Όταν βλέπετε τον τίτλο της στήλης μου «τα τακτά άτακτα», καταλαβαίνετε ότι γράφω ανά τακτά χρονικά διαστήματα για «άτακτα» συμβάντα, ή ότι κάνω άφορες σε αταξίες, οι οποίες επαναλαμβάνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Όταν ακούμε για τους γνωστούς αγνώστους αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για τους γιαλαντζί αναρχικούς, οι όποιοι βγαίνουν, όποτε αυτοί νομίζουν για να κάνουν μπάχαλο τη ζωή μας και την περιουσία των πολιτών. Ότι είναι αυτοί που δημιουργούν πολιτική σύγχυση για να δώσουν με αυτό τον τρόπο άλλοθι σε πολιτικές ατασθαλίες.
Όταν ακούτε «εξαρτημένοι ανεξάρτητοι» τι σκέφτεστε; Τίποτε! …έχετε δίκιο. Ο όρος δεν είναι δόκιμος. Ίσως πρώτη φορά τον αναφέρω εγώ. Πρόκειται για υποψηφίους στις Περιφερειακές και Ευρωβουλευτικές εκλογές, οι οποίοι δεν λένε καθαρά ποιο κόμμα τους στηρίζει και δηλώνουν ανεξάρτητοι υπό τον φόβο «να φάνε μαύρο» από τους ψηφοφόρους.
Όταν κάποιος ξεκινά ψευδόμενος, λέτε μετά να είναι αληθής;
Είμαι γνωστός από το 1986
