Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗ*
Ανάμεσα στους δεκάδες συνδυασμούς, στους εκατοντάδες υποψηφίους, υπάρχει μια παράταξη -η ίδια σε όλη την Ελλάδα- που δεν κρύβεται πίσω από τη δήθεν «ανεξαρτησία», δεν ξαναλανσάρεται με καινούρια ονόματα για να αφεθούν οι αμαρτίες της, δεν εμφανίζεται λίγο πριν τις εκλογές σαν να έπεσε από τον ουρανό. Υπάρχει μία παράταξη -αυτή είναι, δεν υπάρχει άλλη- που έχει ενιαίες θέσεις σε όλους τους Δήμους και τις περιφέρειες της χώρας, που αυτά που υποστηρίζει τα υπερασπίζεται με αγώνες, που μοναδικό της κριτήριο είναι η κάλυψη των αναγκών του λαού: η Λαϊκή Συσπείρωση που στηρίζεται από το ΚΚΕ.
Όλοι εμείς οι νέοι εργαζόμενοι που συμμετέχουμε στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα σημαντικό βήμα μπροστά, ενάντια στο κλίμα της απογοήτευσης και της μοιρολατρίας: να διαλέξουμε πλευρά. Απέναντι σε όσους θέλουν τη νεολαία απλό θεατή των εξελίξεων, που θα αποδέχεται χωρίς αντίρρηση να χειροτερεύει καθημερινά η ζωή και το μέλλον της, σε αυτούς που τη θέλουν να χαμηλώνει τον πήχη των απαιτήσεων, να μην ονειρεύεται, να μη διεκδικεί.
Την πραγματικότητα τη ζούμε -δεν χρειαζόμαστε κανέναν να μας την περιγράψει: την ανεργία, τη μισοαπασχόληση, την κακοπληρωμένη δουλειά, την ανασφάλεια, την εντατικοποίηση, τις συμβάσεις ομηρίας, τις συνθήκες γαλέρας, το κυνήγι «δεξιοτήτων» επί πληρωμή. Τη ζούμε στα νοσοκομεία στις ατελείωτες εφημερίες, τις εξαντλητικές βάρδιες ως εργαζόμενοι και στα αμέτρητα ράντζα, τις τεράστιες αναμονές στα επείγοντα και στα ραντεβού ως ασθενείς. Την ίδια ώρα που χιλιάδες νέοι υγειονομικοί είναι άνεργοι, εργάζονται εκτός του αντικειμένου τους ή φεύγουν στο εξωτερικό για αναζήτηση εργασίας.
Την «ανάπτυξη» που υπόσχονται την καταλαβαίνουμε καλά: στον κλάδο του τουρισμού, για παράδειγμα, ο οποίος ακόμα και την περίοδο της κρίσης είχε αύξηση στα κέρδη, την ίδια ώρα που οι ξενοδοχοϋπάλληλοι και οι εποχιακοί εργαζόμενοι «λιώνουν» στη δουλειά για 400 ευρώ το μήνα ή ακόμα και τσάμπα στο όνομα της πρακτικής άσκησης: είναι η ανάπτυξη των κερδών τους που βγαίνουν από το δικό μας ιδρώτα. Μια ανάπτυξη που ονομάζει τις ανάγκες μας «μη επιλέξιμες»: την πρόληψη, τα αντισεισμικά και αντιπλημμυρικά έργα, δεν αποτελούν επιλογή της πολιτείας (κυβέρνησης, δήμων και περιφέρειας με κατεύθυνση και της Ευρωπαϊκής Ένωσης) ακόμα κι αν κοστίζουν ανθρώπινες ζωές, αφού γι’ αυτούς είναι «κόστος». Ο πολιτισμός και ο αθλητισμός με ευθύνη και των τοπικών αρχών θεωρούνται πολυτέλεια μόνο για όσους έχουν να πληρώσουν, αφού οι δημόσιες δομές είναι ελάχιστες και σημαντικά υποβαθμισμένες. Η δημιουργία οικογένειας για τα νέα ζευγάρια αποτελεί απλησίαστο όνειρο αφού αδυνατούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά αλλά και λόγω της απουσίας οποιασδήποτε στήριξης από το κράτος -χαρακτηριστικά με ευθύνη των δήμων κάθε χρόνο ολοένα και περισσότερα παιδιά μένουν εκτός των δημόσιων δομών λόγω της υποχρηματοδότησης, την ίδια στιγμή που υπάρχουν εκατοντάδες άνεργοι βρεφονηπιοκόμοι και παιδαγωγοί. Την ανάπτυξη στην καλλιέργεια της κάνναβης, που θα φέρει τεράστια κέρδη σε κάποιους αλλά καταδικάζει τη νεολαία: γιατί τα ναρκωτικά είναι μια εύκολη φυγή, μια ψεύτικη διέξοδος όμως από την δύσκολη καθημερινότητα, πολύ ανώδυνη για το σύστημα, πολύ βολική γι’ αυτούς που μας θέλουν με το κεφάλι σκυμμένο.
Οι ανάγκες μας και τα όνειρά μας δε χωράνε μέσα σε αυτό το σύστημα, μέσα από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ακολουθούν πιστά τόσο η σημερινή όσο και η αυριανή κυβέρνηση, αλλά και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι τους σε δήμους και περιφέρειες. Ας το καταλάβουμε λοιπόν κι ας διαλέξουμε πλευρά. Την πλευρά του αγώνα για την ικανοποίηση των αναγκών μας:
• Για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
• Για πλήρη χρηματοδότηση της τοπικής διοίκησης από το κράτος για να μην επιβαρύνονται οι δημότες πληρώνοντας διπλά και τριπλά για την κάλυψη βασικών αναγκών.
• Για κρατική χρηματοδότηση με σκοπό τη δημιουργία υποδομών αθλητισμού και πολιτισμού και ελεύθερη πρόσβαση σε όλους.
• Για την παροχή υψηλού επιπέδου δωρεάν υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και πρόνοιας με ανάπτυξη υποδομών πλήρως εξοπλισμένων και με επαρκές προσωπικό.
• Για την προστασία της μητρότητας, την εφαρμογή μέτρων προστασίας της υγείας των εργαζόμενων γυναικών.
• Για την κάλυψη των αναγκών σε σχολική στέγη, νηπιαγωγεία, παιδικούς σταθμούς με δυνατότητα πρόσβασης όλων των παιδιών.
• Για αναγκαία μέτρα πρόληψης των φυσικών καταστροφών (πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς) με χρηματοδότηση από το κράτος.
• Για σύγχρονη οδοποιία με ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους, μακριά από τα επιχειρηματικά συμφέροντα των κατασκευαστικών εταιριών, για να μη χαθούν άλλες ανθρώπινες ζωές στην άσφαλτο.
Στη μάχη των εκλογών που έχουμε μπροστά μας, στηρίζουμε αυτούς που θα πρωτοστατήσουν σ’ αυτόν ακριβώς τον αγώνα. Που θα βάλουν μικρότερα ή και μεγαλύτερα εμπόδια στο νέο γύρο επίθεσης που μας ετοιμάζουν μετά τις εκλογές.
Κάνουμε τη διαφορά με την ισχυροποίηση της Λαϊκής Συσπείρωσης και του ΚΚΕ. Να μην τους κάνουμε τη χάρη να παραμείνουμε αμέτοχοι, να μη διαλέξουμε την αποχή. Όσοι προβληματίζονται, αγανακτούν και αγωνιούν για το μέλλον τους, όλοι οι νέοι που βρεθήκαμε ή θα βρεθούμε στους αγώνες, να στηρίξουν στις δημοτικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές τη Λαϊκή Συσπείρωση και το ΚΚΕ. Γιατί μόνο αυτό ήταν και θα είναι και την επόμενη των εκλογών, στη δικιά τους πλευρά.
* Η Κατερίνα Χαλκιαδάκη είναι ειδικευόμενη γιατρός ψυχιατρικής κλινικής ΠαΓΝΗ, υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»