Α΄
Προσωρινά θα διαφύγουμε επ’ ολίγον του περί υγείας και ΓΝΡ πεδίου. Όχι γιατί έλειψαν δοθείσες αιτίες, δηλώσει-εκτιμήσεις, διάφορα πρόσωπα ΣΥΡΙΖΑ και περί αυτόν, κάθε άλλο μάλιστα, οι ανοησίες και τα ανυπόστατα πληθαίνουν. Όχι επειδή της στήλης και της κομματικής ιδιότητας του γράφοντα, στέρεψαν επιχειρήματα ή διάθεση κριτικής. Μήτε λόγω του ότι πολλά αναπτύχθηκαν εμφατικά και εν εκτάσει, οπότε επέρχεται μερικώς κορεσμός, κόπωση του κοινού λόγω θέματος και παρά το ενδιαφέρον των κειμένων. Με ιδιοτροπίες και αιφνίδια το «δημοσίως γράφειν» και σεβαστές ακόμα άνωθεν παρεμβάσεις-διόλου χαλιναγωγήσεις ή «εντολές» – καλής προαίρεσης, συμβουλευτικού, ας πούμε, χαρακτήρα.
Εν τάχει και εν περιλήψει, εν περιλήψει και εν τάχει, δεν υφίσταται εξάλλου λόγος απολογίας, σημειωτέων παρεμπιπτόντως ότι τα περί Αρχαίων Ελλήνων νευρώνουν και πλήττουν -δράττομαι της ευκαιρίας να επισημάνω- τους περί ΣΥΡΙΖΑ και ευρύτερα την αριστερά, καθότι ούτοι διεθνιστές και παγκοσμιοποιητές, αφετηρία τους παιδιόθεν το μίσος κατά του Ελληνισμού, μολονότι μονίμως «μάχονται» εν’ ονόματί του! Από τα τραγελαφικά της όλης διαπάλης. Ολκής σαχλαμάρες παγκοσμίου κλάσεως.
Επιπλέον, τον τελευταίο ειδικά καιρό, η Ελλάδα και το Ρέθυμνο ξεχωριστά, γνώρισαν αρκούντως ετούτους τους ωσάν μαθητευόμενους, ορισμένοι επαγγελματίες, μάγους να αυτοσχεδιάζουν. Με μπέρτα και κοφτές κινήσεις χώνουν την χερούκλα στο ημίψηλο καπέλο κι’ ό,τι βγει. Θα ‘ναι λαγός ή περιστέρι ή μαντήλι από τον τρύπιο πάτο, το κοινό γελά και τους γιουχάρει αλλά αυτοί το ίδιο ξανά, δεν ξέρουν άλλωστε κάτι άλλο, κοροϊδεύουν κι’ όσο ετούτο βαστάξει. Πολιτική τους το κουτουρού, ως επί το πλείστον με αριστερόσκονη, διατύπωση νοηματική αυτές καθαυτές αποστειρωμένες ατάκες και άναρθρες κραυγές, ουρλιαχτά, φοβέρες, ψέματα, διαστρέβλωση, παραπληροφόρηση. Βροχή από διάττοντες αστέρες παροχών τύπου Κέντρου – Δεξιάς του ’60, πότε θορυβώδεις, θεαματικές, πότε ακίνδυνες, λογοπαιχνιδίσματα για γέλια και για κλάματα.
Επικοινωνιακά παιδικά καμώματα, ασύδοτοι μυθομανείς, τίποτα το εμπεριστατωμένο, ουσίας, εφικτό, Απρίλη βγαίνουν λούλουδα κι’ από Δεκέμβρη χιόνια.
Από τους εσχατολογικούς αφορισμούς και την καταστροφολογία του Ξανθού και των συνδικαλισταράδων του που σπάζανε αυγά, εξύβριζαν, κόβανε τα καλώδια, προπηλάκιζαν, έφτυναν και απειλούσαν τους διοικητές παρουσία του (μετέπειτα έγιναν ΣΥΡΙΖΑ κι’ αυτοί και… διορίστηκαν φυσικά), των συνδικαλισταράδων που οι μισοί ήταν και παραμένουν αντάρτες του ΑΝΤΑΡΣΥΑ των 200 ψήφων στο Ρέθυμνο, ως αντιπολίτευση, πέρασαν ως κυβέρνηση στα ευτράπελα «πράγματα και θαύματα», προφορικά, πανικόβλητα ταξίματα στον Άγιο Λουκά. Το τι και πόσα είδαμε και ζήσαμε 22 μήνες, τα ξέρετε όλοι. Τα ούτως ειπείν Κέντρα Υγείας λαμβάνουν δωρεές στις κηδείες εις μνήμην του μακαρίτη και της μακαριστής. Τα Αγροτικά Ιατρεία στα χωριά, κάμποσα πρώτο μπόι ωσότου ανέλαβαν ετούτοι της μαύρης συμφοράς, έκλεισαν με την ίδια κεκτημένη ταχύτητα των μυθικών ημίθεων που κόπτονταν ακατάπαυστα και ακατάσχετα για το Ρέθυμνο τάχα, ως γκάγκαροι Ρεθύμνιοι παπαντάμ-αμπαντάμ, της υγείας γαρ υπουργοί από Γενάρη 2015.
Τώρα κουτουλάνε και τρακάρουν καθημερινά εκείνοι, αιμορραγούμε και οιμώζουμε εμείς, μας λένε πως όλα ήρθανε και δεν τα βλέπουμε ή έρχονται τέλος πάντων οσονούπω, νάτα, μέτρα, λύσεις, παροχές, προσλήψεις, εξοφλήσεις, έργα, χρηματοδοτήσεις ατάκτως ερριμμένα πλίνθοι – κέραμοι, οι πλούσιες τα ελέη θεματολογίες όσων διεπράχθησαν και προπάντων εξαγγέλθηκαν μυθιστορηματικά, κάνουν τραμπάλα και κούνια στο κλαδί του δέντρου στην αυλή του ΓΝΡ, απέναντι ο Όσιος Βαρφανάσιος Αγιορείτης εξομολογητής, μάρτυρας και βοήθειά μας, μας οικτίρει.
Από την Κίνα του τίτλου, στο Ρέθυμνο που νοσεί, τροχάδην ανατολικά, εκεί μακριά, ένα χρόνο πορεία με ζώα και καραβάνια ή εκστρατείες, χωρίς αναπαμό, 4-5 μήνες απαιτούσε μόνον η διάσχιση της χώρας, έρημοι, παγετώνες, οροσειρές αλλά και ενός μηνός κάμποι, ποταμοί, ζέστη και κρύο. Οι Κινέζοι αρχαιολόγοι κατέληξαν στην εκτίμηση ότι οι πήλινοι στρατοί των 8000 αγαλμάτων κατασκευάστηκαν ή κατηυθύνθηκαν οι εργασίες κατασκευής, από Έλληνες περί τον 3ο π.Χ αιώνα, οπότε η περίοδος συμπίπτει με την επέλαση του Αλεξάνδρου στην Κίνα (συγκεχυμένα τότε και επί χιλιετίες τα διοικητικά σύνορά της με την Ινδία και μια δεκάδα νέων κρατών σήμερα, ακόμα ασαφέστερα τα απροσμέτρητα τότε γεωγραφικά της όρια), παρά το έτερον γεγονός που δεν διάβασα να συνυπολογίζεται, ότι δεν αρκούν δηλαδή 20 – 30 χρόνια (αν ο καλλιτέχνης ήταν 40 ετών) για τέτοιες κατασκευές. Γενιές συνεπώς Ελλήνων έστησαν γέφυρες με την Κίνα, ΜΟΝΟΝ γι’ αυτό το έργο των πήλινων στρατών. Ήταν όμως το μοναδικό; Όλα διαβεβαιούν πως όχι…
Τα περί 3ου αιώνα και Αλέξανδρου αποτελούν μία εκδοχή, όχι εξάπαντος την πιθανότερη. Ο στρατηλάτης βρέθηκε εκεί βάσει σχεδίου εκπονημένου λεπτομερώς και ουδόλως τυχαία, δεν αντίκρισαν δηλαδή αιφνιδίως μετά τους Ινδούς, την κίτρινη φυλή. Ο Αλέξανδρος έφερνε από Ελλάδα – Μ. Ασία στρατιές ειδικών, επιστήμονες, τεχνίτες, καλλιτέχνες. Επιπροσθέτως, ο τάφος του (πρώτου ως δυναστεία) Κινέζου αυτοκράτορα Τσιν Σιχουάνγκ που φέρεται να προσκάλεσε τους Έλληνες (παραμύθια συνεπώς τα περί «σφαγών», «λεηλασιών» και λοιπόν αηδιών και ψεμάτων, κατάκτηση οπωσδήποτε αλλά πουθενά δούλοι στα δεσμά), ο τάφος λοιπόν χρονολογείται περί το 210 προ Χριστού, 120 χρόνια νωρίτερα της Ελληνικής εφόρμησης που αμέσως ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ με τους Κινέζους όπως παντού όπου πέρασαν, με αμέτρητους λαούς, πολιτισμούς, κράτη, φυλές. ΚΑΝΕΝΑΝ δεν πείραξαν όπως ιδίως ημέτεροι και ολιγότερον ξένοι συχνάκις ισχυρίζονται ψευδολογώντας Κατακλυσμιαίες αποδείξεις της συνύπαρξης, καταπνίγουν τους δόλιους και πλαστογράφους ανιστόρητους ανθέλληνες από κούνια λέτσους, νανοειδείς λεχρίτες μηδενός προς αντίκρουση προσκομίζοντες, βοθρατζήδες της ιστορίας.
* Ο Νικόλαος Ξυπολυτάς είναι χειρουργός, πρώην διοικητής ΓΝΡ, υπεύθυνος τομέα υγείας Ν.Δ-ΝΟΔΕ Ρεθύμνου