Ο ορισμός του σουρεαλισμού και της διανοητικής διαστροφής είναι αναμφίβολα οι πολιτικές προεκλογικές διαφημίσεις. Είναι γνωστό βέβαια πως η διαφήμιση είναι πρωτότυπο μήνυμα που στοχεύει στον καταναλωτή-δέκτη, αλλά ενίοτε μπορεί και να τον στείλει στους ψυχαναλυτές.
Σενάριο Πρώτο: ο «μεγάλος αρχηγός-ηγέτης» σχεδόν συλλαβιστά, σα να διαβάζει το παραμύθι «τα τρία γουρουνάκια» μας πληροφορεί επισήμως πως «έχουμε σταθερότητα», «ξεπεράσαμε την κρίση», «έχουμε πλεονάσματα» και οι «θυσίες» -αν και υποχρεωτικές και με την απειλή φυλάκισης- «πιάνουν τόπο». Την ίδια στιγμή ο ίδιος σε αργό πλάνο ανοίγει τις κουρτίνες του μεγάρου που μένει και ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον της χώρας που κυβερνά!!! Προς επίρρωση των λόγων του, η διαφήμιση περιλαμβάνει και επαίνους -σχεδόν ύμνους- προς τον μεγάλο αρχηγό-ηγέτη από συμπαθέστατους και γνωστούς Ευρωπαίους «ανθρωπιστές», όπως Σόιμπλε, Μπαρόζο, Γιούνγκερ κλπ.
Σενάριο Δεύτερο: το κόμμα που έχει απλήρωτους τους εργαζόμενούς του κάτι χρόνια, το κόμμα που έστειλε στην ανεργία δυο εκατομμύρια Έλληνες, το κόμμα που ξεπούλησε -μαζί με το κόμμα του παραπάνω «αρχηγού-ηγέτη»- διαφημίζεται αρειμανίως αφού χρηματοδοτείται κανονικά από τον κάφρο – φορολογούμενο, με το εκπληκτικό μήνυμα – εικόνα της πλημμυρισμένης από χιλιάδες ανθρώπους πλατεία Συντάγματος -αυτού που κατέλυσε ο αρχηγός-συνταγματολόγος (τρομάρα του!!!) -την ίδια ώρα που όπως μας πληροφορεί ο «γλεμπελίσκος» της διαφήμισης ο «υπεύθυνος» πρόεδρος «μάτωνε», όπως λέει με τον Παπαδήμο να ξεπουλήσουν στα σίγουρα τη χώρα. Αφήστε δε τη νεαρά ευσταλή που με πληροφορεί ότι «ψηφίζει ΕΛΙΑ, ψηφίζει ΠΑΣΟΚ», για ακόμα περισσότερες δουλειές(!!!) και σταθερότητα(!!!) στη χώρα.
Σενάριο Τρίτο: Η κοπέλα σκέφτεται να το «κάνει» για πρώτη φορά και να «κλείσει τα μάτια», μπροστά στη γοητεία του επιβήτορά της, αλλά ξεπερνά κάθε ενδοιασμό, μπροστά στο ασίγαστο πάθος της για τον εραστή της. Παίρνει ώρα στον τηλεθεατή που βρίσκεται σε σεξουαλική ημι-διέγερση να καταλάβει πως το διαφημιστικό μήνυμα αφορά το «Ποτάμι». Βέβαια, ο αρχηγός του εν λόγω κόμματος μας καθησύχασε ότι έχει κάνει πολλές εκπομπές για τη «γυναίκα», άρα οι σεξιστικές διαφημίσεις του κόμματός του, είναι οφθαλμαπάτη και φενάκη των τηλεθεατών.
Σενάριο Τέταρτο: Το κόμμα που δεν είναι «ναζιστικό», αλλά απλά «εθνικιστικό», διαφημίζεται με δήλωση-καταπέλτη του εγκλείστου αρχηγού του, αλλά η μουσική υπόκρουσή του με τρόμαξε λίγο, αφού σκιάχτηκα μη φάω καμιά φάπα, από κάποιον μελανοχίτωνα «εθνικιστή» και ουχί «ναζιστή» οπαδό.
Ηθικόν δίδαγμα ήτοι κατακλείδα: Οι εν λόγω διαφημίσεις, αλλά και οι «οίκοι αξιολόγησης» που αιφνιδίως αναβάθμισαν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, εμμέσως πλην σαφώς θεωρούν του Έλληνες πολίτες:
Α) Ηλίθιους,
Β) Μαζοχιστές,
Γ) Ναρκομανείς
Υ.Γ. το παρόν κείμενο σκοπίμως το γράφω Κυριακή μεσημέρι, προκειμένου να δω τη «δικαίωση» ή όχι του Γιόζεφ Γκέμπελς το βράδυ…
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
