Του ΚΩΣΤΗ ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗ*
Σε λίγα 24ωρα θα ανοίξουν οι κάλπες των εκλογών και η αντιπαράθεση ανάμεσα στους δυο βασικούς διαχειριστές του συστήματος, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, καλά κρατεί. Από κοντά τους ακολουθούν μια σειρά μικρότερα κόμματα που διαγκωνίζονται να μπουν στη βουλή και αγωνιούν να αναλάβουν ρόλους «ρυθμιστικούς». Χρήσιμους για το σύστημα και απαραίτητους για την ύπαρξη και την αναπαραγωγή τους.
Το σίγουρο είναι ότι το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα προκύψει από τις κάλπες απ’ αυτές ή τις επόμενες, (αν χρειαστούν) θα επιτρέψει στο σύστημα, εύκολα ή δύσκολα να εξασφαλίσει κυβέρνηση που θα διαχειριστεί τα συμφέροντα του. Αυτό έχει γίνει και στο παρελθόν. Έτσι λοιπόν ζήσαμε πρόσφατα τον συνδυασμό ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, παλιότερα ΝΔ ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ και πιο παλιά ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, όπως και αυτοδύναμες κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ . «Όλοι αυτοί οι συνδυασμοί λειτούργησαν ικανοποιητικά για τα συμφέροντα της τάξης που μας εξουσιάζει. Συνεπώς όλα αυτά που ακούμε αυτές τις μέρες και τα διλήμματα που τίθενται, περί χρήσιμης ή χαμένης ψήφου, περί αυτοδύναμων ή πολυκομματικών κυβερνήσεων είναι ανούσια και λειτουργούν αποπροσανατολιστικά και εκβιαστικά για το λαό. Γιατί απλούστατα οι κάλπες δεν μπορούν να απαντήσουν κανένα απολύτως πρόβλημα που απασχολεί το λαό. Τα προβλήματα του θα βρουν λύσεις μόνο στο δρόμο, στην αντίσταση, στον αγώνα. Στη δυνατότητα του να απαντήσει αποφασιστικά στην επέλαση της βαρβαρότητας. Στις συζητήσεις που έχουν ανοίξει κυριαρχούν τα εξής ζητήματα:
Ανάπτυξη-επιχειρηματικότητα-παραγωγική ανασυγκρότηση-επενδύσεις. Μικρά και μεγάλα κόμματα του συστήματος «ορκίζονται» ενώπιον του ντόπιου κεφαλαίου και των ξένων αρπαχτικών, ότι θα κάνουν τα πάντα για να ανοίξουν δρόμους στην παραπέρα εκμετάλλευση των εργαζόμενων, στη κερδοσκοπία, αλλά και την καταλήστευση κάθε φυσικού πόρου.. Όλα αυτά προϋποθέτουν χειροτέρευση των εργασιακών συνθηκών, ιδιωτικοποιήσεις, φοροαπαλλαγές ξεπουλήματα κ.λπ.
Ο Μητσοτάκης προαναγγέλλει ότι θα λειτουργήσει σαν οδοστρωτήρας σε κάθε εμπόδιο, ότι οι «επενδυτές» στην Χαλκιδική θα βρουν την ησυχία τους.. Ενώ ο Τσίπρας που είναι με τους «πολλούς», αλλά τα δίνει στους λίγους εγγυάται τη δίκαιη ανάπτυξη και την κανονικότητα.
Πολύ συζήτηση για τη μεσαία τάξη. Για την τάξη που όλα αυτά τα χρόνια «τσαλακώθηκε» από τα μνημόνια και σήμερα πρέπει να ανταμειφθεί , να τις ξαναδοθούν ευκαιρίες και ελαφρύνσεις.
«Τα πήραμε από αυτούς και τα δώσαμε σε κείνους που είχαν ανάγκη»απολογείται ο Τσίπρας εξαγγέλλοντας κίνητρα και φοροελαφρύνσεις. Ακόμη μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές και κατανόηση εγγυάται ο Μητσοτάκης, στοχεύοντας προφανώς και οι δύο να κερδίσουν ψήφους.
Καπιταλισμός σημαίνει συγκέντρωση και όχι διανομή του πλούτου και αυτή η τάση στην εποχή που ζούμε (και όχι μόνο στη χώρα μας) ενισχύεται. Η περίοδος 2011-2013 ήταν πραγματική ευκαιρία για ένα μικρό κομμάτι της ντόπιας κεφαλαιοκρατίας. Το 2011 οι πιο πλούσιοι είχαν περιουσία 50 δις, 24%του ΑΕΠ, το 2012 το 25,8% του ΑΕΠ, το 2013 το 32%του ΑΕΠ. Αναμφισβήτητα και η επόμενη περίοδος , που η κρίση οξύνεται η εικόνα αυτή δεν θα αλλάξει και μάλιστα σε μια χώρα σαν την Ελλάδα εξαρτημένη.
Όμως από τη βασική συζήτηση αυτό που απουσιάζει και όχι τυχαία, πέρα από τα γενικόλογα, είναι τι θα γίνει με τους «αποκάτω». Για όλη αυτή, την πλειοψηφία που παράγει τον πλούτο, που αναγκάζεται να δουλεύει σε συνθήκες γαλέρας για μερικά ψίχουλα. Για την νεολαία που βρίσκεται στην εργασιακή περιπλάνηση. Για τους χρόνια άνεργους που ζουν στην αφάνεια και στην απομόνωση.
Για τους συνταξιούχους που δεν έχουν να αγοράσουν ούτε τα φάρμακα. Για τους άστεγους και τους πεινασμένους που περιμένουν να ζήσουν από τα συσσίτια και τις άλλες λεγόμενες κοινωνικές δομές. Για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που πνίγονται στη θάλασσα, που βρίσκονται φυλακισμένοι στην κόλαση των HOT SPOT, ή για αυτούς που δουλεύουν στις Μανωλάδες.
Όλοι αυτοί απουσιάζουν από τη συζήτηση. Γιατί το μέλλον που τους επιφυλάσσει το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης είναι ακόμη χειρότερη μεταχείριση. Γιατί αυτό που προχώρησε ο Τσίπρας παραπέρα είναι ότι θεσμοθέτησε τη φτώχεια, «αναβάθμισε» τις κοινωνικές δομές και «κατοχύρωσε» τα ψίχουλα του επιδόματος της κοινωνικής αλληλεγγύης. Τσαλαπατήθηκε όλα αυτά τα χρόνια η αξιοπρέπεια και η προσωπικότητα χιλιάδων ανθρώπων και τους μετέτρεψε σε ζητιάνους.
Τσίπρας και Μητσοτάκης σήμερα εγγυώνται στο κεφάλαιο, ότι θα συνεχίσουν την ίδια πολιτική της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της ανεργίας. Την παραπέρα συντριβή των δικαιωμάτων όλου αυτού του κόσμου που σήμερα μοιάζει να είναι στην αφάνεια.
Αυτή η συζήτηση είναι ανάγκη να ανοίξει ξανά μετά τις εκλογές και οφείλουν να την ανοίξουν οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι με στόχο να οργανώσουν την αντίσταση και τον αγώνα τους. Εμείς και κάθε συλλογικότητα που αναφέρεται στα συμφέροντα του λαού ,που οραματίζεται μια άλλη κοινωνία οφείλει να συμβάλλει σε αυτό. Γιατί η εκμετάλλευση θα ενταθεί και οι πόλεμοι δεν θα σταματήσουν.
*Ο Κωστής Δεληγιώργης, άνεργος, είναι υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ(μ-λ) στο Ρέθυμνο
