Οι Μ.Κ.Ο. (=Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις), είναι μια νέα μόδα των τελευταίων τριών δεκαετιών παγκοσμίως και των τελευταίων δύο δεκαετιών στην Ελλάδα. Είναι ένα καινούργιο φασούλι. Οι οργανώσεις αυτές αναλαμβάνουν έργα που κάνουν συνήθως κρατικοί οργανισμοί, είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις. Άρα πρέπει να λειτουργούν (για να λειτουργούν σωστά), όπως οι καλύτερες κρατικές και οι καλύτερες ιδιωτικές επιχειρήσεις. Στην Ελλάδα οι Μ.Κ.Ο. λειτούργησαν ως συνήθως: «άρτσι-μπούρτσι και λουλάς». Η σωστή Μ.Κ.Ο. πρέπει να λειτουργεί με πλήρες πρόγραμμα, 100% διαφάνεια και πλήρη έλεγχο των οικονομικών της από κρατικούς, ιδιωτικούς και κοινωνικούς φορείς.
Όταν μας ήρθαν στην Ελλάδα οι Μ.Κ.Ο., οι δημόσιες υπηρεσίες είχαν κατασυκοφαντηθεί από τον επελαύνοντα ιδιωτικό τομέα (αλλά και από τον ίδιο τον εαυτό τους) και έτσι βρήκαν την ευκαιρία οι ιδιωτικές υπηρεσίες να πάρουν όλο το χρήμα που μοιράζονταν τότε = ως ιδιωτικές επιχειρήσεις, ως Μ.Κ.Ο. και ως δημόσιες υπηρεσίες. Από την άλλη υπήρχαν οι Μ.Κ.Ο. που παίζουν διάφορους «διπλωματικούς» ή «εθνικούς» σκοπούς και μπορούν πιο «εύκολα», δηλαδή με λιγότερη διαφάνεια να προσφέρουν τη «δουλειά» τους αυτή. Επίσης θα μπορούσε Μ.Κ.Ο. να προφέρει υπηρεσίες σε διεθνείς οργανισμούς.
Είμαι εντελώς σίγουρος ότι «η εργασία» των διαφόρων παράδοξων Μ.Κ.Ο. με τα εξ ίσου παράδοξα ονόματα είχε καθορισθεί από διάφορους διεθνικούς ή υπερεθνικούς οργανισμούς (π.χ.= ΟΗΕ, ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΟΟΣΑ κ.λπ.) και επομένως δεν ήταν οι αδύναμες ελληνικές κυβερνήσεις που αποφάσισαν να δοθούν στην τάδε Μ.Κ.Ο. ένα σωρό χρήματα για ένα «παράδοξο σκοπό», αλλά κάποιοι άλλοι, οι οποίοι είχαν τη δύναμη να επέμβουν και να επιβάλλουν αυτούς τους παράδοξους σκοπούς. Άρα, το πρώτο που πρέπει να επιλυθεί και μετά να συνεχίσουμε είναι η διερεύνηση της οργάνωσης και ο τρόπος δράσης των Μ.Κ.Ο., ώστε οι Μ.Κ.Ο. να έχουν ένα ορθολογικό πλαίσιο χρηματοδότησης. Ελπίζω πάντως ότι η έλλειψη κονδυλίων της Ελληνικής Οικονομίας την περίοδο 2011-2013 να περιόρισε δραστικά τα κονδύλια για τις Μ.Κ.Ο., άρα το πρόβλημα να είναι άνευ αντικειμένου ουσιαστικά, στη σημερινή περίοδο.
Όλα τα άλλα που ακούμε σήμερα είναι εκ του πονηρού και μόνο για κουτσομπολίστικες ανάγκες. Τώρα θόρυβος γίνεται για να πουλούν τα Μ.Μ.Ε. διάφορες βλακείες και να ξεκατινιάζονται τα διάφορα κόμματα για το ποιος είναι ο σφοδρότερος πολέμιος των Μ.Κ.Ο. Κάποτε θα μάθουμε τι έγινε, αλλά μέχρι τότε καλύτερα να σταματήσουμε τις μεγάλες μπούρδες.
* Ο Δημήτρης Ράπτης είναι χημικός, πρώην διευθυντής ΕΛΠΕ