Πηγή ανατροφοδότησης είναι οι ηλικιωμένοι μας,το οικογενειακό τους περιβάλλον και η κοινότητα που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε.
Πριν από 2 μήνες ο γιός του κ. Κώστα εξέφρασε την επιθυμία να κάνουν μαζί με τις αδελφές του ένα δώρο στη Δομή μας.Έτσι,για να εκφράσουν την ευχαρίστηση τους για την φροντίδα που παρέχουμε καθημερινά στον πατέρα τους.
Συζητήσαμε με τις συναδέλφισσες και αποφασίσαμε ότι ένας projectoras θα συνέβαλε στην αναβάθμιση των υπηρεσιών μας, της διασκέδασης και της επιμόρφωσης των ηλικιωμένων μας!
Χθές ήρθε ο κ. Μονιακης και όχι μόνο μας παρέδωσε τον projectora αλλά παρέμεινε σχεδόν 4 ώρες στο χώρο της Δομής μας προκειμένου να εγκαταστήσει τα προγράμματα, να ρυθμίσει τις λειτουργίες και να μας δείξει τις λεπτομέρειες που έπρεπε.
Επί πλέον μας παρέδωσε ένα φάκελο με ένα συγκινητικό σημείωμα και εκ μέρου και των αδελφών του!
– Δε μπορώ να μην αναφερθώ στον πρώτο δωρητή μας τον αγαπημένο μας κ. Μάρκο που ξεκίνησε με ένα μπουκέτο λουλούδια κάθε Τετάρτη στη μνήμη των γονέων του(έτσι έλεγε ο ανθοπωλης που τα έφερνε).Στη συνέχεια και με πολύ συναισθηματική φόρτιση μας είπε «δεν είμαι πλούσιος αλλά θέλω να σας χαρίσω κάτι να σας μείνει», τότε μας πήρε ένα πλυντήριο που δεν είχαμε, ενώ λίγο πριν φύγει είπε στη γυναίκα του και τις κόρες του ότι τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν στη μνήμη του επιθυμεί να παραδωθούν στη Δομή μας για την κάλυψη τυχόν αναγκών.
…Χρειαζόμαστε καρέκλες,τις πιο αναπαυτικές και ανθεκτικές για τους ηλικιωμένους μας κι ένα φίλτρο νερού.Πήγαμε τα πήραμε και τα πλήρωσαν τα κορίτσια του. Ποια μέρα δεν καθόμαστε στις καρέκλες του;ποια μέρα δεν πίνουμε νερό του?ποια μέρα δεν τον μνημονεύουμε;
– Τα παιδιά της κ. Βαγγελιώς μας ρώτησαν τι μας χρειάζεται στη Δομή κι εμείς τους είπαμε ένα ηχείο με ενισχυτή και μικρόφωνα γιατί οι περισσότεροι ηλικιωμένοι μας έχουν περήφανα αυτιά και τις περισσότερες φορές δεν ακούνε, άσε που όταν μιλάνε δε μπορούν να φωνάζουν κι έτσι η επικοινωνία μας έγινε απίστευτα πιο εύκολη.Ποια μέρα δεν μιλάμε με τα μικρόφωνα και δεν τη μνημονεύουμε τη γλυκιά μας Βαγγελίτσα;
– Μας έλειπε τηλεόραση και όχι ότι θα βλέπουμε αλλά να χρησιμοποιούμε την οθόνη της συνδέοντας το laptop.Αυτή μας την χάρισε η Μαρία στη μνήμη των γονιών της.
– Η οθόνη του υπολογιστή μας ήταν χάλια και ο Βασίλης με την αδελφή του την Κική μας πήραν μια καινούρια στη μνήμη του κ. Νίκου μας.
– Η ραπτομηχανή απαραίτητη για χώρο που συναθροίζονται πολλές παλιές νοικοκεράδες.Αυτή μας την χάρισε ο κ.Κωστας όταν έχασε την κ. Μαρία…Το τελευταίο νοικοκεράτο μας, τα υφασμάτινα σακουλάκια που τα γεμίζουμε ρεβύθια, τα ζεσταίνουμε στο φούρνο μικροκυμάτων για να ζεστάνουν στη συνέχεια τα παγωμένα χεράκια των ανθρώπων μας…Τι ωραίο μνημόσυνο για την κ. Μαρία μας…
Όλα όσα ανέφερα πάρα πάνω, μας έχουν διευκολύνει πάρα πολύ στην καθημερινότητα μας, τα απολαμβάνουν οι ηλικιωμένοι μας σήμερα, θα τα απολαύσουν άλλοι ηλικιωμένοι αύριο, κάποιοι άλλοι μεθαύριο κ.ο.κ.
Αν αυτά δεν είναι μνημόσυνα τότε ποια είναι…
Ευχαριστούμε πολύ τις οικογένειες των ηλικιωμένων μας.
Θέλουμε να ξέρουν ότι είναι η καλύτερη επιβεβαίωση και ανατροφοδότηση για μας τους εργαζόμενους οι δωρεές τους,ενώ προσφέρουν ακόμα πιο καλή ποιότητα ζωής στην καθημερινότητα των ανθρώπων μας!
Η υπεύθυνη της Δομής,Εμμανουέλα Μαθιουδάκη
