Ο(χι) Α(λλο) Κ(άρβουνο)

Η πρόθεση της Ελληνικής Πολιτείας να προχωρήσει στη συγχώνευση Ο.Α.ΔΥ.Κ. και Ο.ΑΝ.Α.Κ., προκειμένου να δημιουργηθεί μία νέα μεγάλη Α.Ε. (Οργανισμός Ανάπτυξης Κρήτης – Ο.Α.Κ.), δεν προέκυψε ούτε άξαφνα ούτε απρόσμενα. Η σχετική συζήτηση, με τις όποιες διαφοροποιήσεις συγκριτικά με την υφιστάμενη σήμερα κατάσταση, έχει ξεκινήσει αρκετά παλιότερα και ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2011 είχε καταρτιστεί σχετικό σχέδιο νόμου που περιελάμβανε τη συγχώνευση Ο.Α.ΔΥ.Κ.-Ο.ΑΝ.Α.Κ. με απορρόφηση του δεύτερου από τον πρώτο. Το σχέδιο νόμου αυτό δεν έγινε νόμος του κράτους, με τους «παροικούντες την πολιτική Ιερουσαλήμ» να λένε ότι αυτό συνέβη εξαιτίας πιέσεων που ασκήθηκαν από «ενδιαφερόμενους» στην -ανατολική- Κρήτη.
Γιατί έγινε αυτό; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Σε εκείνο το σχέδιο νόμου δεν υπήρχαν τα «προβλήματα» που σήμερα κάποιοι αιρετοί επικαλούνται. Σε εκείνο το σχέδιο νόμου προβλεπόταν, για όσους παριστάνουν σήμερα ότι το αγνοούν, ότι στο μετοχικό κεφάλαιο της νέας Α.Ε. (Ο.Α.Κ.) το Ελληνικό Δημόσιο θα συμμετείχε με ποσοστό 34% και όχι 51%, όπως προτείνεται σήμερα. Αντίστοιχα, η Περιφέρεια Κρήτης θα συμμετείχε με 33% και η Περιφερειακή Ένωση Δήμων (Π.Ε.Δ.) Κρήτης με επίσης 33%. Ακόμα προβλέπονταν δώδεκα (12) θέσεις στο Διοικητικό Συμβούλιο, με τις 6 από αυτές να τις κατέχουν εκπρόσωποι της Περιφέρειας Κρήτης και της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Κρήτης και τη μία (1) ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στον Ο.Α.Κ.
Τότε, λοιπόν, δεν υπήρχε θέμα «άλωσης της Αυτοδιοίκησης», όπως ανακαλύπτουν κάποιοι σήμερα. Και όμως υπήρξε άρνηση. Έτσι προφανώς δικαιολογείται και το γεγονός ότι δεν αναλήφθησαν οι αναγκαίες πρωτοβουλίες για την ευρεία συζήτηση του θέματος στο Περιφερειακό Συμβούλιο και την προώθησή του, σε συνεργασία με τον πρώτο βαθμό Αυτοδιοίκησης (Δήμοι), τα Επιμελητήρια και άλλους, συναρμόδιους φορείς του νησιού.
Με βάση όλα τα παραπάνω, καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του για τη σκοπιμότητα και το αγαθό των προθέσεων, όπως αυτές φανερώνονται σήμερα.
Χρήσιμα συμπεράσματα εξάγονται επίσης και για τις πραγματικές δυνατότητες παρέμβασης, σε θέματα παγκρήτιου χαρακτήρα, του δεύτερου μεγαλύτερου Δήμου του νησιού, αυτού των Χανίων. Δεν είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνει κανείς ότι η Δημοτική Αρχή των Χανίων παρουσιάζεται κατώτερη των περιστάσεων, αδυνατώντας σε ορισμένες περιπτώσεις να αντιληφθεί και την κρισιμότητα των θεμάτων, όπως ξεκάθαρα φάνηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Ακόμη όμως και όταν εκφράζει άποψη γι’ αυτά τα θέματα το πράττει ασθμαίνοντας, με τρόπο ελλιπή, «άοσμο» και «άγευστο». «Συμφωνώντας με προλαλίσαντες», κατά την πάγια διαχρονική και εξαιρετικά βολική τακτική του κ. Δημάρχου. Βολική βεβαίως για τον ίδιο, σε καθαρά μικροπολιτικό επίπεδο. Όχι όμως το ίδιο βολική και για το συμφέρον του τόπου.
Την ίδια ώρα, μεγάλη συζήτηση γίνεται για τη διαχείριση των νερών, συνήθως όμως μ’ ένα πνεύμα στείρας τοπικιστικής και λαϊκίζουσας ιδεοληψίας, που απέχει πολύ από τις σύγχρονες ανάγκες και σε επίπεδο Κρήτης. Σαφώς και το συγκεκριμένο ζήτημα είναι εξαιρετικά σημαντικό και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Ωστόσο, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να συμπεριφέρεται σαν να του ανήκει το νερό, όπως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σχεδιάζει την ανάληψη της διαχείρισης των νερών, βάζοντας στο περιθώριο τους εκπροσώπους των περιοχών, στις οποίες υπάρχουν τα νερά.
Και, τέλος, τα «κατόπιν ενεργειών μου», τα «προσωπικά στοιχήματα» και οι όποιες επικοινωνιακές κορώνες ανήκουν ανεπιστρεπτί σε άλλες εποχές. Καλό θα είναι να το θυμούνται αυτό όσοι επικαλούνται το καινούριο, αλλά συμπεριφέρονται με βάση αποτυχημένες πρακτικές του παρελθόντος.
Εν κατακλείδι: εδώ και μερικές ημέρες «άνοιξε», με τρόπο προβληματικό και λανθασμένο, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει πια, ένα πολύ σημαντικό ζήτημα για την αναπτυξιακή προοπτική συνολικά της Κρήτης. Για την επιτυχή του έκβαση, πέραν της αναγκαίας φερεγγυότητας και υπευθυνότητας που καλείται να δείξει η συνήθως αναξιόπιστη, έντονα γραφειοκρατική και δραματικά αναποτελεσματική Ελληνική Πολιτεία, απαιτείται ουσιαστικός διάλογος, αλλά και ταχύτητα, πνεύμα ειλικρινούς συνεργασίας, ρεαλισμός, πολιτική τόλμη και αποφασιστικότητα. Πρέπει όλοι «να βάλουν νερό στο κρασί τους» για το κοινό καλό. Οτιδήποτε λιγότερο μόνο σε βάρος της Κρήτης και των Κρητικών θα αποβεί, για άλλη μια φορά.
Με αυτό το πνεύμα, θα ήταν, ίσως, εξαιρετικά επίκαιρη και χρήσιμη, δεδομένου ότι βρίσκεται σε φάση αναθεώρησης το χωροταξικό πλαίσιο της Κρήτης, η διοργάνωση ενός παγκρήτιου συνεδρίου για το παρόν και το μέλλον του νησιού, με πρωτοβουλία της Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Πρέπει επιτέλους να προτάξουμε την πολιτική και να βάλουμε στο περιθώριο τη μικροπολιτική και όσους την εκφράζουν ακόμη και σήμερα, κατά τρόπο προκλητικό και βλαπτικό για το σύνολο του τόπου μας.