Έχουμε τα δικά μας με την οικονομική κρίση και τις υποχρεώσεις που η Συμφωνία υποχρεώνει την κυβέρνηση της Αριστεράς να λάβει μέτρα που δεν αρέσουν στον λαό και πλήττουν τα συμφέροντά του.
Έχουμε και τις ενοχλήσεις από την τουρκική πολιτική στο Αιγαίο και την Κύπρο.
Έχουμε και το προσφυγικό κύμα και την αντιμετώπιση της διάσωσης και συντήρησης των θυμάτων που πλημμυρίζουν τα νησιά μας. Και τι δεν έχουμε που ανησυχούν τον λαό μας και την κυβέρνησή του.
Και μαζί με τα άλλα προέκυψε και η Ρωσοτουρκική διένεξη, που οπωσδήποτε εκτός από τις δύο χώρες που άμεσα αφορά, έχει επιπτώσεις ευρύτερες ανησυχίας που και στη χώρα μας αντανακλούν.
Γιατί δεν πρέπει να επιχαίρουμε από τη Ρωσοτουρκική διένεξη, όσο και αν υπάρχουν και θετικές προοπτικές για τη χώρα μας στον τουρισμό μας και ευρύτερα.
Γιατί η ειρήνη όταν κλονίζεται στην περιοχή μας και τον κόσμο, είναι οπωσδήποτε ένα όχι ευχάριστο γεγονός.
Κάποιοι βέβαια προφητόπληκτοι επιχαίρουν και ονειρεύονται με το «πάλι με χρόνια με καιρούς» και άλλες προφητικές δήθεν επαληθεύσεις, αλλά αυτοί δεν νομίζω ότι πρέπει να μας επηρεάζουν θετικά και ονειρικά…
Η πραγματικότητα η άμεση και η διαφαινόμενη προσεχώς, ανεξάρτητα από τα συμβαίνοντα πλησίον της χώρας μας και τα πιθανά θετικά αποτελέσματα στο τουριστικό ρεύμα, δεν είναι προς αγαλλίαση.
Τα ανοικτά θέματα που η Τουρκία ανακινεί στο Αιγαίο, καθώς και η Κυπριακή τραγωδία που δεν βαίνουν προς άμεση διευθέτηση με τους γείτονες, δεν χαροποιούν την ελληνική πλευρά ούτε και την αισιοδοξούν για λύσεις στο μέλλον θετικές προς το παρόν.
Ίσως είμαι πεσιμιστής κατά τη γνώμη σας και «ασεβής» προς προφητείες του είδους που φιλοξενούν κάποιες εφημερίδες.
Ίσως, αλλά είμαι βέβαιος ότι το «πάλι με χρόνια….» δεν είναι ούτε λογικό ούτε αναμενόμενο να συμβεί. Κατά την κοινή λογική προοπτική.