Παιγνίδια και τέρατα!

Παρακολουθώντας μάλλον ράθυμα κάποια απ’ τα μεγαλοβδομαδιάτικα προγράμματα σκιάχτηκα στο διαφημιστικό διάλειμμα της ταινίας, όταν η καταναλωτική ενημέρωση με καλούσε εμένα, μέσω των τέκνων μου, να αγοράσω παιγνίδια προς ικανοποίηση του αιτήματος των ανηλίκων οικείων προσώπων.

 

Κάπου εκεί «αγριεύτηκα», αφού τα διαφημιζόμενα παιχνιδο-προϊόντα περισσότερο έφερναν σε εξαρτήματα γκάνγκστερς και φονικά εξαρτήματα παρά οτιδήποτε άλλο. Οι περιγραφές των προϊόντων γινόταν με γρήγορη και σχεδόν τσιριχτή εμφαντική φωνή, που πανικόβαλε τον ταλαίπωρο τηλεθεατή πως αν δεν το κάνει πάραυτα, ίσως κάποια αδέσποτη απ’ το διαφημιζόμενο «υπερόπλο» που εκσφενδονίζει στα… 23 μέτρα το «βλήμα» του θα ‘ρθει στον αναπαυτικό καναπέ σου να σε πλήξει!!!

 

Η βιομηχανία παιχνιδιών προσαρμοσμένη στις σύγχρονες απαιτήσεις της παγκοσμιοποιημένης κουλτούρας προετοιμάζει τους μελλοντικούς «ράμπο» απ’ την αθώα ηλικία των παιδικών χρόνων. Στην εφηβεία τους τα πολεμοκάπηλα βλαστάρια θα τελειοποιήσουν τα πολεμοχαρή ένστικτά τους στις οθόνες των υπολογιστών, όπου θα επενδύσουν την όποια φαντασία τους, για να εξοντώσουν μακρόθεν τον τηλε-εχθρό, ενώ στην ενηλικίωσή τους θα περάσουν τις Κυριακές και τις σχόλες τους σε κάποια απ’ τις πίστες, που ντυμένοι στο χακί θα παίζουν «πόλεμο» με τους φίλους και τις φίλες τους.

 

Οι διαφημιζόμενες λαμπάδες που θα φέρουν και φέτος το αναστάσιμο φως θα ‘χουν κι αυτές επενδυμένα κάποιες τερατόμορφες δυτικότροπες φιγούρες για ντεκόρ, που θα ενθουσιάσουν σφόδρα τ’ αποχαυνωμένα παιδιά μας και θ’ αγοραστούν υπερηφάνως από γονείς και νονούς, για να κορέσουν την καταναλωτική μανία των νεαρών χριστιανών.

 

Κάπως έτσι με στρεβλωμένη αισθητική και τραυματισμένο ψυχισμό προετοιμάζουμε τους πολίτες του αύριο, που θα έχουν κάποιον «Άδωνη» στην εκτελεστική εξουσία, κάποιον «αδέκαστο» δικαστή στη δικαστική και κάποιον «Ταμήλο» να νομοθετεί. Θα είναι οι ίδιοι «πολίτες»-καταναλωτές που θ’ αγοράζουν την εφημερίδα για την προσφορά-δώρο με την κρέμα σύσφιξης, που θα ενημερωθεί στις τηλεοπτικές ειδήσεις απ’ την μοντέλα που αίφνης έγινε δημοσιογράφος και θα βλέπει τον «καιρό» απ’ το ημίγυμνο σούργελο που κουνιέται χαριεντιζόμενη στο φακό.

 

Δεν ξέρω αν σας φαίνεται ασυνάρτητος ο συσχετισμός παιγνιδιών-πολιτών, αλλά τίποτα δεν προέρχεται από «παρθενογένεση» σε μια κοινωνία. Οι παθογένειες είναι «προϊόντα» που πριν «πωληθούν» θα πρέπει «διαφημιστούν» καλά. Όταν το «όπλο» γίνεται παιχνίδι, όλα τα υπόλοιπα είναι εύκολα…