Το τελευταίο διάστημα όλη η πόλη βρίσκεται σε εργοταξιακό αναβρασμό.
«Έργα ανάπλασης κατασκευάζονται παντού, πλατεία Σοχώρας, πλατεία Δικαστηρίων, οδός Κουρμούλη, οδός Κριάρη, παραλιακός δρόμος κλπ.».
Υπάρχει σε εξέλιξη ένας σχεδιασμός για την πόλη του Ρεθύμνου που στηρίζεται σε Ευρωπαϊκά κονδύλια και Ευρωπαϊκά προγράμματα και είναι λογική ως ένα βαθμό η αγωνία των ιθυνόντων να ολοκληρωθούν τα έργα προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Αφορμή γι’ αυτό το δημοσίευμα έλαβα από ένα περιστατικό, στο οποίο υπήρξα μάρτυρας, Παρασκευή μεσημέρι κινούμενη από το κέντρο προς την περιοχή Κουμπέ στο ύψος του Αγίου Νικολάου με τον δρόμο να είναι ασφυκτικά γεμάτος και στις δυο λωρίδες και ένα ασθενοφόρο να προσπαθεί να κατευθυνθεί με αναμμένες τις σειρήνες προς το νοσοκομείο. Ο οδηγός του ασθενοφόρου αναγκάστηκε να μπει με ταχύτητα στην αντίθετη λωρίδα κυκλοφορίας μην μπορώντας να περάσει λόγω στενότητας του χώρου.
Από θαύμα δεν θρηνήσαμε θύματα.
Η Δημοτική Αρχή η οποία είναι επί πολλά χρόνια γνώστης των προβλημάτων αυτού του τόπου κατά την άποψή μου έπρεπε να δώσει άλλες προτεραιότητες.
Παρ’ ότι είναι χιλιοειπωμένα θέματα, έπρεπε να ρυθμίσει το κυκλοφοριακό, να λύσει το θέμα της στάθμευσης, να αποσυμφωρήσει τις δυο βασικές αρτηρίες την οδό Μοάτσου και την Λεωφόρο, κατασκευάζοντας πρώτα και κύρια τον περιφερειακό δρόμο του σχεδίου πόλης, ενώνοντας τις συνοικίες, δημιουργώντας εναλλακτικές διαδρομές, που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε έκτακτες ανάγκες, πράγματα που δεν έχει κάνει μέχρι σήμερα.
Σίγουρα είναι ωραία τα μεγάλα πεζοδρόμια και ευπρεπίζουν την πόλη, όμως το Ρέθυμνο δεν είναι τα Ηλύσια Πεδία, οι δρόμοι μας δυστυχώς δεν επιτρέπουν υπερβολές με αποτέλεσμα, να είναι εξαιρετικά στενοί σε πολλά σημεία και εάν διασταυρωθούν οχήματα βαριάς κυκλοφορίας τότε γίνονται απροσπέλαστοι.
Σε ορισμένες περιπτώσεις επάνω σε κλειστές στροφές ή σε κατωφέρειες είναι υπερβολικά φαρδιά τα πεζοδρόμια και κινδυνεύεις να πέσεις επάνω τους όπως π.χ. στην οδό Κουρμούλη, Παλαιοντολογικό Μουσείο, στο ύψος του Στρατοπέδου κλπ.
Επίσης δυτικά του γηπέδου στον περιφερειακό δρόμο διαμορφώνονται σήμερα τεράστια πεζοδρόμια αγνοώντας ότι αυτός ο δρόμος έχει βαριά κυκλοφορία λόγω του λιμανιού και των τουριστικών λεωφορείων και του ΚΤΕΛ.
Όσον αφορά την στάθμευση των οχημάτων που αποτελεί το μεγάλο αγκάθι για το Ρέθυμνο, το πρόβλημα δεν λύνεται με το να κόβονται κλίσεις, ούτε να γεμίζει η πόλη με αντιαισθητικά κολωνάκια (π.χ. κόκκινα στην πλατεία Μητροπόλεως) παράταιρα με το ύφος και την ιστορία του κέντρου αλλά και ιδιωτικά πάρκινγκ που πρέπει να πληρώνεις ακριβά για να πας στη δουλειά σου ή για να εξυπηρετηθείς.
Παράδειγμα προς μίμηση θα έπρεπε να είναι η περίπτωση του Σπηλίου, που ο Δήμος Λάμπης και νυν Αγίου Βασιλείου εξασφάλισε πρώτα και κύρια ένα οικόπεδο άνω των 4 στρεμμάτων από 20 και πλέον μικροϊδιοκτήτες σε θέση που δεν ενοχλεί καθόλου την αισθητική του οικισμού και έλυσε κατά το μέγιστον το πρόβλημα στάθμευσης για τους δημότες και για τους εκατοντάδες επισκέπτες.
Για το έργο της παραλίας που και εκεί γίνονται έργα ανάπλασης και μειώνονται οι θέσεις στάθμευσης θα γίνει πλέον και η παραλία μη προσβάσιμη για τους δημότες.
Εάν ο σχεδιασμός στην πόλη αφορά μόνο τους νέους και αυτούς που έχουν δυνατότητα να περιπατούν ή να χρησιμοποιούν ποδήλατα και μηχανάκια ή εάν ο στόχος της Δημοτικής Αρχής είναι καθαρά εισπρακτικός ή εάν η παραλία του Ρεθύμνου και η πόλη δεν είναι πλέον για τους Ρεθυμνιώτες αλλά μόνο για τους τουρίστες τότε ορθά πράττει ο Δήμος!
Εάν όμως αυτή η Δημοτική Αρχή ενδιαφέρεται για το σύνολο των κατοίκων της δεν μπορεί να εξοστρακίζει κατ’ αυτόν τον τρόπο τα αυτοκίνητα, διότι δεν κατοικούν όλοι στο Κέντρο.
Έστω και τώρα πρέπει να μεριμνήσει να βρεθούν δημοτικοί οικοπεδικοί χώροι, ίσως και ανοικοδόμητα οικόπεδα του σχεδίου πόλης σε διάφορα σημεία πλησίον του κέντρου και της παραλίας, τους οποίους αν χρειαστεί να ενοικιάσει και να παραχωρεί δωρεάν για την στάθμευση των οχημάτων.
Για το πράσινο που θα έπρεπε να επιδιώκεται και να επαυξάνεται από την Δημοτική Αρχή με λύπη παρακολουθούμε να αποψιλώνεται.
Στα έργα ανάπλασης χρησιμοποιούν πλάκες υψηλής αντανακλαστικότητας που καθιστούν δύσκολη την προσπέλαση σε μέρες μεγάλης ηλιοφάνειας.
Φοβάμαι ότι με την πλατεία Σοχώρας και την πλατεία Δικαστηρίων θα αποκτήσουμε και άλλες αφιλόξενες πλατείες.
Παράδειγμα η πλατεία Σοχώρας που σχεδόν ένα χρόνο δεν έχει τελειώσει και τα δένδρα που απέμειναν είναι απογυμνωμένα και άρρωστα.
Γέμισε η πλατεία με τόνους μπετόν, κολωνάκια, μοντέρνα φωτιστικά, μοντέρνα τσιμεντένια καθίσματα, τεράστια μεταλλικά κιγκλιδώματα στο χώρο του γηπέδου (άραγε από πότε όλα αυτά είναι βιοκλιματικά;), που καθόλου δεν συνάδουν με την ιστορικότερη πλατεία της πόλης.
Μήπως τελικά πρέπει να επανεξεταστούν οι μελέτες και εξάλλου πάντα υπάρχει η δυνατότητα τροποποίησής τους εάν κάτι δεν έχει μελετηθεί σωστά.
Επειδή εξαγγέλθηκε το έργο ανάπλασης του Δημοτικού Κήπου ας λάβουν υπόψη τους οι αρμόδιοι ότι π.χ. ο Εθνικός Κήπος -αυτή η Όαση- στο κέντρο της Αθήνας είναι δένδρα, χώμα, στοιχεία νερού, ξύλινα παγκάκια, βότσαλο κλπ.
Τέλος θέλω να επισημάνω ότι το Ρέθυμνο δεν είναι μόνο το κέντρο και η παραλία είναι και οι συνοικίες, που σε κάποιες για πολλά χρόνια δεν έχει γίνει ούτε ένα έργο υποδομής ούτε καν ένας καινούργιος ασφαλτοτάπητας.
