Οι παραλίες της περιοχής Πλακιά όπως τις είδα και τις βίωσα!

Σε τούτη την περιοχή είναι δύσκολο να διαλέξεις παραλία, γιατί όλες τις χαϊδεύει η θάλασσα του Λιβυκού και όλες είναι όμορφες, αφτιασίδωτες, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η καθεμία. Θα προσπαθήσω να τις ζωγραφίσω και ξεκινώ από τα Σχοινάρια.
Τα Σχοινάρια λοιπόν απέχουν από τα Λευκώγεια γύρω στα 2½ χλμ. Και από το δρόμο που οδηγεί εκεί μπορεί η ματιά σου να σεργιανίσει στον κάμπο της περιοχής, στον κάμπο της Γυαλιάς και να φωτογραφίσει από διάφορα σημεία της διαδρομής τους κόλπους και τις παραλίες Αμμούδι – Δαμνόνι -Πλακιά. Ακόμη θα δεις τα χωριά Ασώματο – Μαριού-Μύρθιο να κείτονται σαν πρόβατα στο ριζοβούνι της Κουρούπας και πιο πέρα τα Σελιά. Σαν έφθασα εκεί αντίκρισα μια παραλία 160 μ. περίπου άμμο και μια θάλασσα με χρώμα λουλάκι.
Δεξιά κι αριστερά βράχια χώνονται στα στήθια της θάλασσας μισοφαγωμένα από τον θυμό και τις επεκτατικές διαθέσεις των κυμάτων του νοτιά και οριοθετούν τον όμορφο κόλπο.
Η σταρένια παραλία όμορφη, πεντακάθαρη σε προκαλεί να κυλιστείς απάνω της χωρίς να λερωθείς και η θάλασσα πάντοτε αμόλυντη σου κλείνει το μάτι και σε προκαλεί σαν ερωμένη να χωθείς μέσα της να νιώσεις τη δροσιά της, την αλμύρα, το χάδι της. Κι εγώ παραδόθηκα στα θέλγητρά της. Η δροσιά της ήταν έντονη, όμως μόλις ξεπέρασα το σοκ της πρώτης επαφής αφέθηκα στα χάδια της. Στριφογυρίζεις πάνω στο βελουδένιο σώμα της, απλώνεσαι, αλλάζεις στάσεις τη μια στιγμή τον ουρανό κοιτάζεις και την άλλη το χρωματιστό βυθό τα μάτια σου φωτογραφίζουν. Μεσημέρι, η δροσιά της δε σε αφήνει στου ήλιου τις καυτερές ακτίνες να παραδοθείς, μέσω πάνω της χωρίς το χρόνο να υπολογίσω. Κάποια στιγμή τα μέλη του κορμιού κουράζονται και σου λένε ότι είναι ώρα ν ‘απαλλαγείς απ’ αυτή την υγρή απόλαυση. Κι η σκέψη σου συμπληρώνει ότι η περίσσια απόλαυση όποια κι αν είναι, κατάχρηση λογίζεται. Ξαπλώνω στη σπειρωτή άμμο, ζεστή σαν αγκαλιά κι η ζέστη παίρνει τις σταγόνες της θάλασσας από το σώμα μου, της ηδονής απομεινάρια τα κάνει ατμό, τα κάνει ένα κομματάκι σύννεφο… σαν στέγνωσα τελείως έβαλα κάτι πάνω μου και στην ταβέρνα των Παπαδάκηδων ανέβηκα ν’ αναπληρώσω τις χαμένες στην ευχαρίστηση θερμίδες. Με υποδέχτηκαν ο Παντελής και η Ελένη γελαστοί στον όμορφο πραγματικό χώρο της ταβέρνας τους που σου χαρίζει θέα υπέροχη και νόστιμα και καθαρά φαγητά. Αξίζει τον κόπο να επισκεφτείτε κι εσείς αυτό το μέρος.
Αμμούδι: Για μια στιγμή εβρέθηκα να είμαι στο «Πατάρι» αζί με ένα 10χρονο παιδί που έκανε βουτιές. Τα χρόνια με δυσκόλεψαν μα δεν μ’ εμπόδισε να νιώσω κι εγώ παιδί, και τις βουτιές μου να κάνω απ ‘εκεί. Το Αμμούδι είναι η αγαπημένη θάλασσα των ντόπιων μα και ξένων που ψάχνουν να βρουν ένα κομμάτι γης διαφορετικό από το συνηθισμένο. Το «Πατάρι» που τα κύματα ελάξευσαν στα πλευρά του τεράστιου βράχου που κείτεται στην αγκαλιά της θάλασσας και δέχεται πότε την ορμή, το θυμό και πότε τα χάδια της είναι συνδεδεμένο με γενεές ανθρώπων της περιοχής που το χρησιμοποίησαν για να δείξουν, επιδείξουν την ρώμη και τις ικανότητές τους στην άλωση του υγρού στοιχείου της. Κι εδώ το χρώμα του αλμυρού νερού γίνεται πότε σκούρο μπλε, πότε γαλάζιο και πότε μενεξεδί απ’ του βυθού τη ζωγραφιά. Η άμμος δε κολλάει πάνω σου και ο βοριάς όσος κι αν είναι δε σ’ εμποδίζει να χαρείς και ν’ απολαύσεις της θάλασσας τα θέλγητρα. Κι όταν το μπάνιο σου τελειώσεις και βγεις στην παραλία τα Αλμυρίκια απλόχερα τη σκιά σου χαρίζουν. Συχνά πηγαίνω εκεί το μπάνιο μου να κάνω και πολλές φορές γύρω στις 11:00 η ώρα στων Δασκαλάκηδων το ξενοδοχείο που έχει και ταβέρνα πηγαίνω για να ξεψαρίσω μαζί τους τα δίκτυα που η βάρκα και η αξιοσύνη τους κάθε μέρα φέρνει, και βλέπεις το ψάρι να σπαρταρά κι άμα το γευτείς δύσκολα τη νοστιμιά του θα ξεχάσεις. Το Αμμούδι απέχει γύρω στα 1500 μ. από τη ταβέρνα του Γιαυκοστελλή στα Λευκώγεια.
Δαμνόνι: Δύσκολη η περιγραφή αυτού του ανοιχτού κόλπου με την αφτιασίδωτη ομορφιά. Την ομορφιά της παραλίας του με την ψιλή άμμο αλλά χωρίς χώμα την ομορφιά της βαθυγάλαζης θάλασσας, την ομορφιά του περιβάλλοντος χώρου. Στολίδι το Happimag που απλώνεται αμφιθεατρικά δεξιά της παραλίας και παρέχει υψηλής ποιότητας υπηρεσίες στους πελάτες του, διαφημίζει την περιοχή και δίνει δουλειά σε αρκετούς κατοίκους των γύρω χωριών και όχι μόνο. Συμπληρωματικά στολίδια του χώρου τα υπόλοιπα ξενοδοχεία, καθώς και οι όμορφες ταβέρνες. Η παραλία απλώνεται σε μήκος τόσο όσο περίπου και η θάλασσα. Καθαρή, αστραφτερή, χρωματιστή γαλάζια σε προκαλεί να χαρείς τη δροσιά της, να την απολαύσεις.
Κι απ’ εκεί που κολυμπάς διακρίνεις ζευγάρια να φιλιούνται και γοργόνες να βγαίνουν από το νερό να ξαπλώνουν στην άμμο ή κάτω απ’ τις ομπρέλες να σχηματίζουν βουναλάκια με τα όμορφα κορμιά τους. Ατίμητη προσφορά στο μάτι του ήλιου και των περιέργων. Εάν σας ενδιαφέρει υπάρχουν ευκολίες και μέσα για θαλάσσια σπορ.
Μετά το μπάνιο σας εάν το στομάχι σας γυρεύει δουλειά τρέξτε στα όμορφα μαγαζιά -ταβέρνες που βρίσκονται εις τον αφρό της θάλασσας μα και στα πιο πέρα και θα γευτείτε ωραία πιάτα κρητικής κουζίνας κι όχι μόνο και είμαι βέβαιος ότι το στομάχι σας θα σας πει ευχαριστώ.
Απόσταση από τα Λευκώγεια 3½ χλμ. και από τον Πλακιά 2½. Πολλές φορές μαζεύω βοτσαλάκια και κάνω χάρτινες γνωριμίες. Εάν δεν έχετε έρθει σ’ αυτό το τόπο, σ’ αυτή τη παραλία χάνετε. Καιρός να την γνωρίσετε. Ξέχασα να σας πω ότι από εδώ μπορείτε να πάρετε το καραβάκι που έρχεται από τον Πλακιά και να επισκεφτείτε τη λίμνη του Πρέβελη.
Πλακιάς: Είναι η καρδιά της περιοχής με μια παραλία που αγγίζει το 1½ χλμ. και μια θάλασσα που θροΐζει, που τραγουδά και καλωσορίζει τον κάθε επισκέπτη. Υπάρχουν ξενοδοχεία και δωμάτια για φτωχούς, για πλούσιους, για δύσκολους και καλόβολους. Στον Πλακιά λειτουργούν δύο φαρμακεία, υπάρχει γιατρός, υπάρχει ακόμη ταχυδρομείο και ΑΤΜ διαφόρων τραπεζών. Αρκετά είναι τα πολυκαταστήματα (σούπερ μάρκετ) με ντόπια προϊόντα. Οι ταβέρνες προσφέρουν πρώτης ποιότητας υπηρεσίες και νόστιμα φαγητά κι από αυτές που βρίσκονται στα δυτικά μπορείτε να θαυμάσετε το ηλιοβασίλεμα. Δε λείπουν οι καφετέριες, τα σουβλατζίδικα, τα καφενεία, με λίγα λόγια ό, τι χρειάζεται και ό,τι επιθυμεί κανείς το βρίσκει. Την ημέρα η θάλασσα δροσίζει τη σάρκα και η παραλία κατακάθαρη προσφέρει άνεση για το μαύρισμα, για το παιχνίδι της σάρκας που έχει στρώμα την άμμο και σκέπασμα τον ήλιο. Σαν έρθει το βράδυ τα νιάτα τους και αρκούνται στην ανάγκη και την ηδονή του φαγητού. Υπάρχουν και οι ρομαντικοί που κάνουν τη βόλτα τους με το ταίρι τους ακούοντας τη μουσική των κυμάτων στην πεντάμορφη παραλία.
Ανάμεσα στο Δαμόνι και τον Πλακιά υπάρχει το εξωτικό συγκρότημα «Καλυψώ» ονειρικό χωριό -πολλά βράδια λειτουργεί σ’ αυτό και θέατρο. Η Καλυψώ πολύ θα το ήθελε για να φιλοξενήσει τον Οδυσσέα βέβαια ότι δεν θα την εγκατέλειπε ποτέ.
Γίνονται δρομολόγια από Πλακιά προς τη λίμνη του Πρεβέλη μέσω Δαμνονίου, επίσης διαδρομές προς Λουτρό και Γαύδο.
Σούδα: Σαν πάρεις το δρόμο από το Δυτικό Πλακιά προς τη Σούδα θα συναντήσεις το μικρό όμορφο λιμανάκι, θα δεις τους ψαράδες να ξεψαρίζουν πάνω στα πλεούμενα τους. Όπως προχωράς δίπλα στη θάλασσα θα συναντήσεις όμορφους κολπίσκους με καθάρια θάλασσα και άμμο που μπορείς να κάνεις ένα όμορφο μπάνιο και να ονειρευτείς την ευτυχία. Σε όλο το μήκος σχεδόν του δρόμου μέχρι να φτάσεις στη Σούδα υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια και επαύλεις. Σαν φθάσεις θα αντικρίσεις μια παραλία με σπυρωτή άμμο και μια μεγάλη διαφανή αμόλυντη θάλασσα κατάλληλη για μικρούς και μεγάλους που προστατεύεται αρκετά καλά από την άρμη του βοριά. Εάν έχεις καλή ακοή και όραση θα ακούσεις τη μουσική του κυματισμού και θα δεις κάτω από τον αφρό των κυμάτων βότσαλα σα σμαράγδια.
Κι εδώ θα βρεις όμορφες σκιερές ταβέρνες που μπορείς να απολαύσεις τον καφέ αλλά και το γεύμα σου. Ο κόλπος είναι ανοιχτός η βλάστηση αρκετή που κάνει την περιοχή -το μέρος αυτό- εξωτικό θα σας μείνει αξέχαστο εάν το επισκεφτείτε.
Σ’ αυτούς τους κόλπους με το αλμυρό νερό του Λιβυκού μπορείτε να ξεπλύνετε τις παλιές αμαρτίες. Και θα θυμάστε πάντα την Ανατολή και το ηλιοβασίλεμα, τις αφτιασίδωτες, παραλίες, τα χρώματα της θάλασσας, τον ξάστερο ουρανό και τη μυρωδιά του θυμαριού.