Ο Κουτσοτρούλης ΑΠΕ-βίωσε

Οι απαντήσεις έχουν δοθεί εδώ και καιρό και είναι γραμμένες με γεγονότα και πράξεις.
Δυστυχώς «θυσιάστηκε» ένα ιστορικό βουνό για τους Μυλοποταμίτες, ο Κουτσοτρούλης. Σε αυτό το βουνό το οποίο, όπως και τα περισσότερα βουνά τις Κρήτης, είναι «στενό», δηλαδή έχει μικρή βάση και ανεβαίνει προς τα πάνω.
Πάνω σε αυτό λοιπόν το βουνό, κατασκευάστηκε ένα αιολικός σταθμός ντροπή για τις ΑΠΕ, για τις βΑΠΕ και για όλους μας.
Το έργο κατασκευάστηκε και ανήκε, από μεγάλη κρητική κατασκευαστική εταιρεία, η οποία τον Δεκέμβρη του 2010 το πούλησε στην ιταλική ENEL (είναι η ιταλική ΔΕΗ) λίγο πριν την έναρξη λειτουργίας του και όπως κατά γράμμα αναφέρει η Ετήσια Οικονομική Έκθεση της εταιρείας (περιόδου από 1η Ιανουαρίου 2009 έως 31η Δεκεμβρίου 2009) http://www.domik.gr/site/images/stories/ethsia_ekthesi2009.pdf στο τέλος της σελ. 4, η πώληση του ήταν προαποφασισμένη.
Γράφει χαρακτηριστικά «Η εταιρεία/ όμιλος έχει συνάψει συμφωνία με την εταιρεία ENEL GREEN POWER INTERNATIONAL BV για πώληση των μετοχών που κατέχει στις συγγενείς εταιρείες «Αιολικό Ρούσκιο Α.Ε.», «Αιολική Ανατολικής Αχαΐας Α.Ε.», «Αιολικά Πάρκα Δυτικής Μακεδονίας Α.Ε.» και «Αιολικό Κουλούκωνας Α.Ε.». Η συμφωνία θα ολοκληρώνεται σταδιακά με την λήψη των αδειών παραγωγής και εγκατάστασης από τις εταιρείες. Δεν αναμένονται όμως έσοδα από τη συνεργασία αυτή στην χρήση 2010».
Έχει δυναμικότητα 4.8 ΜW με έξι ανεμογεννήτριες των 0.8 ΜW με ύψος 50 μ. και οι οποίες για να ανέβουν πάνω σε αυτό το στενό βουνό ανοιχτήκαν δρόμοι, όπου στις στροφές έχουν φάρδος 20 και πλέον μέτρων (από τα συνηθισμένα και ήδη επικίνδυνα 12 μέτρα που χρειάζονται άλλοι αιολικοί σταθμοί), έτσι ώστε οι νταλίκες να μπορέσουν να ανεβάσουν τους τεράστιους πυλώνες πάνω εκεί.
Τώρα εάν σκεφτούμε ότι η πραγματική ενεργειακή απόδοση της ανεμογεννήτριας είναι, μεταξύ 5%-30% στη καλύτερη περίπτωση, τότε η πραγματική ενέργεια που παράγεται από το αιολικό του Κουτσοτρούλη είναι, στη καλύτερη περίπτωση (30%), 1.45 MW.
Δηλαδή καταστράφηκε ένα βουνό, ένα τοπίο για ένα τόσο μικρό μέγεθος παραγόμενης ενέργειας γιατί απλούστατα δεν μπορούσαν να ανεβάσουν πάνω εκεί μεγαλύτερες ανεμογεννήτριες λόγο της φυσιογνωμίας του βουνού.
Οι ανεμογεννήτριες των 100 και πλέον μέτρων θα χρειαζόταν στις στροφές ενός στενού βουνού φάρδος δρόμων άνω των 60 μέτρων με αποτέλεσμα να μη μπορούσε τεχνικά το βουνό να σηκώσει τέτοια μεγέθη. Εδώ φυσικά έρχεται η πολιτική ευθύνη αυτών που δεν κοίταξαν την σκοπιμότητα αυτού του έργου πριν το αδειοδοτήσουν και που αποδεικνύει ότι τα βουνά, οι κάμποι, ο χαρακτήρας του νησιού δεν χρειάζεται και δεν «επιτρέπει» μεγάλες επεμβάσεις.
Τώρα όσο αφορά την προστιθέμενη αξία που άφησε και αφήνει αυτός ο σταθμός στην ελληνική και τοπική οικονομία, θα ήθελα να τονίσω ότι όλα τα υλικά είναι εισαγόμενα και επιδοτούμενα από εμάς, δηλαδή επιδοτούμε την δημιουργία θέσεων εργασίας στην βόρειο Ευρώπη, ότι τα τσιμέντα που έπεσαν ίσως είναι ελληνικής προέλασης αλλά ίσως και όχι μιας και οι περισσότερες τσιμεντοβιομηχανίες μας έχουν πουληθεί σε ξένα συμφέροντα.
Οι πολύ λίγες τοπικές θέσεις εργασίας κατά την κατασκευή είναι άνευ αξίας μιας και όταν τελειώσει το τερατούργημα ο ντόπιος εργάτης μένει άνεργος και με υποβαθμισμένο τον τόπο του.
Από μόνιμες θέσεις εργασίας, δημιουργήθηκε μόνο μια, αυτή ενός «ελεύθερου επαγγελματία» που προσέχει το βουνό «μην πέσει».
Όσο για τα κέρδη της επιχείρησης που προέρχονται από την πώληση του ρεύματος σε υπέρογκες τιμές σε εμάς, μπορεί να τα δει όποιος θέλει στην ιστοσελίδα <http://www.enelgreenpower.com/it-IT/plants/projects/greece/kouloukonas/> και για την απόδοση της μετοχής με την «υποστήριξη των χρημάτων μας» στο ιταλικό χρηματιστήριο, όπου και είναι εισηγμένη στην ιστοσελίδα <http://www.enelgreenpower.com/it-IT/media_investor/stock_market/stock_ratings/>.
Αυτά είναι τα μηνύματα που μας στέλνει ο Κουτσοτρούλης, μας εξηγεί ότι τα βουνά μας δεν είναι φτιαγμένα για το μοντέλο Δανίας, μας εξηγεί ότι δεν κερδίζουμε τίποτα και ότι οι ντόπιοι επιχειρηματίες είναι τα «οχήματα» των ξένων.
Το μυαλό είναι σαν το αλεξίπτωτο, για να λειτουργήσει πρέπει να είναι ανοικτό.