Νομίζω ότι το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι παραπλανητικό και είμαι εξοργισμένος, καθώς θεωρώ ότι δεν μπορεί να απαντηθεί μονολεκτικά ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα στο εύρος και στις επιπτώσεις του.
Είναι δυνατόν μέσα σε λίγες μέρες εγώ προσωπικά, ένας απλός κι άσχετος πολίτης να είμαι σε θέση να λάβω μια απόφαση που θα κρίνει ιστορικά το μέλλον της χώρας χωρίς γνώσεις για ένα σωρό τεχνικοοικονομικά θέματα;
Κάποια μέτρα που ζητούνται επιτακτικά από τους δανειστές, όπως την σταθερή δίκαιη φορολόγηση και τον εκσυγχρονισμό δημόσιας διοίκησης με βρίσκουν σύμφωνο, κάποια άλλα όπως οριζόντιες περικοπές μισθών, συντάξεων, όχι.
Τι πρέπει να ψηφίσω όταν δεν έχω την απαιτούμενη ενημέρωση και δεν έχω ιδέα για τι ακριβώς ζητείται και με ποιό τρόπο, πώς έχει τεθεί να εφαρμοστεί με τι κριτήρια, τι προοπτική, ένα σωρό επιπλοκές κλπ.
Οι αποφάσεις πρέπει να παίρνονται από εξειδικευμένους διαπραγματευτές που έχουν γνώση, αρμοδιότητα κι ευθύνη κι όχι από ταλαίπωρους κι ανυποψίαστους πολίτες που είναι ευάλωτοι και παραπλανούνται και εύκολα οδηγούνται σε λανθασμένα συμπεράσματα.
Την ενέργεια δημοψηφίσματος τη θεωρώ ένα εκβιασμό του λαού που πρέπει να λάβει μια ιστορική απόφαση χωρίς να γνωρίζει με σαφήνεια και πληρότητα όλες τις λεπτομέρειες του σχεδίου και τις προεκτάσεις του με τους επερχόμενους κινδύνους από μια αρνητική ψήφο.
Έχω εξαπατηθεί και παραπλανηθεί εκτεταμένα από την ελληνική πραγματικότητα και μόνη μου ελπίδα είναι η νομιμότητα και τήρηση διαδικασιών μηχανισμών που προστατεύουν, ώστε να αποφεύγονται τραγικές συνέπειες.
Η ευρωπαϊκή ένωση λειτουργεί σε αυτή την κατεύθυνση και λύνει τα όποια προβλήματα με θεσμικό τρόπο, δεν λέω ότι δεν έχει κάνει σοβαρά λάθη κι ότι είναι «άγια» όμως παρέχει την εγγύηση για μια ζώνη ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στα πλαίσια συνθήκης Τάμπερε.
Αντίθετα δεν μπορώ να δείξω εμπιστοσύνη στους διεφθαρμένους Έλληνες πολιτικούς που ίσως να έχουν χρηματιστεί από το λόμπι της δραχμής με κάμποσα εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να πάνε τη χώρα στη δραχμή για να αγοράζουν με συνάλλαγμα ότι θέλουν.
Θα έπρεπε να ρωτηθεί έγκαιρα ο λαός αν επιθυμεί δημοψήφισμα κι ύστερα να κληθεί να αποφασίσει σε συγκεκριμένο, σαφή κι εμπεριστατωμένο ερώτημα, αφού έχουν αναλυθεί με εύληπτο κι εκλαϊκευμένο τρόπο οι συνέπειες.
Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι σε μια δημοκρατία γίνεται δημοψήφισμα χωρίς έγκριση από το λαό με απόφαση ενός πρωθυπουργού, που πήρε εντολή διακυβέρνησης, χωρίς να ρωτήσει την λαϊκή βούληση αν ήθελε εκείνη τη χρονική στιγμή να γίνουν εκλογές.
Η έλλειψη προληπτικών και προστατευτικών μέτρων σε συνδυασμό με την παραπλάνηση κι ανθρώπινη αδυναμία, εξαφανίζει την ελπίδα φέρνοντας ανυπολόγιστες καταστροφές που καθορίζουν την μοίρα του λαού.
