Το μέλι και το δάκτυλο…
Συνεχίζονται οι δημοσιοποιήσεις προσώπων και στοιχείων που εκθέτουν τη δημόσια και πολιτική μας πρόσοψη. Λοβιτούρες πάσης φύσεως. Τα πιάνω, τα πιάνεις, τα πιάνει δηλαδή, είναι σπορ στο οποίο ασκούνται με επιτυχία πολλοί πολιτικοί ή κρατικοί λειτουργοί και πολλοί άλλοι που αποτελούν την ελίτ του συστήματος δεν μένουν αδιάφοροι στις ευκαιρίες που τους δίνονται, προσωπικά δεν με ξενίζουν οι περιπτώσεις που έρχονται στη δημοσιότητα τελευταία με πυκνότητα. Δεν είχα καμιά άγνοια, ούτε και έπεσα από τα σύννεφα. Ήξερα από τα νεανικά μου χρόνια τι γινόταν, δεδομένου, ότι η γνωστή φράση ότι «το χρήμα και η εξουσία διαφθείρουν «που αρχαιόθεν ήταν γνωστή και κάποια γεγονότα που έρχονταν στην αντίληψή μου ή άκουγα γι’ αυτά από ανθρώπους που έχαιραν της απολύτου εμπιστοσύνης μου, μου επιβεβαίωναν τις υποψίες μου. Αν μπορούσαμε να γνωρίζουμε με κάποιον τρόπο ακριβώς όσα γίνονται και από ποιους γίνονται, τότε νομίζω πως θα είμαστε βέβαια ότι πολλοί λίγοι που ασκούν εξουσία κρατική, θρησκευτική ή άλλη στην κοινωνία μας θα μας αποκαλύπτονταν άμωμοι.
Αλλά δυστυχώς για μας και ευτυχώς γι’ αυτούς αλληλοκαλύπτονται οι έχοντες υποπέσει εις το αμάρτημα και οι λοιποί φοβούνται να βγάλουν μιλιά, επειδή εξαρτώνται από αυτούς, οι οποίοι εκτός της ιδιότητας των αλαφροχέρηδων διαθέτουν και ισχύ στο σύστημα.
Αλλά και όταν έρχονται στο φως της δημοσιότητας μερικά από τα λαθροχειρικά τους επιτεύγματα τελικά αποσκεπάζονται τα καμώματά τους ή η δικαιοσύνη διαδικαστικά τελικά τους αθωώνει ή τους τιμωρεί με απαλές ποινές και πρόστιμα έτσι για τα μάτι του κόσμου.
Οι μίζες ιδιαίτερα με συναλλαγές και αναθέσεις έργων με μεγάλα νούμερα και πολλά μηδενικά πέφτει η μίζα της αρκούδας και επί πολλών τις τσέπες.
Το ωραίο είναι που καμιά φορά οι υπόλοιποι από τους ενόχους που ασκούν εξουσία καμαρώνουν για της κυβέρνησής τους την ευθιξία στα έκτροπα.
Αν στην Ελλάδα από την αρχαιότητα ακόμα δούμε τις ιστορικές αναφορές για αυτό το είδος του ευγενούς σπορ, θα εξανιστάμεθα φίλοι μου για το πλήθος και τη συνέχεια των αντεγκράουντ εισπράξεων από τους ανθρώπους πάσης εξουσίας.
Τι να πρωτοψάξει κανείς τις πολεμικές δαπάνες, τα δημόσια έργα ή τις διαχειρίσεις παντός είδους δημοσίων και ιδιωτικών οικονομικών.
Λέτε πως υπερβάλλω και πως δήθεν επειδή κατά κάποιο τρόπο αριστερίζω κάνω από πολιτική κριτική στο σύστημα και τους ανθρώπους του.
Δεν είναι έτσι και όλοι πιο λίγο πιο πολύ έχουν την ίδια γνώμη με μένα, γιατί σύμφωνα με τη λαϊκή ρήση όποιος έχει το μέλι βάζει το δάκτυλό του μέσα και απολαμβάνει τη γεύση του.
Και ό λαός μπορεί καμιά φορά να μην ξέρει τι κάνει, αλλά ξέρει τι λέει αποφθεγματικά τουλάχιστον και η Τουρκία η γειτόνισσα πάσχει από την ίδια προς το χρήμα όρεξη όταν εξουσιάζουν και έχουν δύναμη.