Στα πλαίσια του 3ου Φεστιβάλ τέχνης, Νίκος Σκεπετζής, σήμερα Πέμπτη 31 Οκτωβρίου και ώρα 7:00 μ.μ. στο Σπίτι του Πολιτισμού, στο χώρο της έκθεσης «Τα ίχνη μιας ζωής» ο ιστορικός τέχνης, Γιώργος Καραταράκης θα πραγματοποιήσει ξενάγηση και κριτική τοποθέτηση στα έργα της έκθεσης.
Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Να υπενθυμίσουμε ότι «Τα ίχνη μιας ζωής», είναι έκθεση σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών σε επιμέλεια της Χρυσούλας Σκεπετζή και θα διαρκέσει έως τις 3 Νοεμβρίου με ώρες λειτουργίας: 18:00-22:00.
Συμμετέχουν οι εξής καλλιτέχνες: Κωνσταντίνος Ανδρώνης, Ειρήνη Βαζούκου, Αλέξανδρος Βούτσας, Βασιλάκου Αργυρή, Βασιλάκου Μαργαρίτα, Νίκος Γιαβρόπουλος, Καλλιόπη Γιατρουδάκη, Γιάννης Διαλινός, Στέλλα Δρυγιαννάκη, Γιώργος Θεοδώρου, Σταυρούλα Καζιαλέ, Γιάννα Καλή, Βίκυ Καμένου, Γιώργης Καπελώνης, Κάλλη Καραδάκη και Γιάννης Δραμιτινός, Μανώλης Καραταράκης, Καλλιόπη Κουκλινού, Πένυ Κορρέ, Στέλλα Κουκουλάκη, Δημήτρης Λάμπρου, Ευστρατία Μαχαιρίδη, Λαμπρινή Μποβιάτσου, Κωνσταντίνα Μπολιεράκη, Ισμήνη Μπονάτσου, Χαρούλα Νικολαϊδου, Κώστας Παγωμένος, Χριστίνα Παπαϊωάνου, Σύλβια Πετσούρα, Βασίλης Σολιδάκης, Φοίβος Σοφικίτης, Χρυσούλα Σκεπετζή, Νίκος Σταθόπουλος, Γιάννης Στεφανάκις, Ισαβέλα Στυλιανού, Μαρία Τσουκνάκη, Μιχαήλ Φαλκώνης, Αντώνης Φραντζεσκάκης.
Ο ιστορικός Τέχνης, Γιώργος Καραταράκης, σημειώνει για την έκθεση:
«Είναι αδύνατο να κινηθείς, να ζήσεις, να λειτουργήσεις σε οποιοδήποτε επίπεδο χωρίς να αφήσεις ίχνη, κομμάτια, φαινομενικά ανούσια θραύσματα προσωπικής πληροφορίας». Η παραπάνω φράση του Αμερικάνου συγγραφέα William Gibson με συνόδευσε στη μελέτη των έργων που παρουσιάζονται στην έκθεση Τα ίχνη μιας ζωής σε επιμέλεια της Χρυσούλας Σκεπετζή στα πλαίσια του Φεστιβάλ Τέχνης και Μνήμης στο Νίκο Σκεπετζή.
Η έκθεση εγκαινιάστηκε στο Σπίτι του Πολιτισμού τη Δευτέρα 21-10-2019 και θα παραμείνει στο χώρο έως και τις 3-11-2019. Συνολικά αποτελείται από 37 δημιουργούς προερχόμενοι από διαφορετικούς τομείς του καλλιτεχνικού φάσματος. Ανάμεσα στα έργα της παρουσιάζονται εικαστικά, γλυπτά ή για να γίνω πιο ακριβής κατασκευές, εγκαταστάσεις, φωτογραφίες και video.
Η θεματική της όπως σημειώνεται και στον τίτλο είναι τα ίχνη, η μνήμη, οι βιωμένες εμπειρίες και το αποτύπωμά τους στο χρόνο, όπως εύστοχα γράφει η επιμελήτρια της Χρυσούλα Σκεπετζή «Αντί για μια γραμμική εξέλιξη, ο βιωμένος χρόνος γίνεται κύκλος, δεν υπάρχει αρχή και τέλος, αλλά μια επίπεδη επιφάνεια στην οποία καταργείται ο διαχωρισμός ανάμεσα στο τώρα και το χθες».
Οι καλλιτέχνες καλούνται να παρουσιάσουν έργα τα οποία αναδεικνύουν το κεντρικό θέμα της έκθεσης χωρίς να παραχωρήσουν το ατομικό τους μορφοπλαστικό, υφολογικό λεξιλόγιο και ιδίωμα. Λόγω αυτού η έκθεση κερδίζει σε ποικιλομορφία, ο θεατής που θα μπει στο χώρο θα λάβει μία διαφορετική εμπειρία αντικρίζοντας, αλληλοεπιδρώντας και βιώνοντας το εκάστοτε καλλιτεχνικό δημιούργημα. Είναι εντυπωσιακό ότι παρά την ποικιλία και τη μοναδικότητα των έργων τέχνης η έκθεση εξακολουθεί να λειτουργεί σαν μία συνεκτική οντότητα ικανή να αιχμαλωτίσει το μυαλό του θεατή δημιουργώντας πολλαπλά επίπεδα ερμηνείας, συμβολισμού και νοηματοδότησης.
Πέρα από την αυτοαναφορικότητα και τις αυτοβιογραφικές πληροφορίες των δημιουργών, που αποτελούν τη βασική νόρμα της έκθεσης, αρκετοί καλλιτέχνες έχουν κατορθώσει να εντάξουν στο έργο τους άλλο ένα πλαίσιο, αυτό του κοινωνικοπολιτικού μηνύματος συνδεδεμένο πάντα με την παρούσα ιστορική συγκυρία. Η παρουσία των έργων αυτών απλώνει τα θεματολογικά και γνωσιολογικά όρια της έκθεσης μετατρέποντας την πέρα από μία έκθεση τέχνης σε ένα σύγχρονο και ενημερωμένο φόρουμ για τα ζητήματα της καθημερινότητας».
