Πλήθος Ρεθεμνιωτών αποχαιρέτησε χθες τον γιατρό Γιώργη Αγγελιδάκη που οδηγήθηκε στην τελευταία του κατοικία. Η εξόδιος ακολουθία εψάλη από τον αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ.κ. Ειρηναίο και τον Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Ευγένιο, στον Ιερό Ναό των Τεσσάρων Μαρτύρων και η ταφή του στο χωριό Λούτρα.
Ένα λουλούδι, ένα δάκρυ, μια καλή κουβέντα είχαν όλοι να πουν για τον δικό του γιατρό ο καθένας. Για τον γιατρό της καρδιάς τους. Για τον Γιώργη Αγγελιδάκη τον ιδεολόγο, τον οραματιστή, τον δημοκράτη, τον άνθρωπο της προσφοράς στον τόπο του.
Η αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου Μαίρη Λιονή, ο δήμαρχος Ρεθύμνου Γιώργος Μαρινάκης, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Γιώργος Στεφανάκης, ο επιχειρηματίας Νίκος Δασκαλαντωνάκης, ο μέχρι πρότινος διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας Alpha Bank Δημήτρης Μαντζούνης, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι ήταν μεταξύ του πλήθους που συνόδευσαν την εμβληματική προσωπικότητα του Ρεθύμνου στην τελευταία του κατοικία.
Δεκάδες και τα συλλυπητήρια μηνύματα από πολιτικούς αλλά και από εκπροσώπους φορέων. Όλοι εξήραν την προσωπικότητα και την προσφορά του αγαπημένου γιατρού.
Επιθυμία του ίδιου του Γιώργη Αγγελιδάκη ήταν να ψάλλουν την εξόδια ακολουθία του ο αρχιεπίσκοπος Κρήτης και ο Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, όπως αποκάλυψε στα λόγια αποχαιρετισμού του ο κ.κ. Ευγένιος. Ο αρχιεπίσκοπος Κρήτης από την πλευρά του, η καταγωγή του οποίου είναι από το Ρέθυμνο, στον αποχαιρετιστήριο λόγο του ανέφερε ότι αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος και γιατρός είχε περιθάλψει και τους γονείς του πριν πολλά χρόνια.
Στον επικήδειο λόγο του ο δήμαρχος Γιώργος Μαρινάκης ανέφερε:
«Με συγκίνηση αποχαιρετούμε σήμερα έναν Ρεθυμνιώτη που σφράγισε με την πολιτική του παρουσία, την κοινωνική του προσφορά, το αγωνιστικό του πνεύμα, την αξιοπρέπεια του και τα αλληλέγγυα αισθήματα του τη διαδρομή της πόλη μας.
Ο Γιώργης Αγγελιδάκης υπήρξε ο εκφραστής του προοδευτικού και βαθιά καλλιεργημένου Ρεθύμνου. Άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμα του σε κάθε αναπτυξιακή πρωτοβουλία, πρωτοστάτησε στον προοδευτικό βηματισμό του Ρεθύμνου, ήταν ευγενής ιδεαλιστής και δυναμικός συνοδοιπόρος σε κάθε δράση που ανάγονταν στο στερέωμα της συλλογικής αφύπνισης, του κοινού αγώνα για το καλύτερο, το δίκαιο και το σωστό.
Υπήρξε ενεργός πολίτης, από τα νεανικά του κιόλας χρόνια. Ήταν πάντοτε παρών στις μεγάλες στιγμές του Ρεθύμνου και πρωτεργάτης στα γεγονότα που καθόρισαν την εξέλιξη του. Μαχητής και αγνός πατριώτης, υπερασπίστηκε, ως μέλος της Αντίστασης στα πέτρινα κατοχικά χρόνια, την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία της πατρίδας. Αργότερα στα χρόνια της Ειρήνης, έθεσε τον εαυτό του στην υπηρεσία του Ρεθύμνου. Η επέκταση του νοσοκομείου Ρεθύμνου φέρει το αποτύπωμα του. Το ίδιο και το πανεπιστήμιο Κρήτης, αφού με τη στήριξη και τη συνεργασία και άλλων άξιων Ρεθυμνιωτών βοήθησαν με κάθε τρόπο να ιδρυθεί και να στεριώσει.
Υπηρέτησε και την τοπική αυτοδιοίκηση, επιστρατεύοντας όλα τα δομικά στοιχεία της προσωπικότητας του: τη ζωντάνια του πνεύματος του, την αποφασιστικότητα, την αδιαπραγμάτευτη αγάπη του για το Ρέθυμνο και τους ανθρώπους του, την ενεργητικότητα και τη δοτικότητα του, στοιχεία που ήταν διάχυτα, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, σε ό,τι κι αν επέλεγε να κάνει.
Ενέπνεε το περιβάλλον του, ενθάρρυνε τους νέους, όντας κοινωνός κάθε σύγχρονης αντίληψης και σταθερός γνώστης της επικαιρότητας, πάντοτε πρόθυμος να μοιραστεί τη γνώση του και τις πάμπολλες εμπειρίες, τις οποίες απέκτησε με προσωπικό μόχθο, με τόλμη και όραμα.
Και ήταν πραγματικά θαυμαστή η διαύγεια, η οξυδέρκεια, η καθαρότητα του μυαλού του και η κριτική του ικανότητα, τα οποία καλλιεργούσε καθημερινά σε πείσμα κάθε χρονικής σύμβασης, μέχρι την τελευταία του στιγμή.
Γινόμουν κι εγώ συχνά αποδέκτης της σοφίας του και των συμβουλών του, οι οποίες πάντοτε επιβεβαίωναν το ασίγαστο ενδιαφέρον του για την προκοπή κι ευημερία του Ρεθύμνου και των ανθρώπων του.
Σήμερα τον αποχαιρετώ μαζί με όλους του Ρεθεμνιώτες με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης, εκτίμησης και θαυμασμού με την ελπίδα να αξιωθεί το Ρέθυμνο να γεννήσει κι άλλους εξαιρετικούς ανθρώπους όπως τον εκλιπόντα. Μαζί με τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του, διατυπώνω την ευχή, η παρακαταθήκη του Γιώργη Αγγελιδάκη στην πόλη ν’ αποτελέσει παράδειγμα μίμησης και εφαλτήριο κοινής δράσης και προσφοράς στην πόλη που αγάπησε και στα ιδανικά που υπηρέτησε με τόση αφοσίωση και ευπρέπεια .
Καλό ταξίδι γιατρέ. Θα σε θυμόμαστε πάντα».
Ο γραμματέας της Ν.Ε. Κινήματος Αλλαγής Ρεθύμνου, Μιχάλης Σαρρής, ανέφερε στον επικήδειο λόγο του:
«Εκ μέρους της προέδρου κ. Φώφης Γεννηματά και των πρώην προέδρων κύριων Σημίτη, Παπανδρέου, Βενιζέλου καθώς και εκ μέρους της νομαρχιακής επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής Ρεθύμνου αποχαιρετούμε σήμερα τον οραματιστή, τον αγωνιστή, τον γιατρό, τον σύντροφο Γιώργο Αγγελιδάκη.
Έναν από τους τελευταίους μιας ξεχωριστής και ηρωικής γενιάς που με τη δράση τους σημάδεψαν την ιστορία του τόπου μας. Ο Γιώργος Αγγελιδάκης υπήρξε πάντα πρωτοπόρος. Αγωνιστής της ελευθερίας και της δημοκρατίας από πολύ νωρίς. Συμμετείχε στην εθνική αντίσταση από τα φοιτητικά του χρόνια. Ενώ αργότερα συνέχισε τους δημοκρατικούς του αγώνες ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών. Στη μεταπολίτευση εξακολούθησε να αγωνίζεται για το καλό του τόπου, με την ενεργή συμμετοχή του στα κοινά αποτελώντας στήριγμα για την τοπική κοινωνία. Ταυτίστηκε με τη δημοκρατική παράταξη και συνέβαλε με τη βαθιά πολιτική σκέψη του στα προοδευτικά άλματα του χώρου, τόσο σε τοπικό, αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ και παρών στην διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου το 1974. Ενώ υπήρξε επί σειρά ετών γραμματέας της νομαρχιακής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ Ρεθύμνου. Άνθρωπος με ήθος, με μεστό λόγο, ξεχώριζε ως αντιστασιακός, ως επιστήμονας, ως αγωνιστής, ως άνθρωπος. Μα πάνω από όλα ξεχώριζε ως ενεργός πολίτης που συμμετείχε στα κοινά. Παραμένοντας και πολιτικά ενεργός ως τα βαθιά του γεράματα, λαμβάνοντας μέρος στους αγώνες και τις αγωνίες του χώρου μας και του τόπου μας, που από χθες είναι φτωχότεροι. Κουβαλώντας την εμπειρία και τη σοφία τόσων χρόνων επέλεξε ως την τελευταία στιγμή τη συμμετοχή από την αποχή και αυτό δεν μπορεί παρά να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τον καθένα από εμάς. Οι αγώνες και γενικότερα η στάση ζωής του Γιώργου Αγγελιδάκη, αποτελούν κληρονομιά ανεκτίμητης αξίας για μας τους νεότερους. Αποτελούν πηγή έμπνευσης, οραματισμού και αγώνα. Αγώνα για μια καλύτερη κοινωνία για ένα καλύτερο μέλλον.
Σ’ ευχαριστούμε. Καλό σου ταξίδι».
Ωδή στον γιατρό της καρδιάς μας
Αγαπημένε μας γιατρέ!
Δεν σου άρεσαν οι μεγάλες γιορτές !
Δεν σου άρεσαν οι μεγάλες μαζώξεις! Πάντα τις απέφευγες, όταν φυσικά μπορούσες!
Άραγε τι θα έλεγες αν μας έβλεπες όλους εμάς, τόσους πολλούς, τώρα εδώ δίπλα σου σ’ αυτόν τον χώρο, στην ιστορική μας εκκλησία, στους Τέσσερις Μάρτυρες !
Γεννήθηκες τα πέτρινα χρόνια που η πατρίδα μας πάλευε να σταθεί στα πόδια της.
Έζησες σαν παιδί τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922-23 και τα παιδικά σου χρόνια τα πέρασες παίζοντας με τα ξεριζωμένα προσφυγόπουλα που μόλις είχαν έρθει από τη Μικρά Ασία και έμεναν και στη γειτονιά σου.
Αυτό όμως που σε έκανε να νιώθεις πραγματικά υπερήφανος ήταν όταν στη περίοδο της γερμανικής κατοχής, όπου όντας φοιτητής υπηρέτησες την Εθνική Αντίσταση κατά των καταχτητών στο Ρέθυμνο, ως καθοδηγητής της ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΝΕΩΝ, της ΕΠΟΝ ΡΕΘΥΜΝΟΥ.
Αυτή σου η δράση σε έκανε να γνωρίσεις πολλούς απλούς ανθρώπους στα χωριά, εκεί όπου υπήρχαν οι πυρήνες της Εθνικής Αντίστασης, όπου τους επισκεπτόσουνα για να τους μεταφέρεις τα μυστικά της οργάνωσης και έτρωγες και κοιμόσουν στα σπίτια τους. Από την Αρχαία Ελεύθερνα έως και τα Ανώγεια!
Πολλές φορές μας διηγιόσουν αυτές τις ιστορίες με υπερηφάνεια και συγκίνηση !
Αργότερα και μετά την απελευθέρωση, τη 10ετία του ΄50 και του ΄60 ως γιατρός και πολίτης του Ρεθύμνου, πάντα ενδιαφερόσουν για την πόλη μας, που υπεραγαπούσες .
Η πιο μεγάλη σου χαρά, όμως, ήταν όταν σαν γιατρός πρόσφερες τις υπηρεσίες σου στους Ρεθεμνιώτες συμπολίτες μας, στην πολυκλινική σας.
Εμείς σε νιώθαμε σαν πατέρα μας αλλά όμως ήσουν και ο μέντορά μας.
Τα δυο τουλάχιστον τελευταία χρόνια στις επισκέψεις μας στο σπίτι σου με τον αγαπητό σου Βασίλη, μας εξέφραζες τις ανησυχίες σου για την πόλη που αγάπησες και τίμησες.
Σ’ αποκαλούσαμε «καπετάνιο», μιας και φορούσες το χαρακτηριστικό μαύρο καπέλο που φορούν οι ναυτικοί, και εσύ μας απαντούσες με καμάρι πως το καπέλο εκείνο ήταν δώρο του αγαπημένου σου φίλου του Παντελή του Πρεβελάκη και γι’ αυτό δεν το αποχωριζόσουνα. Όλοι μας γνωρίζαμε πώς τα πιο αγαπημένα πρόσωπα στη ζωή σου, ήταν τέσσερις γυναίκες. Η αγαπημένη σου μάνα η Χρυσή, η αγαπημένη σου γυναίκα η Ελένη, η αγαπημένη σου θυγατέρα η Λία και η μικρή Ελένη, η αγαπημένη σου εγγονή! Ποτέ δεν κάναμε προσωπική συζήτηση και να μην αναφερθείς σ’ αυτές !
Σαν προσωπικότητα ήσουν η αναφορά του Δημοκρατικού χώρου στο Ρέθυμνο και είχες δυνατή παρουσία στα πολιτικά του νομού μας.
Ήσουν ένας πραγματικός διανοούμενος και πρωτοστατούσες στην πνευματική πορεία της πόλης μας, όπως πρωτοστάτησες και στην ίδρυση του πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο.
Όμως πάντα σου ήσουν σεμνός και ολιγαρκής και προπαντός δεν σου άρεσε να αναφέρονται με μεγάλα λόγια για σένα. Μα τώρα που δεν μας ακούς, βρήκαμε την ευκαιρία να σου τα πούμε όλα αυτά. Γιατί διαφορετικά, δεν θα μας άφηνες !
Αγαπημένε μας γιατρέ να ‘σαι ήσυχος όπου κι αν βρίσκεσαι !
Γιώργος Ουρανός
Συλλυπητήρια μηνύματα
Η Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου, σε ανακοίνωση της αναφέρει:
«Ο Γιώργος Αγγελιδάκης ήταν ένα εμβληματικό πρόσωπο της Ρεθυμνιώτικης κοινωνίας κι ένας συνάδελφος που τίμησε τον όρκο του Ιπποκράτη κι έδωσε νόημα στην αποστολή του ιατρικού λειτουργήματος. Πολυπράγμων, ικανότατος, αποτελεσματικός και πρωτοπόρος, έφερνε άριστα αποτελέσματα σε ότι καταπιανόταν.
Αφήνει ένα μεγάλο έλλειμμα στον ιατρικό κόσμο του Ρεθύμνου κι ένα λαμπρό παράδειγμα για το πως οφείλει να δρα και να στέκει ο λειτουργός της υγείας.
Να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
Τα θερμότατα μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του».
Ο ομότιμος καθηγητής πανεπιστημίου, Ηλίας Λαμπίρης, σε μήνυμα του αναφέρει:
«Στο Βερολίνο που βρίσκομαι πληροφορήθηκα σήμερα τον θάνατο του αγαπημένου μου φίλου και συναδέλφου Γιώργου Αγγελιδάκη.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του.
Το Ρέθυμνο αποχαιρετά έναν εξαίρετο γιατρό, έναν αγωνιστή της δημοκρατίας, που σε όλη του τη διαδρομή δεν σταμάτησε να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Καλό σου ταξίδι φίλε και συνάδελφε Γιώργο και να είσαι ήσυχος ότι έπραξες το καθήκον σου, από όπου και αν πέρασες».
* * *
Σταύρος Φωτάκης, στον Γιώργη Αγγελιδάκη
Κι άλλος μεγάλος έφυγε, παλιάς γενιάς κλωνάρι, άθρωπος στο συνάθρωπο, στσ’ αγώνες παλικάρι.
Καλοστραθιά.
