Σημάδια μιας νέας εποχής… Μιας εικονικής πραγματικότητας ή μιας αποτύπωσης της καθημερινότητας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ακόμα και σε στιγμές ανάπαυλας όπως οι διακοπές. Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου. Δυστυχώς έχω πέσει στην ίδια παγίδα!
Οι χαλαρές καλοκαιρινές μας στιγμές σε κοινή θέα! Οι φωτογραφίες μας στην παραλία, το ουζάκι στο ταβερνάκι με φίλους, η βαρκάδα, το ποτό στο μπαράκι, κάθε στιγμή των διακοπών μας γίνεται -από εμάς τους ίδιους- δημόσιο θέαμα! Προδίδουμε και παραδίδουμε στα βλέμματα του καθενός μέσω του Facebook και των άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης ό,τι θα έπρεπε να κρατάμε βαθιά στην ψυχή μας και το πολύ πολύ σε μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες…
Χάνεται έτσι η μαγεία των στιγμών, η ιδιωτικότητά μας, το όποιο «μυστήριο» κρύβει η φυγή μας από την καθημερινότητα… Δεν λείπουν, βέβαια, και τα «κλικ μαϊμού» μόνο και μόνο για ένα απροσδιόριστο «φαίνεσθαι», πρόκειται τότε για την απόλυτη εικονική πραγματικότητα, για έναν άκρατο επικοινωνισμό!
Είτε έτσι είτε αλλιώς όμως η επιστροφή μας στην καθημερινότητα έχει εξ αρχής χάσει και το μαγικό εκείνο στοιχείο της εξιστόρησης της καλοκαιρινής μας ανάπαυλας… Τόσο οι διαδικτυακοί όσο και οι πραγματικοί μας φίλοι γνωρίζουν ήδη τι κάναμε -ή τι θα θέλαμε να κάνουμε- στις καλοκαιρινές μας διακοπές! Τι να διηγηθούμε τον Σεπτέμβριο; Ποιο τοπίο να περιγράψουμε; Ποιες ευχάριστες στιγμές να φανερώσουμε; Ποια φωτογραφία στο ηλιοβασίλεμα ή πρωί πρωί την αυγή να δείξουμε; Για ποιες γεύσεις που χαράχθηκαν στη μνήμη μας να ψάξουμε λέξεις που να αποδίδουν την πραγματικότητα; Όλα τα έχουμε αναφέρει και παρουσιάσει με κάθε λεπτομέρεια με βιντεάκια και φωτογραφίες «Live» μέσω του Facebook…!
Λες και αν το είχαμε αποφύγει, αν είχαμε αρνηθεί να βγάλουμε σε κοινή θέα τις στιγμές των διακοπών μας -πριν καν προλάβουν να περάσουν στο στάδιο των αναμνήσεων- θα υπήρχαν κάποιοι που θα μας αμφισβητούσαν! Που «θα ακύρωναν» τις καλοκαιρινές μας στιγμές, που δεν θα πίστευαν τις διηγήσεις μας…
Έχουμε γίνει άραγε -όσοι προβάλλουμε και δημοσιοποιούσε ακόμα και τις χαλαρές στιγμές των διακοπών μας- «σκλάβοι» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης; Γίναμε περισσότερο άνθρωποι του «φαίνεσθαι» παρά της ουσίας; Είμαστε, μήπως, «ψώνια», όπως θα έλεγαν οι πιτσιρικάδες; Η στάση μας αυτή κρύβει μια βαθύτερη ανάγκη για επιβεβαίωση; Είναι μια ανάγκη μας να κρατήσουμε τις στιγμές που φεύγουν ζωντανές και να τις προβάλλουμε πριν καλά καλά μπουν στη σφαίρα του παρελθόντος;
Ένα είναι βέβαιο… Δεν το κάνουμε όλοι για τους ίδιους λόγους…Τα αίτια και τα «κίνητρα» ποικίλουν… Όλο και κάποια έρευνα θα έχει γίνει -ή θα γίνει- για να αποκρυπτογραφηθούν οι συμπεριφορές μας αυτές! Δυστυχώς, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει! Γινόμαστε «ανοιχτό βιβλίο» και προδίδουμε τον εαυτό μας, τις διαθέσεις μας, τα θέλω μας, τις στιγμές της ζωής μας με ένα τρόπο που σε άλλη περίπτωση μπορεί και να μας εξόργιζε…
Σημεία των καιρών; Έλλειμμα κουλτούρας στη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης; Ή μια στάση ζωής για το «Καινούριο μου καλάθι και που να σε κρεμάσω;».
Μια «ταμπέλα» θα σκέπαζε στάσεις και συμπεριφορές… Είναι η εύκολη «λύση»… Ό,τι χρειάζεται -κάθε φορά- για να κρυφτεί η πραγματικότητα!
Καλό θα είναι βέβαια να αξιολογούμε καθετί πριν το δημοσιοποιήσουμε. Να κρατάμε μέσα μας στιγμές. Δεν είναι όλα για όλους!
Τελικά ίσως είναι ζήτημα κουλτούρας, εμπειρίας και ορθής χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης… Ας το προσπαθήσουμε…
E-mail: pgiannoulakis@yahoo.gr