Με ανοιχτό το παράθυρο και βλέποντας όλα όσα γίνονται στον έξω κόσμο καθημερινά, πολλές είναι οι σκέψεις μου και πάμπολλοι οι εξ αυτών οι συνειρμοί.
Πρώτα απ’ όλα, ό,τι ανέκαθεν συνιστώ να θυμόμαστε πάντα είναι ότι ένα έθνος για να προκόψει πρέπει να είναι και λεύτερο και ανεξάρτητο!
Έπειτα, πολλά κοινωνικά προβλήματα στην Ελλάδα παραμένουν χρονίζοντα και δυσεπίλυτα, γιατί τα αντιμετωπίζουμε όχι με ομόνοια και ενότητα, αλλά συντεχνιακά ή/και άτεχνα…
Όταν φέρνει κοντά τους ανθρώπους το οικονομικό και πολιτικό συμφέρον, η σχέση τους δεν έχει σταθερές βάσεις και δεν είναι μακρόβια, από τη στιγμή που το συμφέρον αυτό καθεαυτό είναι πρόσκαιρο.
Μια πατροπαράδοτη παραγγελιά, τέλος, σας μεταφέρω μέχρι να ξαναβρεθούμε: Όρθιοι να παλεύετε στη ζωή και με ανοιχτά τα μάτια να ζείτε κάθε στιγμή…
