν αρχοντικός σε όλα του και αποτελεί μέχρι σήμερα ζωντανό κομμάτι της ένδοξης ιστορίας του Παναθηναϊκού.
Ο πιο θεαματικός αμυντικός
Ο εντυπωσιακός και θεαματικός αμυντικός κατέκτησε τρόπαια και διακρίσεις με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Αποκτήθηκε από τους «πράσινους» το 1950 και το 1953 κατέκτησε το πρώτο του τρόπαιο με τον ΠΑΟ. Ήταν η τρίτη σεζόν του Χάρι Γκέιμ στον πάγκο του «τριφυλλιού», με τον Λινοξυλάκη να πρωταγωνιστεί σε όλα τα ματς της αγωνιστικής περιόδου.
Υπήρξε συμπαίκτης με τους: Χατζόπουλο, Νικολαΐδη, Αρβανίτη, Κισυρτζίδη, Αλούπη, Καζάκο, Ασημακόπουλο, Πανάκη, Βιτάλη, Ι. Παπαντωνίου, Πετρόπουλο, Νεμπίδη, Χατζηνικολάου, Ραδίτσα, Φιλίππου, Σακελλάρη, Γαρίδη, Μαχαίρα, Χάλαρη, Σπάθουλα, Χατζητσοπάνη, Σαραντάκη και Φυλακτό. Το 1960, τη σεζόν που καθιερώθηκε το Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής, ο Λινοξυλάκης στέφθηκε για 2η φορά πρωταθλητής! Με προπονητή τον Αντώνη Μηγιάκη και συμπαίκτες τους: Βουτσαρά, Δρακότα, Μανιάκη, Ανδρέου, Αγγελόπουλο, Νεμπίδη, Βουρλιωτάκη, Πετρόπουλο, Τζουνάκο, Γεωργιάδη, Παπαεμμανουήλ, Δομάζο, Σίαλο, Θεοφάνη, Πανάκη, Κρητικό, Μαρνά, Μπενάρδο, Ζιέμη, Ιακώβου, Αγγελίνα, Πυργολιό, Τσίλη, Μανταράκη, Ζαφειρόπουλο, Ματάκη, Μανταλόζη, Δρακόπουλο, Παπαστάθη, Βασιλάκη, Σουρούνη, Ακριβειάδη, Καζαδίνο, Μπαλτατζή, Λεμονή και Τζαρέλα, ο «Λίνος» χάρισε στον Παναθηναϊκό ένα ακόμη Πρωτάθλημα. Ομοίως και το 1961, πρωταγωνίστησε στην κατάκτηση του τίτλου, υπό τις οδηγίες του πολυνίκη τεχνικού Χάρι Γκέιμ. Στην πολυετή παρουσία του στο «τριφύλλι» ο Λινοξυλάκης κατέκτησε ένα κύπελλο Ελλάδας, το 1955, επικρατώντας 2-0 του ΠΑΟΚ στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
28 φορές διεθνής
Ο κ. Λινοξυλάκης ήταν προικισμένος με σπάνια ποδοσφαιρικά χαρίσματα ενίσχυσε το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα και τον ΠΑΟ σε όλες της εντός και εκτός έδρας δοκιμασίες. Έλαβε μέρος σε 101 αγώνες πρωταθλήματος Α’ Εθνικής σημειώνοντας συνολικά 7 τέρματα. Σε αγώνες Κυπέλλου σημείωσε 5 γκολ, ενώ αγωνίστηκε σε 5 ευρωπαϊκά ματς. Με την εθνική ομάδα συμμετείχε σε 28 επίσημες συναντήσεις, ενώ σκόραρε και ένα γκολ. Βασικό στέλεχος της αμυντικής γραμμής, ηγήθηκε με την παρουσία του στην ορθή λειτουργία των μετόπισθεν. Ήταν ο στυλοβάτης, ο «ογκόλιθος» του Παναθηναϊκού και της Ελλάδας, ενώ αγωνιζόταν ακόμη και τραυματίας στην προσπάθεια ενίσχυσης της ομάδας.
O Λινοξυλάκης σε φιλικό παιχνίδι στις 19-8-1955
Αστέρας Ρεθύμνο-Πάλμερ 3-2
Η ομάδα Πάλμερ αποτελείτο από ποδοσφαιριστές μαθητευόμενους με ειδικότητα τεχνικού του ΟΤΕ.
Αναφέρουμε τι έγραψε ο Ρεθυμνιώτικος τύπος για το παιχνίδι εκείνο: «Συναρπαστικός, πλούσιος εις φάσεις με κύριον χαρακτηριστικόν τον δυναμισμόν ήτο ο αγών των δύο συγκροτημάτων – Πάλμερ και της πρωταθλήτριας ομάδας Ρεθύμνης Αστέρας. Κατά το πρώτον ημίχρονο πλήρη πρωτοβουλία είχε η ομάδα του Αστέρος, η οποία με επικινδύνους καθόδους απειλούσε την αντίπαλον εστίαν την οποίαν υπεράσπιζε ο διεθνής γκολκίπερ του Ολυμπιακού, Καραπατής. Η ομάς του Αστέρος έπαιζε μετρημένα και θεαματικά. Τεχνικοί συνδυασμοί, ωραίες σέντρες και πολυάριθμα σουτ, έφεραν σε διαρκή αναστάτωση την άμυνα της Πάλμερ, η οποία ηγωνίζετο απεγνωσμένα να συγκρατήση τους αντιπάλους, πράγμα το οποίον τελικά δεν κατόρθωσε. Στο 12 λεπτό ένα θεαματικότατον σουτ του νεαρού Τζαγκαράκη έκανε τον Καραπατή να κοιτά έκπληκτος την μπάλα μέσα στα δίχτυα του. Μετά από δυο λεπτά ο Τσακάλης (Κούντης), αναβιβάζει το σκορ εις 2-0. Εις το σημείον αυτό εντελώς αδικαιολογήτως ο Καραμπατής εγκατέλειψε την εστίαν του δηλώνοντας ότι δεν ανεχόταν να δεχτεί δυο γκολ από μια τόση ασήμαντη ομάδα. Έτσι έληξε το πρώτο ημίχρονο με 2-0. Εις την επανάληψη ο αγών έλαβε δραματικόν χαρακτήρα.
Οι της Πάλμερ κατόρθωσαν να επιτύχουν δύο τέρματα επί ενός (1) του Αστέρος, και ο αγών να λήξη με 3-2 υπέρ του Αστέρος. Διεκρίθηκαν εκ της Πάλμερ οι Λινοξυλάκης, Παπάζογλου, Μοσχολιός, Σοφιανός και Κοπανάκης.
ΑΣΤΕΡΑΣ: Αν. Μακρυδάκης, Καλπουρτζής, Μιχ. Καρνής, Κορωνάκης, Κλαψινός, Δ. Κλειδαράς, Ν. Τσαγκαράκης, Γ. Σταγάκης, Γαβαλάς, Τ. Τσακάλης, Παπαλεξάκης».