Την ανάγκη να στηριχθούν στην πράξη οι ελάχιστοι πλέον αμπελοκαλλιεργητές του Ρεθύμνου, δεδομένου ότι ο νομός μας δεν διαθέτει πολλά στρέμματα αμπελώνων, εξέφρασε χθες μιλώντας στα «Ρ.Ν.» ο πρόεδρος της ομάδας αμπελουργών και ελαιοκαλλιεργητών Κρήτης, Πρίαμος Ιερωνυμάκης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αν και το 70% των αμπελοκαλλιεργειών της Κρήτης είναι στο Ηράκλειο, εντούτοις, το μικρό ποσοστό των παραγωγών που δραστηριοποιείται στο Ρέθυμνο, συνδυάζει την αμπελοκαλλιέργεια κυρίως με την ελαιοκομία, ώστε να καταφέρει να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές εισόδημα.
Ανεξάρτητα όμως με τον μικρό -ομολογουμένως- αριθμό των αμπελοκαλλιεργητών που δραστηριοποιείται στο Ρέθυμνο, τα προβλήματα του κλάδου είναι κοινά και για τη διεκδίκηση λύσεων, κρίνεται αναγκαία η δημιουργία ενός ενιαίου συλλόγου, στον οποίο θα εκπροσωπείται και ο νομός μας. Ένα τέτοιο εγχείρημα επιχειρείται αυτό το διάστημα στην Κρήτη και δεν αποκλείεται το αργότερο μέχρι τον Οκτώβριο να είναι πραγματικότητα.
«Πρέπει να υπάρξει ένα ενιαίο θεσμικό όργανο, εκλεγμένο και με ισχυρή φωνή. Πρέπει δηλαδή να δημιουργηθεί ένας οργανωμένος σύλλογος, που θα ασχολείται με τα προβλήματα της αμπελουργίας, διότι στον τομέα αυτό το σύστημα έχει καταρρεύσει. Άρα και στο Ρέθυμνο ο κόσμος θα πρέπει να κινητοποιηθεί και να οργανωθεί, διότι στόχος μας είναι ο νομός Ρεθύμνου να εκπροσωπείται στο διοικητικό συμβούλιο του νέου συλλόγου που θα προκύψει, από τουλάχιστον 2 με 3 άτομα», τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Ιερωνυμάκης.
Οι συνέπειες από την κλιματική αλλαγή
Σήμερα, πάντως, το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αμπελοκαλλιεργητές και του νομού μας είναι το θέμα των ζημιών κατά καιρούς υφίστανται οι καλλιέργειες τους εξαιτίας των έντονων καιρικών φαινομένων, με τον Πρίαμο Ιερωνυμάκη να κάνει λόγο για τις επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή, που πλέον όλοι οι παραγωγοί υφίστανται.
«Για μένα, ανέφερε ο κ. Ιερωνυμάκης, το σημαντικότερο πρόβλημα, που αυτή τη στιγμή μας απασχολεί -πέρα από τις ζημιές, που είναι ένα σοβαρό οικονομικό κομμάτι για όλους εμάς που παλεύουμε για ένα εισόδημα- είναι η κλιματική αλλαγή. Το θέμα αυτό το έθεσα και στην πρόσφατη σύσκεψη που έγινε στο Ηράκλειο, διότι εμείς το βάζουμε ψηλά στην ατζέντα μας. Άλλωστε, αυτή την ώρα οι δύο «πνεύμονες» της Κρήτης, μέσα στην κλιματική αλλαγή που έχει έρθει (δεν θα έρθει, έχει ήδη έρθει), είναι το αμπέλι και η ελιά. Κι επειδή τώρα σχεδιάζεται και η νέα κοινή αγροτική πολιτική που θα εφαρμοστεί μετά το 2021, εμείς σαν Κρήτη που είμαστε το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης και επηρεάζεται σίγουρα πιο πολύ από ότι άλλες περιοχές, θα πρέπει να το αναδείξουμε πολύ δυναμικά».
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ομάδας αμπελουργών και ελαιοκαλλιεργητών Κρήτης, στη συνείδηση των πολιτών, ο όρος της κλιματικής αλλαγής έχει αποτυπωθεί μόνο ως ξηρασία. Όμως, όπως είπε, κλιματική αλλαγή δεν σημαίνει μόνο ξηρασία, αλλά είναι γενικότερα τα έντονα καιρικά φαινόμενα, όπως η ξηρασία, τα πλημμυρικά φαινόμενα, οι ισχυροί άνεμοι, οι ανεμοστρόβιλοι και άλλα. «Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν αυτό που συνέβη τον χειμώνα ειδικά στα Χανιά, όπου μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα έριξε το νερό που κάνει έναν ολόκληρο χειμώνα», είπε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος επίσης στο θέμα των πρόσφατων ζημιών που υπέστησαν οι αμπελοκαλλιέργειες, τόνισε ότι σε πολλές περιπτώσεις, αυτές δεν υπάγονται στον κανονισμό του ΕΛΓΑ. Παρόλα αυτά όμως η εν λόγω υπηρεσία, σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις που έχει ο ίδιος, παρακολουθεί το θέμα και σε ένα περίπου μήνα από σήμερα θα έχει έτοιμη την τεχνική έκθεση που θα συντάξει. Επιπλέον, υπογράμμισε πως μόλις η ομάδα αμπελουργών και ελαιοκαλλιεργητών Κρήτης, την οποία εκπροσωπεί, πάρει στα χέρια της όλες τις απαραίτητες τεχνικές εκθέσεις των αρμοδίων υπηρεσιών, θα επιδιώξει συνάντηση με τη νέα ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, ζητώντας την άμεση στήριξη του κλάδου.
Χαρακτηριστικά στο σημείο αυτό ο Πρίαμος Ιερωνυμάκης σχολίασε τα παρακάτω: «Οι αμπελώνες της Κρήτης συρρικνώνονται επικίνδυνα και ειδικά του Ρεθύμνου έχουν συρρικνωθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν νέα παιδιά, αλλά και επιχειρηματίες, οι οποίοι θέλουν να αναβιώσουν ξανά τον παραδοσιακό αμπελώνα με όλα του τα χαρακτηριστικά, όμως δεν υπάρχουν κίνητρα και το κυριότερο που δεν υπάρχει είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός από πλευράς υπουργείου. Ήδη στα χέρια μας υπάρχει η μελέτη που εκπόνησε πριν από χρόνια ο καθηγητής αμπελουργίας του πανεπιστημίου Αθηνών, Μανόλη Σταυρακάκη, που αναφέρεται στο θέμα της κλιματικής αλλαγής. Άρα, αυτό που προκύπτει είναι ότι θα πρέπει άμεσα να υπάρξει ένας σχεδιασμός για να αναδείξουμε τον αμπελώνα της Κρήτης με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει, είτε για επιτραπέζια χρήση, είτε σε σταφίδα, είτε σε οινοποιήσιμες ποικιλίες. Ειδικά στο κρασί, θα έλεγα, ότι εδώ και τρία χρόνια, η Κρήτη πλέον έχει μπει δυνατά στην αγορά, κάτι που πριν από 15 με 20 χρόνια δεν υπήρχε καν. Σήμερα, λοιπόν, υπάρχει μια δυνατή ομάδα που ονομάζεται δίκτυο οινοποιών Κρήτης και θα πρέπει πάση θυσία να στηριχθεί, όχι μόνο το δίκτυο, αλλά όλοι ανεξαιρέτως οι παραγωγοί».
Το μητρώο αμπελουργών
Και ενώ σε γενικές γραμμές όλοι γνωρίζουν ότι ο νομός Ρεθύμνου, για παράδειγμα, δεν διαθέτει πολλά στρέμματα αμπελοκαλλιεργειών, εντούτοις, ουδείς είναι σε θέση να αναφέρει με ακρίβεια, σύμφωνα πάντα με τον κ. Ιερωνυμάκη, τον αριθμό των ντόπιων παραγωγών. Αυτό -όπως τονίζει ο ίδιος- οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχει καν ολοκληρωθεί το λεγόμενο μητρώο αμπελουργών.
«Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε εικόνα για τον ακριβή αριθμό των αμπελουργών στο Ρέθυμνο, για παράδειγμα, διότι οι αλλαγές γίνονται μέσω της διεύθυνσης Γεωργίας και ο κόσμος δεν πάει για να κάνει τις αλλαγές. Δηλαδή, αν για παράδειγμα διατηρεί τον αμπελώνα του ή αν θα φυτέψει νέο. Βέβαια, οι υπηρεσίες έχουν κάποια νούμερα στη διάθεσή τους, τα οποία όμως αυτή τη στιγμή είναι αμφισβητούμενα. Με άλλα λόγια, θέλω να πω ότι το αμπελουργικό μητρώο, δυστυχώς, δεν έχει ολοκληρωθεί σωστά και φταίει το γεγονός ότι οι ίδιοι οι παραγωγοί δεν κάνουν αυτά που πρέπει, την ίδια στιγμή που και οι κατά τόπους διευθύνσεις Γεωργίας είναι υποστελεχωμένες», παρατήρησε μεταξύ άλλων ο Πρίαμος Ιερωνυμάκης.
Και συνεχίζοντας πρόσθεσε πως ότι «αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι τη στήριξη όλων των Κρητικών και φυσικά της πολιτείας, διότι το θέμα της ανάπτυξης και της διατήρησης της ντόπιας παραγωγής, είτε είναι το αμπέλι, είτε είναι η ελιά, δεν αφορά μόνο τους αγρότες και τους αμπελουργούς, αφορά όλο τον κόσμο. Και η οικονομία του κόσμου αναπτύσσεται συνεχώς και συγχρόνως είναι η κουλτούρα μας, η παράδοσή μας, είναι ο πνεύμονάς μας. Το αμπέλι ειδικά δημιουργεί πολλά πράγματα. Πρώτα από όλα από αυτό παράγονται τουλάχιστον είκοσι προϊόντα, όπως για παράδειγμα, το πετιμέζι, τα αμπελόφυλλα, το κρασί, η ρακή και άλλα. Και επίσης αυτό που θέλω να επαναλάβω είναι την ανάγκη να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στο θέμα της κλιματικής αλλαγής και στις επιπτώσεις που έχουν οι συνέπειες της στη ζωή μας και στην οικονομία μας».
