Τελευταία, παρακολουθώ διάφορα σχόλια περί Αμαριώτικης ενότητας, προς γνώση και συμμόρφωση των ευπατρίδων του Αμαρίου, όπως:«Στο Αμάρι είμαστε πολύ λίγοι και δεν έχουμε την πολυτέλεια να τσακωνόμαστε. Η επαρχία μας δεν ήταν ποτέ καλή στην αφαίρεση και στην διαίρεση…».
Αλήθεια, από πού προκύπτει αυτό; Και αν το επικαλούνται μη Αμαριώτες να το κατανοήσω, αλλά όταν μάλιστα το υπογράφουν «ειδικοί Αμαριωλόγοι», τότε χρειάζεται να τους υπενθυμίσω ότι ουδέποτε στο Αμάρι, για τα θέματα που το απασχόλησαν, υπήρξε ομοφωνία και ενότητα.
Θα περιγράψω μερικά θέματα, των τελευταίων 40 χρόνων, που οφείλουμε να γνωρίζουμε, που οφείλουμε να θυμόμαστε και είναι χρέος μας να μην ξεχνάμε:
1. Ίδρυση Γυμνασίου Φουρφουρά.
2. Ίδρυση Κέντρου Υγείας Αγίας Φωτεινής.
3. Ίδρυση Πολυκέντρου Αμαρίου (σημερινό Δημαρχείο).
4. Ίδρυση Λυκείων (άλλο στο Φουρφουρά, άλλο στην Αγία Φωτεινή).
5. Αμαριώτικος δρόμος. Μέχρι που θα φτάσει; Από πού θα περάσει; Για κάποιους έφτανε στην Αγία Φωτεινή, για κάποιους άλλους στην Σχολή Ασωμάτων, για ορισμένους μέχρι Πλατάνια – Φουρφουρά και οι ποιο ευφάνταστοι υποστήριζαν Γέφυρες και Τούνελ!!! Είκοσι χρόνια μας πήρε για να καταλήξουμε ότι ο Αμαριώτικος δρόμος πρέπει να ξεκινά από τον Κόμβο Αμαρίου στο Β.Ο.Α.Κ. και να ενώνεται στις Μάνδρες με τον Ν.Ο.Α.Κ. και να αρχίσουν οι μελέτες.
6. Συγκρότηση Συμβουλίων περιοχής.
7. Συγκρότηση Δήμων, σύμφωνα με το νόμο «Καποδίστρια».
8. Αλλά και πριν τέσσερα χρόνια με την συγκρότηση του νόμου «Καλλικράτη» και το νέο σχηματισμό του Δήμου Αμαρίου στα όρια της παλιάς επαρχίας, ποιοι πίεζαν και ποιοι το πίστευαν και γιατί απόκτησαν κάποιοι κοντή μνήμη; Ξεχνούσαν ότι εκλιπαρούσαν να προσαρτηθούν στο Σπήλι και άλλοι «ερωτοτροπούσαν», ελπίζοντας σε προσωπικά πολιτικά οφέλη, με το δήμο Αρκαδίου!!!
9. Έδρα του Δήμου και το εκπληκτικό!!! Άλλη η Ιστορική και άλλη η Κανονική!
10. Με επιφύλαξη, γιατί δεν έχει επιβεβαιωθεί δημόσια η έδρα στην Αγία Φωτεινή (Δημοτική Ενότητα τ. Δήμου Συβρίτου), ο Δήμαρχος από το Φουρφουρά (Δημοτική Ενότητα τ. Δήμου Κουρητών).
Αυτά τα θυμούνται οι Αμαριώτες, αυτά δεν τα ξεχάσαμε, όπως επίσης και ορισμένοι από εμάς, όπως και ποιοι πρωτοστάτησαν… και γιατί κάθε φορά.
Η ιδιοτέλεια, πολιτική και άλλη, δεν εξέλειπε αλλά δεν έχει να προσφέρει τίποτα σε εμάς για την επόμενη μέρα, παρά μόνο να μην επαναληφθούν τα ίδια, γιατί κατορθώσαμε να χάσουμε πάρα πολλά και δεν έχουμε το αυτονόητο που κάθε Δήμος, κάθε επαρχία κατόρθωσε στην μεταπολεμική Ελλάδα να αποκτήσει:
Ένα πραγματικό Κέντρο, μία πρωτεύουσα που θα έχει τον πληθυσμό της, τις υπηρεσίες της, τα καταστήματά της, χώρους πολιτιστικούς και αθλητικούς, κοινωνικές δομές κ.α.
Ένα παράδειγμα: Το Πέραμα Μυλοποτάμου το 1961 είχε 614 κατοίκους και το 2011 είχε 1.545!!! Ο Φουρφουράς το 1961 – 631 και το 2011 – 605, η Αγία Φωτεινή – Αποστόλοι το 1961 – 357 και το 2011 – 257!!!
Το τι έχουμε χάσει στην βάση των παραπάνω αντιπαραθέσεων χρειάζεται κοινωνικοοικονομική διατριβή!
Αλλά ας έρθουμε στην τελευταία περίοδο του Δήμου Αμαρίου, υπήρξε κάποια ενέργεια που έφερε πιο κοντά ως Δημότες στον ίδιο δήμο τον Λοχριανό με τον Πατσότη; Τον Βισταγιανό με τον Μεσσονησανό; Τον Καλογεριανό με τον Ανω Μεριανό;
ΚΑΜΙΑ!!!
Ενώ θα μπορούσαν να υπάρχουν στη βάση π.χ. της Ιστορίας, των Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων, του Πολιτισμού.
Επίσης, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δόθηκε και χάθηκε η ευκαιρία οι Αμαριώτες, όλοι, να τοποθετηθούν για ένα μείζον θέμα για την περιοχή: Την εγκατάσταση και λειτουργία, για τα επόμενα χρόνια, εργοστασίου διαλογής σκουπιδιών και την νέα επέκταση του ΧΥΤΑ.
Αυτό θα έπρεπε για την Νέα Δημοτική αρχή το 2011 να αποτελεί Δημοψήφισμα και να έχουν εκφραστεί όλες οι απόψεις και παράμετροι στις τοποθετήσεις όλων, θετικά και αρνητικά, οφέλη και ζημίες.
Αυτή η ευκαιρία χάθηκε γιατί το πολιτικό προσωπικό της Δημοτικής Αρχής του κ. Σημαντήρα αυτή την περίοδο είχε και έχει, σε ότι αφορά τη δημοκρατική λειτουργία και τη συλλογική δράση, …άλλες απόψεις.
Θα ρωτούσε εύλογα κάποιος, ιδίως μη Αμαριώτης, γιατί κόπτονται κάποιοι «υπέρ της ενότητας» ενώ έχουν συμβεί όλα αυτά και άλλα που καλύτερα να μην αναφέρω;
Τι και ποιους θέλουν να προστατέψουν; Τι φοβούνται;
Φοβούνται το νέο που έρχεται, το νέο που σχεδιάζεται!
«Εμείς πιστεύουμε ότι το Αμάρι διαθέτει ένα πολύτιμο ανθρώπινο πόρο που δεν έχει εκμεταλλευτεί από την τωρινή ή από τις προηγούμενες Δημοτικές Αρχές, όχι τυχαία.
Ανθρώπινο δυναμικό που διαπρέπει σε θέσεις ευθύνης στο Ρέθυμνο, σε Υπουργεία, σε Ινστιτούτα, σε Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, σε Υπηρεσίες, στην Αυτοδιοίκηση αλλού, σε Επιστήμες, στις σύγχρονες Καλλιέργειες, στην σύγχρονη Κτηνοτροφία, στις Επιχειρήσεις, στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό».
Το παιχνίδι πρέπει να είναι ανοικτό για όλους, πρέπει όλοι να έχουν λόγο και ρόλο, όλοι και όχι οι ίδιοι και οι ίδιοι να μοιράζονται τα μικρά «καρεκλάκια» τους και τα μικρά «κουτάκια» εξυπηρετήσεων.
Η πρόωρη συνταξιοδότηση αυτής της λογικής για εμάς είναι όρος Ανάπτυξης για την περιοχή μας.
Αυτές τις συνταξιοδοτήσεις προσπαθούν να αποτρέψουν!
Αγαπητοί Αμαριώτες και φίλοι του Αμαρίου,
Η αλλαγή έρχεται, η ανανέωση επιβάλλεται, το σχέδιο υπάρχει αλλά και οι άνθρωποι που θα εγγυηθούν την υλοποίησή του και θα κινητοποιήσουν όλους τους Αμαριώτες για να αλλάξουμε κατηγορία, για να ανεβεί το Αμάρι κατηγορία την επόμενη πενταετία.
* Ο Μανώλης Γ. Ψαρουδάκης είναι Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αμαρίου