Ποιος να μας έλεγε ότι θα ερχόταν μέρα που θ’ ακούγαμε ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ σαν νάταν η πρώτη μας φορά. Κι όμως ζήσαμε τη συγκλονιστική αυτή εμπειρία το βράδυ της Τετάρτης στο Αετουδάκειο Πάρκο Πολιτισμού και Ιστορίας στο Ατσιπόπουλο που αυτή την εποχή είναι στις δόξες του. Ποιος θα έχανε λοιπόν την ευκαιρία να ζήσει μοναδικές στιγμές σε μια παραδείσια γωνιά;
Ακολουθώντας το μονοπάτι Φιλίας και καμαρώνοντας τα δέντρα, που καθένα αναφέρεται σε επιφανείς συμπολίτες, φθάσαμε στον χώρο της εκδήλωσης όπου γίνονταν οι τελευταίες προετοιμασίες. Η άριστη οργάνωση της ήταν γεγονός από τις πρώτες στιγμές παραμονής μας αλλά και αναμενόμενη αφού την οργανωτική ευθύνη είχαν δυο τόσο έμπειροι φορείς όπως η πολιτιστική εταιρία Χρωμοναστηρίου «Ο Μύλος του Πρινάρη» και το Αετουδάκειο Πάρκο Πολιτισμού και Ιστορίας.
Σε λίγο πήραν τη θέση τους και οι επίσημοι που ήταν ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Ευγένιος, η αντιπεριφερειάρχης κ. Μαρία Λιονή, ο δήμαρχος κ. Γιώργος Μαρινάκης, ο πρόεδρος της Παγκρητίου Ενώσεως κ. Γιώργος Μαριδάκης, ο πρώην δήμαρχος κ. Δημήτρης Αρχοντάκης και εκπρόσωποι πολιτιστικών φορέων.
Ο δημιουργός του ειδυλλιακού αυτού χώρου πολιτισμού και ιστορίας κ. Δημήτρης Αετουδάκης άνοιξε τη βραδιά με ένα θερμό καλωσόρισμα αναφερόμενος στην τόσο δημιουργική πορεία και πολιτιστική προσφορά του κ. Μιχάλη Πριναράκη που ήταν ο βασικός συντελεστής της εκδήλωσης.
Και τόνισε στη συνέχεια την ευτυχή συγκυρία να πραγματοποιείται το αφιέρωμα αυτό στον Κορνάρο και στον ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ του σε ένα τόσο ωραίο περιβάλλον που τιμά με τα δέντρα του και τους Ρεθεμνιώτες που έχουν προσφέρει στα κοινά.
Ο κ. Μιχάλης Πριναράκης πήρε τον λόγο στη συνέχεια με τα γνωστό χαρισματικό του τρόπο που αναδεικνύει κι ένα ταπεινό δίστιχο.
Ο εξαίρετος συμπολίτης που διετέλεσε και πρόεδρος της Παγκρητίου Ενώσεως, με σημαντικό έργο στη διάρκεια της θητείας του αναφέρθηκε διεξοδικά στον Βιτσέντζο Κορνάρο, γιο του Ιάκωβου Κορνάρου και της Ζαμπέτας Ντεμέτζο. Ήταν γόνος εξελληνισμένης και αρχοντικής βενετσιάνικης οικογένειας, πιθανότατα με μεγάλη περιουσία. Ο αδερφός του, Ανδρέας Κορνάρος, είχε γράψει μια Ιστορία της Κρήτης που δεν εκδόθηκε ποτέ. Έζησε στη Σητεία περίπου μέχρι το 1580 ενώ αργότερα εγκαταστάθηκε στον Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο). Εκεί έλαβε χώρα ο γάμος του με τη Μαριέτα Ζένο, με την οποία απέκτησε και δύο κόρες, την Ελένη και την Κατερίνα. Από το 1591 ανέλαβε διοικητικά αξιώματα, ενώ κατά τη διάρκεια της πανούκλας (1591–1593) ανέλαβε καθήκοντα υγειονομικού επόπτη. Υπήρξε επίσης μέλος ενός λογοτεχνικού συλλόγου, της Ακαδημίας των Παράξενων, που είχε ιδρύσει ο αδελφός του Ανδρέας, επίσης συγγραφέας. Πέθανε στον Χάνδακα το 1613 ή το 1614 από άγνωστη αιτία και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου. Αυτή η άποψη έχει γίνει αποδεκτή από τους περισσότερους μελετητές.
Στον ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ μάς δίνει κάποια στοιχεία της ταυτότητάς του που δεν είναι όμως επαρκή ως προς τις σπουδές του και τη δράση του ευρύτερα. Αναφέρει μόνο.
Κ’ εγώ δε θε να κουρφευτώ κι αγνώριστο να μ’ έχου μα θέλω να φανερωθώ, κι όλοι να με κατέχου
Βιτσέντζος είν’ ο ποιητής και στη γενιά Κορνάρος που να βρεθή ακριμάτιστος, σα θα τον πάρη ο Χάρος.
Στη Στείαν εγεννήθηκε, στη Στείαν ενεθράφη, εκεί ‘καμε κι εκόπιασεν ετούτα που σας γράφει.
Στο Κάστρον επαντρέυτηκε σαν αρμηνεύγει η φύση, το τέλος του έχει να γενή όπου ο Θεός ορίσει
Ο κ. Πριναράκης αναφέρθηκε στα σημεία που έκανε κάποιες παρεμβάσεις για να διευκολύνει στην κατανόηση του κειμένου με την άδεια που δίνει ο ίδιος ο ποιητής μέσα από το έργο του.
Απαγγελία, τραγούδι, σχολιασμός
Στη συνέχεια με μια εκπληκτική εναλλαγή απαγγελίας, τραγουδιού και σχολιασμού ξετυλίχτηκε όλο το μεγαλειώδες έργο που πολλά βράδια του χειμώνα γέμιζε τις ώρες μας με τη μοναδική αφήγηση και τραγούδι από παππούδες και γιαγιάδες.
Ενώ όμως μας είναι τόσο γνωστό το έργο, αυτή τη βραδιά στο Αετουδάκειο Πάρκο, ήταν σαν να το ακούγαμε πρώτη φορά. Ο κ. Πριναράκης και αυτή τη φορά κυριαρχούσε με την απαγγελία του, τον σχολιασμό του. Άξια παρτενέρ του η κ. Αναστασία Κουρνιανού-Ποθουλάκη που αναδείκνυε με τόση άνεση τον δύσκολο στίχο που μόνο σε άξια χείλη ρέει τόσο μελωδικός. Χειροκροτήθηκαν επίσης η Δήμητρα Μιχελουδάκη στον ρόλο της Αρετούσας και ο Αδαμάντιος Μιξάκης στο λαγούτο. Κορυφαίος όπως πάντα ο Μιχάλης Παυλάκης μας ταξίδεψε με την υπέροχή φωνή και τη λύρα του. Αξίζει πραγματικά το χειροκρότημα της καρδιάς μας γιατί η έξοχη ερμηνεία του μας γέμιζε εικόνες. Αυτές που σκιαγραφούσε περίτεχνα και η μνημειώδης απαγγελία του κ. Μιχάλη Πριναράκη που απέδειξε ακόμα μια φορά πόσο αλάθητα ξέρει να επιλέγει τους συνεργάτες του. Και εντυπωσίασε καθώς απήγγειλε τις περισσότερες φορές από στήθους και μάλιστα εδάφια από τον ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ ελάχιστα γνωστά.
Η ώρα κυλούσε χωρίς κανένας από το πυκνό ακροατήριο να δυσανασχετήσει. Ιδιαίτερα όταν ήταν στο μικρόφωνο ο Μιχάλης Πριναράκης δεν ήθελες να τελειώσει η στιγμή.
Η βραδιά έκλεισε με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Ευγένιο που αναφέρθηκε με συγκίνηση στο έργο γιατί το ακολουθεί, όπως είπε, η μνήμη μιας 90χρονης γειτόνισσας, που έμενε στο σπίτι του απέναντι, τυφλή εκ γενετής, και ήξερε τον ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ απέξω. Πήγαινε μικρό παιδί αυτός και καθόταν στα πόδια της, ώρες ολόκληρες, ακούγοντάς την να απαγγέλει χωρίς να λαθεύει ούτε λέξη.
Αργότερα όταν έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Κορνάρου, στην ομώνυμη πλατεία, έμεινε στη μνήμη του χαραγμένη η φωνή του Μάνου Κατράκη απαγγέλλοντας ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ. Κι αυτή τη βραδιά του, τόνισε ο Μητροπολίτης μας , τού το θύμισε η απαγγελία του Μιχάλη Πριναράκη που έδειχνε πόσο καλά κατείχε το μεγαλούργημα αυτό του Κορνάρου. Θυμήθηκε επίσης ο προκαθήμενος της Εκκλησίας μας ότι ο ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ έγινε αφορμή της τόσο στενής φιλικής του σχέσης με τον αείμνηστο Γιώργο Εκκεκάκη. Ήταν πριν από 20 χρόνια που ο επιφανής Κρητολόγος είχε κάνει δημόσια πρόσκληση σε όποιον κατείχε σπάνια έκδοση του ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ να τον ενημερώσει για να τη συμπεριλάβει σε μελέτη του που επρόκειτο να εκδοθεί. Τότε ο σεβασμιότατος, από τον Άγιο Νικόλαο που βρισκόταν, εκείνο το διάστημα, θυμήθηκε το δικό του αντίτυπο κληροδότημα της γιαγιάς του. Μια σπάνια έκδοση του 1903 (έκδοση Νικολαΐδη). Έγραψε αμέσως στον Εκκεκάκη και τον ενημέρωσε σχετικά για να διαβάσει λίγο αργότερα ότι το μοναδικό άρτιο αντίτυπο ήταν το δικό του με δυο ακόμα ελλιπή που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου. Και κλείνοντας ο Σεβασμιότατος υποσχέθηκε να δώσει και το δικό του άρτιο αντίτυπο στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου μας , πλάι στα δύο ελλιπή που υπάρχουν εκεί.
Ακολούθησε δεξίωση στο ειδυλλιακό περιβάλλον που η γεμάτη ακόμα σελήνη το έκανε μοναδικό.
Αξίζουν θερμές ευχαριστίες τόσο ο κ. Δημήτρης Αετουδάκης όσο και ο κ. Μιχάλης Πριναράκης για τη μοναδική εκδήλωση που μας χάρισαν. Μια ακόμα επιπέδου εκδήλωση που δικαιώνει τις προσδοκίες του κ. Αετουδάκη όταν πήρε την πρωτοβουλία αυτής της μεγάλης δωρεάς στον τόπο του. Μιας πρωτοβουλίας που αξίζει τη συνδρομή και την ενίσχυση από κάθε αρμόδιο φορέα.
