Ό,τι βγάλει η κάλπη
Με ενδιαφέρον αναμένεται το αποτέλεσμα της επόμενης κοινοβουλευτικής διαδικασίας για την απόπειρα εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Σε λίγες μέρες θα ξέρουμε. Προς το παρόν απολαμβάνουμε το συναίσθημα της αγωνίας και την πολεμική της δεξιάς κυβέρνησης, γιατί μη μου πείτε ότι η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά και Βενιζέλου δεν είναι δεξιά που κόπτεται για της πατρίδος το ευτυχές μέλλον της εξόδου από την κρίση. Έχουν το μονοπώλιο ουρανόθεν του πατριωτισμού, της θρησκευτικότητας και της… «τάξεως και της ηθικής» που λέγει και ο δήμαρχος του Κολοκοτρωνιτσίου.
Ας είναι. Ο υπογράφων έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα μεταδιδακτορικά και μετασοβιετικά, είναι υπέρ της Δημοκρατίας. Της Αστικής Δημοκρατίας έστω αλλά της ακραιφνούς και όχι της γιαλαντζί. Συνεπώς αν οι βουλευτές μας ψηφίσουν τελικά Πρόεδρο της Δημοκρατίας τώρα στις γιορτές, έχει καλώς.
Έχει καλώς βέβαια, αν το αποτέλεσμα είναι χωρίς προηγούμενες ίντρινγκες, «πιέσεις» ή υποσχέσεις δελεαστικές «πάσης φύσεως».
Και αυτό το σκέπτομαι γιατί από της Ίδρυσης του Νεοελληνικού Κράτους από τους αγωνιστές του ’21 και της επίσημης αναγνώρισής του, η Δημοκρατία -βασιλευομένη ή αβασίλευτη- λίγες περιόδους είχε γνήσιας εφαρμογής.
Τέλος πάντων. Από τη μια η περιπέτεια του πολιτικού συστήματος της Δημοκρατίας και από την άλλη το δανειοδίαιτο της ύπαρξης και συντήρησής της, καθώς και οι πολεμικές περιπέτειές της, μας έχουν φέρει σε κατάσταση υποτελούς κράτους.
Υποτελούς κράτους και υποτελούς εκτός εξαιρέσεων πολιτικής μας ηγεσίας. Και αυτό σήμερα, όπως και σε άλλες περιόδους κρίσης, επιβεβαιώνεται.
Όπως καταλαβαίνετε αγαπητοί μου οι δύο συνέταιροι στην κυβέρνηση είναι κατά κύριο λόγο αρχηγοί κομμάτων. Έστω και υπό συρρίκνωση. Που ευθύνονται για τη σημερινή μας κατάντια. Και παρ’ όλα αυτά μας το παίζουν ως γνήσιοι πατριώτες και διασώστες μας.
Ας είναι. Ό,τι βγάλει η κάλπη ελπίζουμε να μην είναι… κάλπικο.