Συνεχίζεται για πέμπτη ημέρα η κατάληψη του Δημαρχείου Ρεθύμνου ως ένδειξη συμπαράστασης στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό. Εν τω μεταξύ μεγάλη πορεία στη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου, με αφορμή τη συμπλήρωση έξι ετών από τη δολοφονία του, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου στο Ρέθυμνο. Οι διαδηλωτές ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα που είχε κάνει με ανακοίνωσή του ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ και πραγματοποίησαν συλλαλητήριο στους δρόμους της πόλης, εκφράζοντας ταυτόχρονα τη συμπαράστασή τους στον Νίκο Ρωμανό.
Η πορεία ξεκίνησε λίγο μετά τις 7:00 το απόγευμα από το Δημαρχείο-το οποίο συνεχίζει να τελεί υπό κατάληψη -και διασχίζοντας τη λεωφόρο Κουντουριώτη κατευθύνθηκε στην οδό Μοάτσου και στη συνέχεια από την οδό Ζυμβρακάκη, στην Αντισμηνάρχου Βασιλάκη και από την Ηγουμένου Γαβριήλ κατευθύνθηκε στην οδό Αρκαδίου, όπου κάποιοι από τους διαδηλωτές προκάλεσαν με ρόπαλα καταστροφές στις κάμερες ασφαλείας των εμπορικών καταστημάτων, αλλά και σε μηχανήματα αυτόματης ανάληψης τραπεζών ΑΤΜ.
Στη συνέχεια από τα στενά της παλιάς πόλης έφτασαν στην πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου και από εκεί στο δρόμο των Δικαστηρίων για να επιστρέψουν μέσω της οδού Δημακοπούλου στο Δημαρχείο. Στην περιοχή «Ελιδάκι» ομάδα ατόμων που συμμετείχε στην πορεία έσπασε τις τζαμαρίες του γραφείου του Αρτέμη Σώρρα, ενώ στο σημείο αυτό εκδηλώθηκε μικρή ένταση μεταξύ των διαδηλωτών και δυνάμεων των ΜΑΤ.
Καθ ‘όλη τη διάρκεια της πορείας ήταν έντονη η παρουσία της ΕΛ.ΑΣ.
Στην 4η ανακοίνωση που εξέδωσαν οι καταλήψεις του Δημαρχείου Ρεθύμνου, μεταξύ άλλων αναφέρεται: «Οι σχετικές φήμες για πιθανή έκδοση εισαγγελικής εντολής για υποχρεωτική σίτιση του Ν. Ρωμανού, είναι ενδεικτικές του τρόμου που έχει καταλάβει τους κυβερνώντες. Η υποχρεωτική σίτιση απεργών πείνας είναι αντιδεοντολογική, σύμφωνα με τον κώδικα ιατρικής δεοντολογίας, καθώς δεν μπορούν να εφαρμόζονται θεραπευτικές μέθοδοι αντίθετες με την επιθυμία των ασθενών. Η υποχρεωτική σίτιση είναι βασανιστήριο απέναντι σε όσους χρησιμοποιούν το σώμα τους ως ύστατο μέσο αγώνα διεκδικώντας μια ζωή με αξιοπρέπεια. Είναι μια φασιστική πρακτική ταιριαστή στην παρούσα κυβέρνηση. Οποιαδήποτε τέτοια ενέργεια θα μας βρει αντίθετους. Καλούμε τους γιατρούς που έχουν αναλάβει την παρακολούθηση της υγείας του Ν. Ρωμανού, να μην προβούν σε καμία αντιδεοντολογική ενέργεια αντίθετη με τη θέλησή του.
Το κράτος έχει δείξει ήδη τα δόντια του και στη μικρή μας πόλη. Την πρώτη μέρα της κατάληψης, ασφαλίτες προέβησαν σε τέσσερις αναίτιες προσαγωγές περιμετρικά του Δημαρχείου, ενώ απαγόρευαν την είσοδο σε όσους ήθελαν να πλησιάσουν. Μπάτσοι και ασφαλίτες δημιούργησαν ασφυκτικό κλοιό, ο οποίος έσπασε από πορεία αλληλέγγυων που ήρθαν μαζικά επί τόπου. Ήδη έχουν κυκλοφορήσει φήμες ότι ο δήμαρχος Ρεθύμνου, Γιώργος Μαρινάκης, έχει δώσει εντολή στους εργαζομένους να έρθουν αύριο να συγκρουστούν μαζί μας. Δεν θέλουμε να συγκρουστούμε με κανέναν. Καλούμε τον Σύλλογο Εργαζομένων του Δήμου Ρεθύμνου, που πλήττεται από τα μέτρα της ίδιας κυβέρνησης που δολοφονεί τον Ν. Ρωμανό, και τους εργαζόμενους να μην υποκύψουν στις πιέσεις και να εκδώσουν ψήφισμα συμπαράστασης στον αγώνα μας. Είναι ένας αγώνας για αξιοπρέπεια που μας αφορά όλους και όλες.
Οι αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες στον αγώνα του Ν. Ρωμανού που έχουμε καταλάβει το Δημαρχείο Ρεθύμνου, αντιστεκόμαστε σε μια συνεχώς αυξανόμενη επέλαση του φασισμού και του ολοκληρωτισμού που παρατηρούμε σε κάθε πτυχή των ζωών μας, των συγγενών και των φίλων μας. Ως εκ τούτου, καλούμε όλα τα ευαισθητοποιημένα και πληττόμενα κομμάτια της πόλης να συμπαρασταθούν στον αγώνα μας. Δεν πρόκειται για τη μάχη ενός ανθρώπου, με του οποίου τις πολιτικές επιλογές μπορεί και να διαφωνούμε. Πρόκειται για τον αγώνα διεκδίκησης μιας ζωής με αξιοπρέπεια για το καθένα και την καθεμιά μας. Καλούμε τους κατοίκους του Ρεθύμνου να στηρίξουν την κατάληψη! Άμεση ικανοποίηση του αιτήματος του Νίκου Ρωμανού!»
«Γιατί καταστρέψαμε το «πολιτικό» γραφείο του Αρτέμη Σώρρα»
Σε επιστολή ατόμων που υπογράφουν ως Αλληλέγγυοι-Αλληλέγγυες, σε σχέση με την καταστροφή του γραφείου του Αρτέμη Σώρρα, αναφέρουν τα παρακάτω:
«Ο ομογενής, «τρις-εκατομμυριούχος» ανεπάγγελτος Αρτέμης Σώρρας ισχυρίζεται ότι τα χρήματα που θα σώσουν την Ελλάδα, αποπληρώνοντας το χρέος, υπάρχουν στην Καναδέζικη τράπεζα Bank of Montreal. Αντίθετα η ίδια η τράπεζα καθώς επίσης και το υπουργείο Οικονομικών των Η.Π.Α. κάτι τέτοιο το διαψεύδουν, δημοσιεύοντας ότι τα χρεόγραφα δεν είναι έγκυρα, ενώ οι λογαριασμοί στους οποίους αναφέρεται ο Σώρρας δεν υπάρχουν. Όσο για τις πληροφορίες ότι έχει αποκτήσει τα «σωτήρια» ομόλογα, πουλώντας στις ΗΠΑ τεχνολογία των αρχαίων Ελλήνων για πτήσεις στο διάστημα χωρίς καύσιμα, περιμένουμε την απάντηση του Αρχιμήδη στην έρευνα που διεξάγει το ελληνικό κράτος.
Σε ποιούς απευθύνεται ο Αρτέμης Σώρρας;
Σε χαλεπούς καιρούς πάντα ο άνθρωπος είναι ευάλωτος σε μάγια, ξόρκια, θαύματα. Έτσι και η περίπτωση του τσαρλατάνου Σώρρα είναι τέτοια όπου μιλιούνια απελπισμένοι αναζητούν τον Μεσσία που θα αποπληρώσει το χρέος της χώρας και όλα θα πάνε και πάλι πρίμα. Οι υποσχέσεις του Σώρρα απευθύνονται αρχικά στους φτωχούς, άμοιρους και απελπισμένους ανθρώπους, τάζοντάς τους μερίδιο από τα τρις εκατομμύρια «πετσετάκια» που δήθεν έχει στην κατοχή του, ενώ δεν διστάζει, για να αποκτήσει και νόημα η κομπίνα, να ζητάει 20ευρα για τη στήριξη του «αγώνα» του.
Αυτή η ιστορία θα μας προκαλούσε μόνο γέλιο αν δεν βλέπαμε να έχει εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος μέλος της οργάνωσής του στο δήμο Ρεθύμνου. Ξεκάθαρες είναι επίσης οι ιδεολογικές σχέσεις του με την ακροδεξιά. Έτσι εκτός από φρούδες ελπίδες, η σαλάτα συμπληρώνεται με αντικομουνισμό, εβραιοφοβία, ρατσισμό, συνωμοσιολογία, μπόλικο εθνικισμό και βλακείες ένα «Σωρρό». Δεν θεωρούμε τυχαίο το ότι στο γραφείο της οργάνωσης του μπαινοβγαίνει ο καταδικασμένος για συνεργία στην ρατσιστική δολοφονία του Αλβανού Έντισον Γιαχάι την πρωτοχρονιά του 2006 στο Ρέθυμνο.
Κι αν υπήρχαν τα λεφτά;
Αν υποθέσουμε ότι κάποιος «χάριζε» τα τρις εκατομμύρια στο ελληνικό κράτος, τότε θα γύριζε τούμπα η πτωχευμένη οικονομία; Θα επιστρέφανε τα εργασιακά δικαιώματα; Θα σταματούσε η κλεψιά και η λαμογιά των ημετέρων; Θα επικρατούσε η ισότητα και ο σεβασμός στη διαφορετικότητα και θα γινόταν κεκτημένο της κοινωνίας; Η απάντηση είναι απλή για όποιον θέλει να τη δει και είναι αρνητική. Το πρόβλημα μας δεν είναι το χρέος, αλλά το οικονομικό σύστημα στο οποίο ζούμε και που λειτουργεί με συγκεκριμένους κυνικούς κανόνες. Ο πλούτος πάντα θα υπερσυσσωρεύεται (σε λίγους) και αυτό αναγκαστικά θα γεννάει κρίσεις, φτώχεια, εκμετάλλευση, και εκατομμύρια απελπισμένους. Ακόμα και να ξεχρεώναμε το χρέος, η υποτίμηση της εργασίας δεν θα σταματούσε, οικονομική ισότητα δεν θα υπήρχε και άρα δυστυχώς στο πηλίκο γράφεται και πάλι το μηδέν.
Τραμπούκοι εδώ, τραμπούκοι εκεί, το έθνος τους ενώνει
Ο τρόπος για να κρατήσει ο Σώρρας και το επιτελείο του την απάτη προστατευμένη από την λογική αμφισβήτηση και τελικά την αλήθεια είναι οι απειλές και οι εκφοβισμοί. Συγκεκριμένα σε όποιον εκφράζει την αντίθεσή του -από τους ομογενείς της Νέας Υόρκης έως τους κατοίκους του Ρεθύμνου- οι οπαδοί του ακολουθούν την τακτική του τραμπουκισμού, της λεκτικής βίας ακόμα και των απειλών του τύπου «θα σου κόψω το λαρύγγι».
Τα νταηλίκια και ο εκφοβισμοί τους έχουν στόχο τη συντήρηση της αυταπάτης περί οικονομικών μεσσιών, πολιτικό φαινόμενο που εμφανίζεται σε περιόδους οικονομικής ύφεσης και οξύνεται προεκλογικά, επιστρατεύοντας -όποτε βολεύει- τη ναυαρχίδα της σωτηρίας του έθνους.
Η ελπίδα είναι σημαντικό πράγμα αλλά για να μην πέσουμε σε κοινωνική και προσωπική κατάθλιψη, πρέπει να κερδίσουμε πίσω την αξιοπρέπειά μας με συλλογικούς αγώνες και διεκδικήσεις, και όχι να τσιμπάμε με τον κάθε φαντασιόπληκτο προφήτη.
Μπροστά στις απάτες, στα ψέματα και τους μεσσίες,
Προτάσσουμε τον αγώνα από τα κάτω, την ταξική αλληλεγγύη και την αξιοπρέπεια.
Από την αλλαγή μέχρι τον εκσυγχρονισμό, από το πρωτογενές πλεόνασμα και το success story μέχρι το «λεφτά υπάρχουν» η ιστορία αποδεικνύει πως τίποτα δε χαρίζεται από τους επίδοξους σωτήρες μας, αλλά όλα κατακτώνται από εμάς τους ίδιους».
Στήριξη στον Νίκο Ρωμανό και σε όποιον υψώνει τη ζωή του μπροστά στον εχθρό
Οι Νοσοκομειακοί γιατροί του νοσοκομείου Ρεθύμνου: Ιωάννης Σαριδάκης, Ειρήνη Νταουντάκη, Χάρης Παππάς, με ανακοίνωσή τους δηλώνουν την στήριξή τους «στον Νίκο Ρωμανό και σε όποιον υψώνει τη ζωή του μπροστά στον εχθρό», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, καταγγέλλοντας παράλληλα το κράτος που στερεί στον Νίκο Ρωμανό το δικαίωμα στην παιδεία.
Το περιεχόμενο της ανακοίνωσης έχει ως εξής:
«Γιατί μόνο εχθρός μπορεί να είναι ένα κράτος που καθημερινά κάποιον σκοτώνει στερώντας ελευθερία, υγεία, παιδεία, αξιοπρέπεια, ισονομία. Κάθε φορά με άλλο άλλοθι, κάθε φορά με άλλο πρόσωπο και πάντα με τη μάσκα της νομιμότητας.
Ποιος είναι αυτός που αποφασίζει για το κόστος της αξιοπρέπειας. Ποιος τελικά έχει το δικαίωμα να κοστολογεί τη ζωή. Ποια πολιτική νομιμοποιείται να καταδικάζει την ελπίδα, το όνειρο, την ανάγκη για ελευθερία και γνώση. Ποια πολιτική νομιμοποιείται να καταπατεί το νόμο που η ίδια έχει ψηφίσει προστατεύοντας τα δικαιώματα των κρατουμένων. Ποια πολιτική νομιμοποιείται να δολοφονεί τα παιδιά μας πυροβολώντας εν ψυχρώ άλλοτε τη ζωή τους, άλλοτε την ψυχή τους στις σκοτεινές γωνιές της νομιμοποιημένης βίας.
Παλικαρίσια απαντάς σαν άλλος Προμηθέας. Αντέχεις να σηκώνεις τούτο το βάρος του κόσμου του ονείρου που εμείς ξεπουλάμε καθημερινά μιλώντας ψιθυριστά, περπατώντας με το κεφάλι κάτω, ξεχνώντας να ψάξουμε για δικαιοσύνη, για μοίρασμα, για αγκαλιά. Αμελώντας να αγγίξουμε τις πληγές των ηττημένων και συνεχίζοντας να καμαρώνουμε για τις αντοχές μας. Αντιστεκόμενοι επικά με συνθήματα, γραφές, ψηφίσματα, αυτοκτονίες, δεν και αλληλεγγύη.
Αρκετά όμως ανεχτήκαμε τη βία σας κύριοι και εμπνευστές της οικονομικής βαρβαρότητας, τσιράκια της πιο βρώμικης εφαρμοσμένης βίας. Αρκετά ανεχτήκαμε τη φτώχεια στα όνειρα, τις φοροκλοπές, τις συκοφαντίες, την προπαγάνδα σας, τις απανωτές απώλειες, την εξαθλίωση και τον αφανισμό των ανθρώπων μας, το έλλειμμα κοινωνικής δικαιοσύνης, το πολιτικό μοντέλο που ταιριάζει σε σας και το αρχηγείο σας.
Η ζωή του είναι στα δικά μας χέρια σύντροφοι, όχι στα δικά τους. Άλλος ένας άδικος θάνατος θα είναι κατάρα για όλους μας και εφιάλτης για τους έχοντας την ευθύνη.
Γι αυτό προειδοποιούμε την τακτική του φασιστικού σκότους. Δεν θα ανεχτούμε άλλο θάνατο. Δεν θα συνηθίσουμε την απώλεια, δεν θα εξοικειωθούμε με το έλλειμμα αξιοπρέπειας. Θα ζήσουμε για την απονομή της δικαιοσύνης.
Τιμούμε τους συναδέλφους του νοσοκομείου ‘Γεννηματάς’ για την παλικαρίσια στάση τους και την αντίστασή τους στην αναγκαστική σίτιση και στις απειλές της διοίκησης του νοσοκομείου και της εξουσίας.
Αν συμβεί κακό στο Νίκο, απέναντι θα δείτε τη δικαιοσύνη».
