Μπροστά στην ιστορία

Δύσκολες έως και ιστορικές στιγμές περνά η χώρα. Αυτό που συμβαίνει με δυο λόγια είναι το εξής: Η κυβέρνηση αρνήθηκε να παραδώσει τη χώρα αλυσοδεμένη στους δανειστές και αυτοί αντιδρούν με τραπεζικό εκβιασμό, με σκοπό να γονατίσουν τη χώρα οριστικά.

 

Εγώ, δεν έχω διαβάσει το επίμαχο κείμενο της πρότασης των «θεσμών» το οποίο καλούμαστε να εγκρίνουμε ή να απορρίψουμε την επόμενη Κυριακή. Αλλά και οι περισσότεροι από εμάς το λαό, δεν θα το διαβάσουν. Είναι γεμάτο τεχνικούς και νομικούς όρους, εξειδικευμένους και δυσνόητους.

 

Έχω όμως αυτό που έχετε όλοι σας σχεδόν, τον κοινό νου την κοινή λογική και τη διαίσθηση. Να τι λέει λοιπόν αυτή διαίσθηση και τα λίγα που έχω διαβάσει:

 

1. Ποιος φταίει για όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα; Η σημερινή κυβέρνηση; Αυτό προσπαθούν να μας πείσουν οι… πραγματικοί φταίχτες! Όχι βέβαια. Φταίνε εκείνοι που κυβερνούσαν τόσα και τόσα χρόνια. Πώς να μιλήσεις τέτοιες κρίσιμες ώρες για ευθύνες και για ανευθυνότητα; Ποιος φταίει για ό,τι συμβαίνει σήμερα, αυτό είναι το βασικότερο που πρέπει να αναρωτιόμαστε για να κρίνομε σωστά. Διότι από την ευθυκρισία μας θα κριθεί το μέλλον της χώρας και των παιδιών μας.

 

2. Για ποιο σκοπό φτιάχτηκε η Ευρώπη; H Ευρώπη φτιάχτηκε προφανώς για να περνούν καλύτερη ζωή οι λαοί της. Σήμερα συμβαίνει το αντίθετο. Η Ευρώπη στην πραγματικότητα έχει πέσει στα χέρια αρπακτικών οι οποίοι κερδίζουν αμύθητα ποσά, υποχρεώνοντας τους λαούς σε αιματηρή λιτότητα -πες το καθαρά- σε μαύρη φτώχεια. Ειδικότερα η Ελλάδα χτυπήθηκε αλύπητα. Ωσάν τους λύκους, οι δανειστές προσπαθούν να μπήξουν τα νύχια στα μάτια μας, να ρουφήξουν το αίμα από τις φλέβες μας. Έφτιαξαν επίτηδες έτσι τους όρους, ώστε το μεν χρέος να αυξάνει συνεχώς, η δε χώρα να πορεύεται αιμορραγούσα και αδύναμη χωρίς ίχνος παραγωγικής ανασυγκρότησης, χωρίς ελπίδα ανάπτυξης.

Κάποιοι θα έπρεπε να σταματήσουν την πορεία προς τον γκρεμό. Κάποιοι, κάποτε θα έπρεπε να ορθώσουν το ανάστημα προσφεύγοντας -και πάλι-στη λαϊκή ετυμηγορία, στο λαό. Αυτό, είχε το θάρρος και τόλμησε να το κάνει ο Αλέξης Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ, κανένας από τους προηγούμενους, τι να κάνουμε;

 

Οι επόμενες μέρες ως το δημοψήφισμα θα είναι δύσκολες. Σύσσωμο το κατεστημένο θα παίξει τα ρέστα του. Θα προσπαθήσουν να τρομοκρατήσουν το λαό για να μην τολμήσει να ζητήσει το βασικό του δικαίωμα επιβίωσης. Στην προπαγάνδα θα χρησιμοποιηθούν τα ΑΤΜ, οι τράπεζες, η παραπληροφόρηση, η δημιουργία πανικού για να μειωθεί η συντριπτική ισχύς του ΟΧΙ. Θα προσπαθήσουν -θυμηθείτε το- να μπερδέψουν τον κόσμο συνδέοντας το «ΝΑΙ» με ένα δήθεν «ναι στο ευρώ» και το ΟΧΙ» με ένα δήθεν «όχι στο ευρώ», ενώ το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Νομίζουν και πιστεύουν ότι οι πολίτες είναι άβουλοι και δεν «νιώθουν».

 

Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Την άλλη Κυριακή οι Έλληνες θα ψηφίσουν αφού πρώτα ξεπεράσουν το φράγμα του φόβου. Το ΟΧΙ των ελλήνων ήταν αυτό που πολλές φορές άλλαξε τον ρου της ιστορίας τους.

 

Τα αρπακτικά θα κινήσουν γη και ουρανό για να μας φοβίσουν. Εμείς όμως δεν φοβόμαστε για έναν απλό λόγο: Διότι στην Κυβέρνηση της χώρας δεν βρίσκονται ιδιοτελείς άνθρωποι, αλλά ειλικρινείς, έντιμοι, ιδεολόγοι και αποφασισμένοι να ανασηκώσουν από το έδαφος την γονατισμένη αυτή χώρα. Η κάθε τους κίνηση, ο κάθε τους λόγος το αποδεικνύει.

 

Όμως οι ευρωπαϊκοί λαοί είναι μαζί μας. Συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις υπέρ του ελληνικού λαού σ’ όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις. Η συγκέντρωση στη Μαδρίτη ήταν τεράστια. Η κρίση των μεγάλων και η κινητοποίηση των μικρών θα φέρει τα πάνω κάτω στα ευρωπαϊκά σχέδια.

 

Ο Ελληνικός λαός βρίσκεται τώρα μπροστά στην ιστορία του και το καταλαβαίνει. Στις πραγματικές δημοκρατίες, αποφασίζουν οι πολίτες. Το ίδιο θα κάνουν και τώρα και μάλιστα δεν θα το κάνουν με χέρι τρεμάμενο, αλλά με το χέρι στην καρδιά. Οι Έλληνες πολίτες δεν εκβιάζονται. Αυτοί και μόνο αυτοί θα δώσουν τη διέξοδο και τη λύση. Το ΟΧΙ των ελλήνων ήταν αυτό που πολλές φορές άλλαξε τον ρου της ιστορίας τους.

 

Οι πολίτες θα δώσουν ένα ξεκάθαρο και συντριπτικό «ΟΧΙ» στα τελεσίγραφα, «ΟΧΙ» στην ατέρμονη φτώχεια, «ΟΧΙ» στην ανεργία και στον ξενιτεμό των παιδιών μας, «ΟΧΙ» στην αυτοκτονία της χώρας μας.

 

Αυτό το «ΟΧΙ» θα είναι στην πραγματικότητα ένα «ΝΑΙ» στην Ευρώπη των λαών, της Δημοκρατίας και των αξιών που γέννησαν εδώ, σ’ αυτά τα χώματα, όχι ο Γερούν Ντάισενμπλούμ, αλλά η σκέψη των Ελλήνων.