Οι ημέρες του Αυγούστου, έχουν ταυτιστεί με τις καλοκαιρινές διακοπές, τα ξενύχτια και τα πανηγύρια, αφιερωμένα στη μνήμη της Παναγίας που την εποχή μας τελούνται με σύγχρονο τρόπο…
Τα περισσότερα, είναι προσαρμοσμένα σύμφωνα με τις απαιτήσεις των καιρών και για λόγους διευκόλυνσης αρχίζουν βράδυ, με στημένο μουσικό πρόγραμμα ενισχυμένο από τεχνική ηχητική κάλυψη…
Δίχως την αυθεντικότητα και το πάθος που κάποτε ξεχείλιζε τις καρδιές των ανθρώπων του μόχθου και της σκληρής καθημερινότητας, όταν προσδοκούσαν με αδημονία το πανηγύρι της Παναγιάς για να ξεφαντώσουν.
Το γλέντι κανονικά, αρχίζει αμέσως μετά το προσκύνημα στη χάρη της πλατυτέρας των ουρανών, με τον αυγουστιάτικο ήλιο να βράζει τις ψυχές και να διαχέει τον παλμό της ζωής.
Άλλοτε, ο κόσμος είχε αληθινές ανάγκες με ένα κώδικα τιμής που επιδίωκε να εκπληρώσει το σκοπό του γλεντιού για εξαγνισμό και κάθαρση αφήνοντας αναλλοίωτο το χαρακτήρα του από την φθορά του χρόνου.
Τα νεότερα χρόνια, διαστρεβλώθηκε η φύση του γνήσιου γλεντιού που παλιότερα ακολουθούσε τον ανθρώπινο βιολογικό ρυθμό αλλά και την αναγκαιότητα των εργασιών επιβίωσης.
Συχνά, μεταβάλλεται σε μια προγραμματισμένη αναμάζωξη για παρουσίαση προϊόντος προς κοινωνική και τουριστική κατανάλωση που κρατά έως τις πρωινές ώρες και μετατρέπει τους ανθρώπους σε «ζόμπι…».
Το κυρίαρχο στοιχείο ενός γνήσιου γλεντιού είναι η αυθόρμητη συμμετοχή των συναθροιζόμενων σε μια συλλογική πηγαία έκφραση χαράς και αγαλλίασης και ο βαθμός επιτυχίας αυτού, καθορίζει την ποιότητά του.
Κάποτε, έβαζαν στην μέση τους οργανοπαίκτες και ο ήχος της μουσικής, ατόφιος δίχως ηχεία, δονούσε τα σώματα των ανθρώπων και μετέδιδε τον εκστατικό παλμό που οδηγούσε την ψυχή στην τέρψη χορού.
Τότε που δεν υπήρχαν τα μέσα παραγωγής θεάματος, παραπλάνησης του κόσμου με κατασκευασμένα είδωλα και εικόνες που αποπροσανατολίζουν και κατευθύνουν το μυαλό να υπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα…
Όμως, ευτυχώς, μέσα σε αυτό το συνονθύλευμα των καταστάσεων, υπάρχει πάντα μια όαση ελπίδας που αναδύεται σε πολλά ευλογημένα χωριά του τόπου μας και προάγει την ελευθερία και την ομορφιά.
Αγαθά που σε πείσμα των καιρών, παραμένουν αιώνια όπως η ιερή σιωπηλή μορφή της Μεγαλόχαρης κυρίας των αγγέλων, δεσπόζει στον ουρανό και φωτίζει με το πνεύμα της, τις συνειδήσεις των πιστών.
