Η τελευταία «απόβαση» λαθρομεταναστών στην Ελλάδα (στο Φαρμακονήσι) είχε τραγική κατάληξη. Από τους περίπου 60 μετανάστες επέζησαν 47 μετά τη βοήθεια του Λιμενικού και είχαμε 12 νεκρούς εκ των οποίων τα περισσότερα παιδιά.
Ένα θέμα συζήτησης είναι η όντως παράξενη διχογνωμία των επιζόντων μεταναστών για τα αίτια του δυστυχήματος. Οι μισοί λένε ότι την ανατροπή προκάλεσε ο χειρισμός των λιμενικών, οι δε άλλοι μισοί λένε ότι την ανατροπή δημιούργησαν οι ίδιοι οι μετανάστες που παρήκουσαν τις εντολές των λιμενικών. Την πρώτη άποψη στήριξε αμέσως η αξιωματική αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ), τη δεύτερη άποψη (που είναι η άποψη του Λιμενικού) υποστηρίζει η κυβέρνηση. Πάντως είναι ορθό να μην ξεχνάμε ότι η παρέμβαση του λιμενικού έσωσε τη ζωή 47 ανθρώπων, που χωρίς το λιμενικό μπορεί να μην ζούσαν σήμερα.
Αυτό το α’ εξάμηνο του 2014 που την προεδρία της Ε.Ε. έχει η Ελλάδα, ένα από τα τέσσερα κύρια θέματα στα οποία θα πάρει αποφάσεις η Ε.Ε. είναι το θέμα ακριβώς της λαθρομετανάστευσης. Με δεδομένο ότι το β’ εξάμηνο του 2014 την προεδρία της Ε.Ε. αναλαμβάνει η Ιταλία -άλλη μια μεσογειακή χώρα που έχει να αντιμετωπίσει παρόμοιο με της Ελλάδας οξύ πρόβλημα λαθρομετανάστευσης- είναι ανάγκη μέχρι τέλους του έτους να τεθούν οι βόρειες ευρωπαϊκές χώρες προ των ευθυνών τους και να λυθεί επιτέλους το οξύτατο αυτό πρόβλημα.
Η Ε.Ε. να βοηθήσει τις παράκτιες χώρες (Αφρικής και Ασίας) να καταλάβουν ότι δεν είναι οι καιροί που μπορούν να «κερδοσκοπούν» από την παράνομη διακίνηση μεταναστών και να βοηθήσουν στην επίλυση του προβλήματος. Πρέπει να δοθούν κάποια «αντισταθμιστικά» στις χώρες αυτές, ώστε να πάψουν να κάνουν τα «στραβά μάτια». Κάτι παρόμοιο με αυτή τη συμφωνία που έκανε η Ε.Ε. με την Τουρκία πρόσφατα.
Τέλος πρέπει να υπάρξει μια μακρόπνοη πολιτική με τις χώρες «αποστολής» των μεταναστών. Πρέπει να μελετηθεί γιατί οι άνθρωποι από το Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αφγανιστάν, Συρία, Ιράκ, Αίγυπτο, Μαρόκο κ.λπ., παρά τα τεράστια βάσανα που τραβάνε επιζητούν πάση θυσία τη λαθρομετανάστευση. Το θέμα είναι πολύ δύσκολο για να βρεθεί ρεαλιστική απάντηση εύκολα. Θέλει πολύ σκέψη, πολύ κόπο, πολλά χρήματα.
Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνω μια πρόταση. Η Ε.Ε., ο ΟΗΕ και όλες οι πλούσιες χώρες της Β. Αμερικής και της Αυστραλίας, πρέπει να πάρουν μια αμετάκλητη απόφαση: ουδείς λαθρομετανάστης θα γίνεται δεκτός από μία χώρα «αποστολής» μεταναστών, αν η χώρα αυτή δεν έχει εφαρμόσει με αυστηρότητα έναν νόμο ελέγχου γεννήσεων, παρόμοιο με αυτόν που ισχύει στην Κίνα. Παρόλο που ο νόμος αυτός ισχύει στην Κίνα πάνω από 30 χρόνια και τηρείται με αυστηρότητα, βλέπουμε την Κίνα να παραμένει ακόμα η πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, αν και αρχίζει να την πλησιάζει η Ινδία. Ο έλεγχος των γεννήσεων θα μειώσει σιγά-σιγά την πίεση για μετανάστευση στις χώρες «αποστολής μεταναστών». Άλλωστε όλοι οι ειδικοί λένε ότι η Γη δεν μπορεί να τρέφει συνεχώς αυξανόμενα δισεκατομμυρίων ανθρώπων.
Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης είναι ένα μεγάλο παγκόσμιο πρόβλημα, στην επίλυση του οποίου θα πρέπει να λάβουν μέρος όλοι οι ενδιαφερόμενοι, οι χώρες αποστολής, οι ενδιάμεσες χώρες, οι χώρες υποδοχής και φυσικά οι πλούσιες χώρες του κόσμου. Ο καλός συντονισμός και η καλή θέληση θα μπορέσουν να λύσουν το μεγάλο αυτό πρόβλημα.
* Ο Δημήτρης Χρ. Ράπτης είναι χημικός, πρώην διευθυντής πρ ΕΛΠΕ