Παλιά δοξολογία Πρωτοχρονιάς από τον Γιώργη Καλομενόπουλο
Η Δοξολογία ήταν και είναι η κορυφαία θρησκευτική εκδήλωση μιας Πρωτοχρονιάς. Δίνει όμως την ευκαιρία στο χρονογράφο να απαθανατίσει τα βασικά κοινωνικά χαρακτηριστικά της εποχής του.
Σε μια από αυτές τις πρωτοχρονιάτικες δοξολογίες, πολύ παλιά, μας γυρίζει ο βάρδος του Ρεθύμνου Γιώργης Καλομενόπουλος, δίνοντας με λεπτομέρειες το στίγμα μιας άλλης εποχής στον τόπο αυτό που ζούμε. Και αναφέρει σχετικά με το χαρισματικό του στίχο:
Σήμερα, μέρα επίσημη, δοξολογία «θα ψαλεί»
φτάνει η καρότσα του Γκαγκά με το Νομάρχη μέσα
ο Καπαϊδώνης «γιασαξής» πλάι στη «Βιόλα» τον Αλή
που οδηγάει τ’ άλογα «Ντορή» και «Παπαφλέσσα».
Να κι ο Μπακόγλου ο Δήμαρχος με μια ζακέτα κουμπωτή,
με τα χρυσά του τα γυαλιά και το καινούργιο φέσι
Να με βελάδες Σύμβουλοι που φτάνουνε καμαρωτοί
κι ο Πετρομανουσάκης μας ως «Πρόεδρος» στη μέση.
Άλλη αποφτάνει άμαξα με το «στραβόποδα» οδηγό
όλοι κοιτούν τα ημίψηλα και τα θαμάζουν όλοι
Μέσα στο πλήθος το πολύ, νέος, κοιτάζοντας κι εγώ,
τις ρενδικότες που φορούν οι πέντε μας κονσόλοι.
Χατζηγρηγόρης, Χάμαρης, Σκουλούδης, Πετυχοκωστής
κολόνες παλιάς αρχοντιάς αξέχαστης κι ωραίας
(Ρουσίας, Βελγίο, Βρετάνιας και Ιταλίας «αδερφής»)
και της Γαλλίας, βιβλικός, ο Σαουνατσανδρέας.
Παλιό μου Ρεθεμνάκι μου, παλιοί αξέχαστοι καιροί,
όσο συχνά οι θύμησες τη σκέψη μου αυλακώνουν
τόσο και νιώθω η αγάπη μου να γίνεται πιο τρυφερή
κι όπως θυμάμαι τα παλιά, τα μάτια μου βουρκώνουν.