Μαθητική συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας θα πραγματοποιηθεί στις 12 το μεσημέρι της Τετάρτης, με αφορμή τη δικαστική απόφαση για τους τρείς μαθητές του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνης που φέρονται να πρωτοστάτησαν σε κατάληψη του σχολείου τους τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Με ανακοίνωση της η ΕΛΜΕΡ καλεί την εκπαιδευτική κοινότητα, τους γονείς και την κοινωνία να δώσουν το παρόν στην πορεία διεκδικώντας την απαλλαγή των μαθητών από κάθε κατηγορία και την κατάργηση της ποινικοποίησης των μαθητικών κινητοποιήσεων.
Την ίδια ώρα 19 καθηγητές του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου, με ανοιχτή επιστολή τους, δηλώνουν τη στήριξη τους στον διευθυντή του σχολείου, εξηγώντας από τη δική τους πλευρά τους λόγους για τους οποίους ενημέρωσε τον εισαγγελέα για την κατάληψη του σχολείου.
Η ανακοίνωση της ΕΛΜΕΡ
Στην ανακοίνωση της η ΕΛΜΕ Ρεθύμνου για τη σημερινή μαθητική πορεία αναφέρει:
«Το θέμα της καταδίκης των μαθητών του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου βρέθηκε στο επίκεντρο του δημόσιου λόγου όλη την προηγούμενη εβδομάδα. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας τάχθηκε ενάντια στο μαθητοδικείο και τη λογική της καταστολής, προκαλώντας τις δηλώσεις του υπουργού, περί κατάργησης του νομοθετικού πλαισίου που επιτρέπει την ποινικοποίηση των μαθητικών κινητοποιήσεων αλλά και την παρέμβαση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου που ζήτησε την επανεξέταση ή άρση της ποινής. Ωστόσο οφείλουμε να διευκρινίσουμε κάποιες από τις πτυχές της ιστορίας.
Το σημαντικότερο για εμάς είναι ότι πρώτη φορά καταδικάζονται μαθητές για μια μορφή πάλης μετά από καταγγελία του ίδιου του διευθυντή τους, γεγονός το οποίο δημιουργεί δεδικασμένο και δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί από πολλούς καλοθελητές στο μέλλον. Η πάλη για την ανατροπή της καταδικαστικής απόφασης πρέπει να βρει την εκπαιδευτική κοινότητα συσπειρωμένη!
Διευκρινίζουμε, επίσης, ότι η μόνη υποχρέωση του διευθυντή σε περίπτωση κατάληψης είναι να ενημερώσει. Ο διευθυντής σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούται από κανένα νόμο να καλέσει εισαγγελέα, να καταγγείλει ή/και να υποδείξει μαθητές ως υπαίτιους, όπως και συνέβη στην περίπτωση αυτή. Αυτή του την ενέργεια καταδικάζουμε απερίφραστα και δεν έχουμε κάποια εμπάθεια-εμμονή με το πρόσωπο του.
Η σιωπή και η απόκρυψη των γεγονότων κάθε άλλο παρά βοήθησε στην ορθή αντιμετώπιση του θέματος. Η ίδια η Διεύθυνση ΔΕ γνώριζε και όφειλε να προβεί σε ενέργειες ώστε να αποτρέψει την κατάληξη που είχαμε.
Το υπουργείο παρά τα επικοινωνιακά παιχνίδια περί κατάργησης του «μαθητικού ιδιωνύμου» δεν έχει προχωρήσει ακόμη και σήμερα στην κατάργηση όλου εκείνου του νομοθετικού πλαισίου που επιτρέπει την ποινικοποίηση των μαθητικών κινητοποιήσεων.
Η δικαιοσύνη κάθε άλλο παρά τυφλή αποδείχτηκε. Επέβαλλε στους μαθητές ποινές προς παραδειγματισμό με σαφή στόχο τη νουθέτηση του μαθητικού κινήματος.
Εμείς, ως λειτουργοί της εκπαίδευσης, εκτός από την καθημερινή μάχη που δίνουμε για τη μόρφωση των μαθητών μας ώστε να γίνουν δημοκρατικοί και συνειδητοί πολίτες, έχουμε χρέος να στεκόμαστε πλάι τους τόσο στις σωστές όσο και στις λάθος επιλογές τους. Με μοναδικά εργαλεία τον διάλογο, το σεβασμό και την υπεράσπιση των συλλογικών-δημοκρατικών διαδικασιών.
Καλούμε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, καθηγητές-γονείς-μαθητές και όλο το λαό να καταδικάσει τις πρακτικές των μαθητοδικείων και της καταστολής και να πάρουν θέση δίπλα στους μαθητές που αγωνίζονται για ένα καλύτερο σχολείο, για μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών, για πραγματική Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία.
Απαιτούμε:
– Να απαλλαγούν οι μαθητές από κάθε κατηγορία. Να μην περάσουν οι διώξεις και η τρομοκρατία του μαθητικού κινήματος.
– Να καταργηθεί εδώ και τώρα όλο το νομοθετικό πλαίσιο που επιτρέπει την ποινικοποίηση των μαθητικών κινητοποιήσεων.
Συμμετέχουμε στη Μαθητική Πορεία που οργανώνουν οι μαθητές την Τετάρτη 7/6 στις 12 στο Δημαρχείο.
Καλούμε την εκπαιδευτική κοινότητα, τους γονείς και όλη την κοινωνία να δώσουν το παρόν».
Επιστολή 19 καθηγητών
Σε ανοικτή επιστολή που υπογράφουν 19 καθηγητές του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου αναφέρουν τα εξής:
«Μετά από πολλές ανακοινώσεις, οι οποίες πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας, σχετικά με το θέμα παραπομπής μαθητών του σχολείου μας σε δίκη λόγω των καταλήψεων, θεωρήσαμε απαραίτητο να καταθέσουμε την γνώμη μας, τη δική μας αλήθεια για τα γεγονότα ως άμεσα ενδιαφερόμενοι και εμπλεκόμενοι, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον καθένα να τα κρίνει και να τα αξιολογήσει μόνος του.
Αρχικά θέλουμε να εκφράσουμε την απόλυτη, ειλικρινή και ακράδαντη πίστη στους αγώνες του μαθητικού κινήματος. Γνωρίζουμε και υιοθετούμε την άποψη ότι οι κατακτήσεις σε κάθε επίπεδο της ιστορικής πορείας του ανθρώπου προέκυψαν μέσα από αγώνες, πολλές φορές αιματηρούς και σίγουρα επικίνδυνους και επισφαλείς. Ωστόσο ως εκπαιδευτικοί – παιδαγωγοί οφείλουμε να διακηρύξουμε με επιμονή την υποστήριξή μας σε αγώνες με στόχους υψηλούς, με κίνητρα αγνά, ανεπηρέαστους και ωφέλιμους στο σύνολο της κοινωνίας. Πρώτοι εμείς υποκλινόμαστε στη διάθεση της νεολαίας για κινητοποιήσεις που θα βελτιώσουν πρωτίστως την εκπαίδευση και δευτερευόντως θα διευκολύνουν το έργο μας, θα δικαιολογήσουν τον τίτλο μας ως «κοινωνούς παιδείας». Εξάλλου, παλαιότερα στηρίξαμε έμπρακτα τους μαθητές μας στις κινητοποιήσεις τους.
Όταν, όμως, κρίνουμε ότι δεν υπάρχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, όταν οι καταλήψεις έχουν πάρει εθιμοτυπικό χαρακτήρα που καμία σχέση δεν έχει με άλλες διεκδικήσεις πέρα από το να χαθούν κάποιες ώρες μαθημάτων και να προβληθούν ως ηγετικές μορφές κάποιοι μεταξύ των μαθητών, τότε ο αγώνας αυτοακυρώνεται, αυτοαπαξιώνεται και καταλήγει σε παρωδία.
Στην προκειμένη περίπτωση οι καθηγητές του σχολείου βρεθήκαμε ξαφνικά μπροστά σ’ ένα τετελεσμένο γεγονός πριν καλά-καλά ξεκινήσει η σχολική χρονιά. Λουκέτα που μπήκαν σε πόρτες χωρίς να είναι απόφαση της γενικής συνέλευσης των μαθητών και ούτε καν του 15μελούς συμβουλίου, χωρίς να έχει υποβληθεί προηγουμένως κανένα από τα «αιτήματα» της κατάληψης-εκ των οποίων κάποια θα μπορούσαν να λυθούν άμεσα, ενώ κάποια άλλα ήταν ήδη σε διαδικασία επίλυσης. Από ποιους τότε έκλεισαν οι πόρτες; Και όλα αυτά, ενώ σε λίγες μέρες επρόκειτο να γίνουν οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου 15μελούς των μαθητών. Οι πολλές και πολύωρες εκκλήσεις της διεύθυνσης, των καθηγητών, του προέδρου του συλλόγου γονέων και των ίδιων των γονέων, αλλά και του διευθυντή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αντιμετωπίστηκαν από τους πρωτεργάτες της κατάληψης με χυδαιότητα. Ο διευθυντής του σχολείου φρόντισε να ενημερώσει τους γονείς των εν λόγω μαθητών για όσα διαδραματίζονταν μέσα και έξω από τον σχολικό χώρο, παρ’ όλα αυτά καμία πρωτοβουλία δεν ελήφθη από τη μεριά τους ούτε την ίδια ούτε την επόμενη μέρα. Ο δε διευθυντής δευτεροβάθμιας και ο πρόεδρος του συλλόγου γονέων αποχώρησαν απογοητευμένοι από τη συμπεριφορά και την αντιμετώπιση των μαθητών. Βρέθηκε, λοιπόν, ο διευθυντής του σχολείου στη δύσκολη θέση να πάρει σύντομα αποφάσεις, καθώς η δεύτερη νύχτα πλησίαζε, ανήλικοι 12χρονοι και 14χρονοι μαθητές πηγαινοέρχονταν σ’ έναν αφύλακτο χώρο χωρίς καμία γονική παρουσία, ενώ εξωσχολικοί έκαναν αισθητή την παρουσία τους.
Ποιες ήταν οι επιλογές του διευθυντή; Ή να αποσιωπήσει το γεγονός έχοντας τη μεγάλη μερίδα των γονιών απέναντί του να πιέζουν για λήξη της κατάληψης, γνωρίζοντας ότι σε περίπτωση ατυχήματος θα φέρει όλη την ευθύνη ή να παρέμβει για να προστατεύσει, όχι κάποια, αλλά και τα 350 παιδιά του σχολείου. Ποιος είναι αυτός που εκ του ασφαλούς μπορεί να κρίνει την τελική απόφαση του διευθυντή; Αν μη τι άλλο πρέπει να του αναγνωρίσουμε την εντιμότητα και το κουράγιο να πάρει μια επώδυνη απόφαση και να δηλώσει ότι αποδέχεται και όλη την ευθύνη της. Γιατί η απόφασή του δεν ελήφθη αβασάνιστα και ούτε ήταν η πρόθεσή του να τιμωρηθούν κάποια παιδιά. Τα παιδιά που ο ίδιος δύο χρόνια τώρα σεβόταν και φρόντιζε περισσότερο από τον καθένα μας και το αποδείκνυε καθημερινά.
Η απόφασή του εν πολλοίς κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Η ενημέρωση της εισαγγελίας οδήγησε σε εξελίξεις που ούτε ο ίδιος φανταζόταν, ούτε κανείς μπορούσε να προβλέψει.
Αν ήταν δυνατόν να συγκληθεί συνέλευση συλλόγου καθηγητών κάτω από τις τότε συνθήκες, πολλοί από εμάς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο μπορεί να είχαμε καταψηφίσει την προσφυγή στην εισαγγελία. Σήμερα καλούμαστε να κρίνουμε μία ενέργεια. Ίσως θα πρέπει πέρα από το αίσθημα της Δημοκρατίας σαν ενήλικες και σαν ώριμους πολίτες με κρίση και υπευθυνότητα να μας διακρίνει και αίσθημα δικαιοσύνης και δυνατότητα διάκρισης των εκάστοτε περιστάσεων.
Έχοντας επίγνωση της ευθύνης μας απέναντι στους μαθητές μας, στους γονείς τους, αλλά και απέναντι στους εαυτούς μας καταθέσαμε τις σκέψεις μας, ελπίζοντας να συμβάλλουμε στην διαμόρφωση μιας αντικειμενικής και νηφάλιας άποψης για ένα θέμα που προκάλεσε αναστάτωση, η οποία ξεπέρασε τα όρια της τοπικής κοινωνίας».
Υπογράφουν οι καθηγητές:
1) Αντωνίου Αντώνης 2) Γαβριήλ Χριστοθέα 3) Γαϊτάνη Ευπραξία 4) Δαράκη Γεωργία 5) Δουλγεράκη Στυλιανή 6) Ιορδανίδου Αικατερίνη 7) Καβράκη Δέσποινα 8) Καρατζαφέρη Άννα 9) Μανωλακάκη Αναστασία 10) Μεταξά-Μαριάτου Ελπίδα 11) Μιχάλη Μαρία 12) Μπαρτζιώκας Δημήτριος 13) Ορφανουδάκη Ιωάννα 14) Πετρούλη Δέσποινα 15) Τερζιδάκη Ανδρονίκη 16) Φραντζεσκάκη Μαρία 17) Χατζηδημητρίου Δημήτριος 18) Χριστοδούλου Δήμητρα 19) Τριχάκης Γεώργιος
Συμπαράσταση στους μαθητές από τους οικοδόμους
Ανακοίνωση συμπαράστασης στους μαθητές εξέδωσε το Συνδικάτο Οικοδόμων Ρεθύμνου, στην οποία αναφέρονται τα εξής:
«Το Συνδικάτο Οικοδόμων Ρεθύμνου εκφράζει την αλληλεγγύη του στους μαθητές του Ρεθύμνου που καταδικάστηκαν σε «κοινωνική εργασία» για τη συμμετοχή τους σε μαθητικές κινητοποιήσεις, ύστερα από καταγγελία του διευθυντή του σχολείου.
Φαίνεται πως με ποινές και αναμορφωτήρια προηγούμενων αιώνων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε αγαστή συνεργασία με τη δικαιοσύνη, η οποία όταν πρόκειται για τέτοια ζητήματα λειτουργεί ρολόι, προσπαθεί να κάμψει τις αγωνιστικές διαθέσεις των μαθητών, να τους τρομοκρατήσει, ώστε να μην βγάζουν άχνα και να συμβιβάζονται με το μαύρο μέλλον που τους ετοιμάζουν. Η κυβέρνηση, πέρα από τις όποιες διακηρύξεις της διατηρεί όλο το αντεργατικό-αντιλαϊκό νομοθετικό οπλοστάσιο, μέσω του οποίου στήνονται και τα «μαθητοδικεία». Το ταξικό εργατικό κίνημα στέκεται δίπλα στους μαθητές που αγωνίζονται, υπερασπίζεται το δικαίωμα τους σε μόρφωση, δουλειά, ζωή, σε ένα καλύτερο αύριο.
Η προσπάθεια τρομοκράτησης μικρών μαθητών και ποινικοποίησης των εργατικών-λαϊκών-νεολαιίστικων αγώνων πρέπει να πάρει μαζική απάντηση.
Καλούμε τους μαθητές και γενικότερα τους νέους και τις νέες να μη σκύψουν το κεφάλι, να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους. Απαιτούμε να παρθεί πίσω η καταδίκη των μαθητών του Ρεθύμνου».
