Λίγο καθυστερημένα, δικαιολογημένα και αδικαιολόγητα, γράφω τούτες τις αράδες, όχι για να επαινέσω ένα φίλο, γιατί δεν έχει ανάγκη τα παίνια μου, αλλά για να αναδείξω αυτό που κάνει κάθε τέλος του χρόνου και το έχει καθιερώσει εδώ και αρκετά χρόνια. Μα δε μπορώ να μη του γράψω κάτιτίς, γιατί είναι ένας παθιασμένος Κρητικός, Ρεθεμνολάτρης, διάκονος των γραμμάτων και του πολιτισμού, λογοτέχνης, δωρητής της αληθινής αγάπης και φιλίας, ο Δημήτρης Αετουδάκης. Και έχω την τιμή, να με περιβάλλει με τη φιλία του, γι αυτό με καλεί κάθε χρόνο, αρχές του Δεκέμβρη, στο τσάι που προσφέρει. Είναι ένα Ρεθεμνιώτικο και όχι μόνο αντάμωμα φίλων του, προκειμένου να τους επιβεβαιώσει τη συνέχιση της εκτίμησής του και της φιλίας του, προσφέροντάς τους, όπως λέει, μια κούπα αγάπης. Και είναι σημαντική στην εποχή μας αυτή η επιβεβαίωση, στα λόγια και στην πράξη. Πράγματι ο αγαπητός φίλος Δημήτρης, το λέει και το αποδεικνύει συνεχώς, γι αυτό και υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση στο κάλεσμά του.
Παρά το γεγονός ότι φέτος, την Κυριακή 7 του Δεκέμβρη 2014, υπήρχε μεγάλη αναστάτωση στο κέντρο της Αθήνας, λόγω συγκέντρωσης διαμαρτυρίας και πορείας και δυσκόλεψε αρκετούς φίλους του, να έρθουν στο Ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ, εντούτοις πάρα πολλοί φίλοι συγκεντρωθήκαμε και απολαύσαμε την κούπα αγάπης και φιλίας του Δημήτρη. Και άξιζε ακόμη περισσότερο, γιατί εκλεκτές παρουσίες του Ρεθέμνους ήρθανε αποκλειστικά και μόνο, για το φετινό αντάμωμα και τον τιμήσανε με την παρουσία τους. Ξεχωριστή η παρουσία του αγαπητού Ποιμενάρχη Μητροπολίτη Ρεθύμνης κ.κ Ευγένιου, από τον οποίο πήραμε την ευλογία του, αλλά και τον απολαύσαμε στον εγκάρδιο χαιρετισμό του. Ιδιαίτερη και ουσιαστική επίσης, η παρουσία του δημάρχου Ρεθύμνης κ. Γιώργου Μαρινάκη, ο οποίος καθήλωσε πραγματικά το ακροατήριο, αναπτύσσοντας το θέμα της Φιλίας. Πολλές επίσης εκλεκτές παρουσίες αποδήμων Ρεθεμνιωτών της Αττικής, που δεν μου είναι εύκολο να τις αναφέρω. Μια απ’ αυτές, ο ανεπανάληπτος Μιχάλης Πριναράκης, που δεν τον χορταίνεις όσο κι αν τον ακούς, απήγγειλε με τον ξεχωριστό αφηγηματικό του λόγο και τραγούδησε μελωδικά Ερωτόκριτο.
Εκδήλωση δίχως χορό δεν γίνεται, γι αυτό και ο Παττακομανώλης έφερε τους επίλεκτους Κουρήτες του, ξεδιαλεμένα παλικάρια, που επρεπίσανε με τους θαυμάσιους χορούς τους την όλη συντροφιά. Και βέβαια απαραίτητο και το ριζίτικο, γι’ αυτό με τη σειρά μου και τη συνοδεία της Αμαριώτικης ριζίτικης παρέας, τραγούδησα ένα σχετικό με την Φιλία, την αγάπη, την παλικαριά και την πρεπειά νεοριζίτικο:
Φιλιά δεν αγοράζεται, αγάπη δε πουλιέται,
παλικαριά και η πρεπειά αθρώπου χάρισμά ‘ναι.
Φίλο κι α(ν) κάμεις μπιστικό κι αγάπη ανέ στελιώσεις,
με τη πρεπειά και αρχοδιά στο μπέτη σου πορπάθιε,
σα(ν) κυπαρίσσι στέκε ορθός.
Ήτανε πράγματι μια ιδιαίτερη, μια ξεχωριστή εκδήλωση, όχι από τις συνηθισμένες, που άξιζε πολλά, όπως πολλά αξίζει και ο αγαπητός φίλος Δημήτρης, αλλά και η Μαρία, γι αυτό τους εύχομαι να μας κεράσουν πολλές-πολλές κούπες αγάπης και φιλίας ακόμη.