Με αυτόν τον τίτλο δόθηκε στην κυκλοφορία πρόσφατα από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ ένα πολύ ενδιαφέρον, επίκαιρο και πολύ κατατοπιστικό βιβλίο, γραμμένο από τέσσερις ιστορικούς: Γιάννης Γρυντάκης – Γιώργος Δάλκος – Άγγελος Χόρτης και Έκτορας Χόρτης.
Συνεργάστηκαν φιλότιμα και οι τέσσερις ιστορικοί για να καταφέρουν να χωρέσουν την δεκάχρονη επανάσταση του ελληνισμού 1821-1830 εναντίον των Τούρκων, σε ένα βιβλίο 420 σελίδων, σε γλώσσα συναρπαστική.
Νομίζω ότι πέτυχαν στο στόχο τους, αφού ο αναγνώστης μαθαίνει τα πάντα για τον αγώνα. Παραθέτω μια ολόκληρη σελίδα του βιβλίου για επαλήθευση της άποψής μου: Στην ίδια σελίδα έχουμε πληροφορίες για το τι έγινε στις 15 Φεβρουαρίου 1822, 1826 και 1829.
Με την πρωτότυπη αυτή παράθεση των γεγονότων, οι συγγραφείς κατάφεραν να δώσουν στον αναγνώστη τα γεγονότα που συνέβησαν την ίδια μέρα της δεκάχρονης γιγάντιας αναμέτρησης των ολιγάριθμων χριστιανών Ελλήνων εναντίον των πολυάριθμων δυνάμεων της μεγαλύτερης μουσουλμανικής αυτοκρατορίας του τότε κόσμου, της οθωμανικής.
Ο αναγνώστης αποζημιώνεται, αφού μαθαίνει τα πάντα: Συνωμοτική δράση και σοφή απόφαση-σχεδιασμός της Φιλικής Εταιρείας να γίνει η επανάσταση μόνο από Έλληνες. Μαθαίνει τους πρωταγωνιστές στις μάχες στη στεριά, από την Κύπρο και την Κρήτη μέχρι την Πελοπόννησο, τη Στερεά, την Ήπειρο-Θεσσαλία-Μακεδονία και τα νησιά, που σήκωσαν μεγάλο μέρος του αγώνα.
Απίστευτες φαίνονται οι συγκρούσεις και τα αποτελέσματά τους στη στεριά και στη θάλασσα με αποφασιστικότητα μέχρις αυτοθυσίας για ελευθερία και αξιοπρέπεια.
Απίστευτες είναι οι παρεμποδίσεις και η προσπάθεια διάσπασης των αγωνιστών με υποσχέσεις και «καπάκια» των αρχηγών του οθωμανικού στρατού και τις προδοσίες μερικών κακών Ελλήνων.
Απίστευτες φαίνονται και οι δολοπλοκίες επώνυμων Ελλήνων για τα συμφέροντά τους, αλλά και το μεγαλείο της πλειοψηφίας των αποφασισμένων αγνών αγωνιστών, ανδρών και γυναικών.
Γλαφυρά περιγράφεται η δράση των Φιλελλήνων και η συμβολή τους στη νίκη. Γλαφυρά και οι δολοπλοκίες των τριών τότε μεγάλων δυνάμεων που είναι περιπλεγμένο κουβάρι, το οποίο κατάφερε να ξετυλίξει ο Καποδίστριας, πριν χάσει τη ζωή του από ελληνική σφαίρα και αφού πέτυχε να ελευθερωθεί μικρό μόνο τμήμα με τη δημιουργία του πρώτου νεοελληνικού κράτους.
Γλαφυρά περιγράφεται η δράση των ευεργετών του αγωνιζόμενου έθνους, που βοήθησαν υλικά και ηθικά στον αγώνα.
Ο αναγνώστης αποζημιώνεται, επειδή μαθαίνει τα πάντα: για τη στάση της επίσημης Εκκλησίας, για τη βοήθεια των μοναστηριών, τη συμπεριφορά των προκρίτων και των στρατιωτικών και πολιτικών στον εμφύλιο, για τα δάνεια το αγώνα και την αξιοποίησή τους, για τη θεμελίωση της πρώτης μορφής κράτους. Επίσης για την αντοχή των φτωχών και ξυπόλυτων και το μεγαλείο του πατριωτισμού, της ανιδιοτέλειας, του θετικού παραδείγματος για τους σημερινούς Έλληνες και για την ευγνωμοσύνη που οφείλουν οι γενεές των Ελλήνων στους ήρωες της επανάστασης.
Ο δεκάχρονος αγώνας, με τα καλά και τα αρνητικά του, πρέπει να γίνεται ο κανόνας πάνω στον οποίο οι Έλληνες οφείλομε να σταθμίζουμε συνεχώς τα έργα μας. Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο μάθημα και το καλύτερο μνημόσυνο για τους αγωνιστές της ελευθερίας.
Καλοτάξιδο το βιβλίο. Συγχαρητήρια τους τέσσερις συγγραφείς.