Ας κλείσουμε για λίγο τ’ αυτιά μας στις καταστροφολογίες των πολιτικών, και ας ρίξουμε μια ψύχραιμη ματιά, στο πώς και γιατί έχει διαμορφωθεί έτσι η σημερινή πραγματικότητα.
Από το 1974 και μετά που ευτυχώς περάσαμε ομαλά από τον φασισμό στη δημοκρατία, και κατόπιν γίναμε μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας, η Ελλάδα πήρε τεράστια ανάπτυξη σε σχέση με το τι ήταν πριν.
Αναφέρω πολύ επιγραμματικά ότι όλα αυτά τα χρόνια υπήρχε πολιτική σταθερότητα και ασφάλεια σε πολύ υψηλά επίπεδα, και ένα πολίτευμα που στη βάση του είναι από τα πιο δημοκρατικά στον κόσμο. Το βιοτικό επίπεδο του μέσου Έλληνα ανέβηκε κατακόρυφα, ενώ οι γενιές που ακολούθησαν είναι οι πιο σπουδαγμένες όλων των εποχών.
Όλα αυτά μπορούμε να τα συνειδητοποιήσουμε σε όλη τη διάσταση αν συγκρίνουμε τη χώρα μας με όλες τις υπόλοιπες χώρες τις γηραιάς ηπείρου που είναι εκτός Ε.Ε.
Από την άλλη δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια το πολιτικό μας σύστημα ήταν και είναι ευάλωτο, γεμάτο παθογένειες, το οποίο έδινε και εξακολουθεί να δίνει υπερεξουσίες στους κυβερνώντες στους διοικούντες και τους διευθύνοντες, οι οποίοι με τη σειρά τους εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του συστήματος, ενεργούν για προσωπικό και κομματικό όφελος.
Αποτέλεσμα είναι να γεμίσει καρκινώματα η δημόσια διοίκηση, τα κόμματα και η πολιτική ζωή του τόπου, και βέβαια να μην υπάρξει περαιτέρω ανάπτυξη και πρόοδο στα επίπεδα που θα μπορούσε και που θα έπρεπε να υπάρχει.
Αυτό λοιπόν αγαπητοί φίλοι που επιβάλλεται να γίνει, είναι η πολυπόθητη αναθεώρηση του συντάγματος, και τροποποίηση του πολιτικού μας συστήματος σε σημεία ζωτικής σημασίας.
Σέβομαι όλα τα κόμματα και τις ιδεολογίες, γιατί χωρίς την ύπαρξη όλων των πολιτικών δυνάμεων δεν θα μπορούσε να υπάρξει πραγματική δημοκρατία. Όμως κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν ωφελεί να ψάχνουμε λύσεις σε αποτυχημένες ανά τον κόσμο ιδέες και πρακτικές.
Έχει αποδειχτεί ιστορικά ότι αναπτυγμένες και οργανωμένες είναι οι ανοικτές κοινωνίες, που έχουν βασική αρχή την ιδιωτική πρωτοβουλία, τον ανταγωνισμό, την ελεύθερη οικονομία και την ελεύθερη αγορά, όσο σκληρό κι αν είναι, και με ότι αυτό συνεπάγεται.
