Βροχούλα σε περίμενε η διψασμένη φύση
η ζέστη του καλοκαιριού την είχε τσουρουφλίσει.
Σαν διψασμένο ζωντανό η γη θα σε ρουφήξει
το χώμα της πολύ βαθιά νεράκι θα τραβήξει.
Δέντρα και θάμνοι και φυτά όλα θα ποτιστούνε
σε περιμέναν με χαρά και σε ευχαριστούνε.
Θε να πληθύνεις τις πηγές, τις βρύσες, τα ποτάμια
τα ρυάκια που δεν είχανε νερό ούτε μια στάλα.
Σ’ έφερε το φθινόπωρο που δίνει πολλά φρούτα
ρόιδα, κυδώνια κίτρινα, μήλα, γλυκούς λωτούς με κούπα.
Σε λίγο όλοι οι γεωργοί την όχερη θα πιάσουν
και στις ισάδες το τρακτέρ αυλάκια θα χαράσσουν.
Καρπούς πολλούς θα σπείρουνε στη γη την ποτισμένη
και κείνη θα τους δέχεται σαν μάνα αγαπημένη.
Θα ποτιστούνε και οι ελιές που τον καρπό κρατούνε
λαδάκι θα γεμίσουνε που όλοι τη λαχταρούνε.
Καλώς μας ήρθες το λοιπόν βροχή ευλογημένη
ν’ άρχεσαι αργά και σιγανά και όχι θυμωμένη.
Μ.Δ.