Μα κι επειδή οι άρχοντες έχουνε πάρει τέλος
απ’ τη στιγμή που πέθαναν, Φρυδάς!… και Βενιζέλος!
Και μόνο κατ’ ευφημισμό, «άρχοντες» εννοούμε
εκείνα τα αντρίκελα απού μας κυβερνούνε.
Που όλοι είν’ ανόητοι και πάντα κάνουν λάθος
μα το υπερασπίζονται με πείσμα και με πάθος,
μέχρι να ξεπουλήσουνε, κι «Άλτη!*» και «Παρθενώνα!»
και να μας μείνει στην καρδιά, αίμα, μισή σταγόνα;…
Και φέτος που ψηφίσαμε, «καιρό μας τον κακό μας…»
«της μιας πεντάρας άρχοντα» βάλαμ’ αφεντικό μας,
γιατ’ αναλογιστήκαμε στον δεύτερο τον γύρον:
Πως ήταν όλοι τους, φελλοί… και τούτος ο μη χείρων…
Μα επειδή ‘ταν αχαμνός πήρε άλλους δυο παρέα
κι έτσι με τρεις Προκρούστηδες βρεθήκαμε μοιραία.
Κι αυτοί σαν να μην φτάνανε, πήρε και τον Στουρνάρι(η)
απού βαρά την μπαλνταδιά, κι ο Χάρος όποιον πάρει!…
Όχι πως ήταν πιο καλοί εκείνοι που δεν βγήκαν
γιατί «τσουτσέκια…» μπόλικα! μες τη Βουλή εμπήκαν.
Μα τούτοι οι Προκρούστηδες από τα πιο παλιά τους
«κατουρημένη» είχανε όλοι τους «τη φωλιά τους».
Κι αφού λοιπόν από παλιά τα ‘χαν θαλασσωμένα,
«τα λερωμένα – τ’ άπλυτα – τα μιζοκερδισμένα,
τις μάσες τους – τις μπάζες τους και τ’ Άκη τα κλεμμένα»
να τα πληρώσει ο λαός θέλουν και τοκισμένα!
Και για να ξελασπώσουνε, με φοροκαταιγίδα
θαρρούσαν πως θα σώσουνε τη δύστυχη πατρίδα.
Κι όσοι γλυτώσαμε απ’ αυτήν αλλιώς μας ξεζουμίζουν.
Με κούρεμα στα ομόλογα, που τώρα τα ξυρίζουν…
Και τέλος, τους εφτάψυχους που μπόρεσαν να ζήσουν,
τους κάνουνε, την τύχη τους να τηνε βλαστημήσουν,
διότι, σαν προκράστηδες! «κάστανα δεν χαρίζουν…»
κι αυτούς τους «τυχεράτυχους…» δείτε πως τους… φροντίζουν.
Σε κρεβατάρες ο χοντρός, τρίμετρες τους ξεντώνει.
Ο αλληφέγγης, στα μικρά κρεβάτια… τους καρφώνει.
«Νίπτει τας χείρας του…» ο Δημάρ και δήθεν …βαλαντώνει…
Και ο Στουρνάρις(ης) με μπαλντά τους αποτελειώνει.
Παγκόσμιου Δ/σμού Έμμετρης Σάτιρας που έχει έδρα τα Χανιά
