Στις μέρες μας, ο σύγχρονος υλιστικός τρόπος ζωής, ο οποίος προβάλλεται μέσα από τα ΜΜΕ, έχει εισχωρήσει σε τεράστιο βαθμό στην καθημερινότητά μας, ώστε να επηρεάζεται η προσωπικότητά μας.
Αρχικά, η ανάγκη των ανθρώπων για ταύτιση- μίμηση σε συνδυασμό με την άκριτη ξενομανία, ιδιαίτερα των Ελλήνων (που αποτελούν μια μειονεκτική οντότητα στην Ε.Ε και στον πλανήτη) έχουν ενισχύσει την αύξηση της επιθυμίας για κατανάλωση. Με άλλα λόγια, η μόδα και η εκρηκτική ανάπτυξη της τεχνολογίας, η κρίση των αξιών, ο ατομικισμός και ο υπερκαταναλωτισμός αποτελούν ανάχωμα στην ελεύθερη εξέλιξη της προσωπικότητας του πολίτη. Παράλληλα, η προβολή λαθεμένων προτύπων και ειδώλων από την τηλεόραση και τον η/υ, καθώς και ο εικονικός και ψεύτικος χαρακτήρας τους εμποδίζουν την ηθελημένη επιλογή στάσης των ατόμων, με αποτέλεσμα να μην γίνεται το κατάλληλο φιλτράρισμα και τα ΜΜΕ να αποτελούν φανερά πλέον μια ισχυρή εξουσία, η οποία χειραγωγεί και υποδαυλίζει προσωπικά συμφέροντα και επιδιώξεις.
Ωστόσο, ο «υγιής τρόπος ζωής μας» δεν κλονίζεται μόνο από εξωτερικούς παράγοντες, αλλά και από εσωτερικούς παθογόνους μικροοργανισμούς, οι οποίοι πολιορκούν συνεχώς το τείχος προστασίας μας απέναντι στους δυνατούς και κακούργους εχθρούς.
Ο εγωισμός που διακατέχει κάθε άνθρωπο, παρεμποδίζει τη γόνιμη δημιουργία κοινωνικών σχέσεων και την εύφορη καλλιέργεια εποικοδομητικού διαλόγου στην κοινωνία… η ζήλια και ο φθόνος για το συνάνθρωπο φτάνουν τον άνθρωπο σε ακραίες καταστάσεις καθιστώντας τον ένα «Κτήνος». Ο αναλφαβητισμός, ο οποίος γίνεται αισθητός τα τελευταία χρόνια, και η ανεργία οδηγούν στη φτώχεια και στην ηθική κατάπτωση… επιπλέον, η απομάκρυνση του ατόμου από το βιβλίο και η πλήρης αδιαφορία για «πνευματική άνθιση» λειτουργούν ως τροχοπέδη για την ομαλή και σταθερή ακμή της ανθρωπότητας.
Συμπερασματικά, η εξονυχιστική μελέτη των αιτιών του προβλήματος πρέπει να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε ανησυχία. Η κατάσταση ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Γι’ αυτό το λόγο η λήψη κατάλληλων και τελεσφόρων μέτρων για την επίλυση του προβλήματος καθίσταται αναγκαία, με σκοπό την καλύτερη συμβίωση και ανάπτυξη της κοινωνίας σε ένα μέλλον με υπεύθυνους και ελεύθερους πολίτες.
*Ο Γιώργος Σαΐτης είναι ένας προβληματισμένος μαθητής