Η Εταιρεία Κρητικών Ιστορικών Μελετών διοργανώνει σειρά ομιλιών που θα πλαισιώσουν τις δύο νέες εκθεσιακές ενότητες του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης (1ο επίπεδο), Οι Εικόνες της Συλλογής Ζαχαρία Πορταλάκη, 15ος-20ός αιώνας. Δωρεά Ζαχαρία Γ. Πορταλάκη (μόνιμη έκθεση) και Θεότητα, (α) συνέχεια. Συλλογή Σύγχρονης Τέχνης Ζαχαρία Γ. Πορταλάκη (περιοδική έκθεση).
Οι διαλέξεις, που θα εστιάζουν στην ανάδειξη όψεων της μεταβυζαντινής και της σύγχρονης τέχνης, θα ξεκινήσουν σήμερα, Σάββατο και ώρα 19:30, με ομιλητή τον κριτικό τέχνης και Δρ. φιλοσοφίας, Κωνσταντίνο Πρώιμο.
Η διάλεξη, με τίτλο «Προς μια ζωγραφική του καθαρού χρώματος. Η ριζοσπαστική αφαίρεση του Yves Klein στη Γαλλία της δεκαετίας του 1950», που θα γίνει στο αμφιθέατρο «Γιάννη Περτσελάκη» του ΙΜΚ (με ελεύθερη είσοδο) θέτει στο επίκεντρο την ανταγωνιστική σχέση μεταξύ του αφηρημένου εξπρεσιονισμού όπως διαμορφώνεται στη Νέα Υόρκη μεταξύ άλλων από τους Στάμο, Πόλλοκ, Ρόθκο κλπ., με την Γαλλική απάντηση της ριζοσπαστικής αφαίρεσης της δεκαετίας του ’50, εστιάζοντας στο έργο του πλέον αμφιλεγόμενου Γάλλου καλλιτέχνη Yves Klein.
Ειδικότερα, όπως σημειώνει ο Κωνσταντίνος Πρώιμος: «Σύμφωνα με τον ιστορικό τέχνης Serge Guilbaut το σκήπτρο της μητρόπολης της πρωτοπορίας έλαβε η Νέα Υόρκη από το Παρίσι στον μεταπολεμικό δυτικό κόσμο. Αντίστοιχα το κίνημα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού που άνθισε στην ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής έλαβε τη μεγαλύτερη δημοσιότητα ως η εμπροσθοφυλακή της δυτικής τέχνης έναντι των καλλιτεχνικών εξελίξεων στις σοσιαλιστικές δημοκρατίες του πρώην ανατολικού μπλοκ και στη Σοβιετική Ένωση.
Παρά τις πληγές της από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γαλλία δεν άργησε να ανασυνταχθεί καλλιτεχνικά και σύντομα, τη δεκαετία του 1950, αναζωπυρώθηκε η καλλιτεχνική κίνηση και δημιουργία. Όπως στις ΗΠΑ, έτσι και στη Γαλλία η αφαίρεση μεσουράνησε τη δεκαετία του 1950 παίρνοντας διάφορες μορφές. Μια ιδιαίτερη και αμφιλεγόμενη περίπτωση καλλιτέχνη είναι ο Yves Klein που κατά τη διάρκεια του σύντομου περάσματός του από τη ζωή και την τέχνη, αφού πέθανε λίγο μετά τα τριάντα του χρόνια, το 1962, πειραματίστηκε με την αφαιρετική ζωγραφική. Τα πειράματά του έμελλε να καθορίσουν τις αναζητήσεις κατοπινών καλλιτεχνών και στις δύο όχθες του Ατλαντικού ωκεανού, αλλά ταυτόχρονα αντιμετωπίστηκαν με ιδιαίτερη καχυποψία ειδικά στις ΗΠΑ. Ακόμα και σήμερα η αποτίμηση της συμβολής της δουλειάς του διχάζει ιστορικούς και θεωρητικούς της σύγχρονης τέχνης και σε αυτή την αποτίμηση θέλησε να συμβάλει και η παρούσα εργασία».
Η διάλεξη θα γίνει στο αμφιθέατρο Γιάννη Περτσελάκη του ΙΜΚ, με ελεύθερη είσοδο.